Vraag de expert: wanneer koersstijgingen crashen, gaan obligatieprijzen altijd omhoog? |

Elke week beantwoordt een van onze investingsexperts de vraag van een lezer in de Q & A-kolom van InvestingAnswers. Het is allemaal onderdeel van onze missie om consumenten te helpen bij het bouwen en beschermen van hun rijkdom door middel van onderwijs. Als u wilt dat wij een van uw vragen beantwoorden, stuurt u ons een e-mail op [email protected] en neemt u 'Q & A investeren' op in de onderwerpregel. (Opmerking: we zullen niet reageren op verzoeken om aandelen te picken.)

Vraag: Ik heb gehoord dat obligaties omhoog gaan wanneer de aandelen dalen. Is dat waar? - Kate, Washington, D.C.

The Investing Answer: Goede vraag, Kate. Het korte antwoord is: Ja. Dalende aandelenkoersen zijn een signaal van dalend vertrouwen in de economie en wanneer beleggers geld uit aandelen halen, zoeken ze naar veiligere activaklassen zoals obligaties.

Dus al dat geld dat aandelen verlaat en obligaties in gaat, heeft als effect dat de obligatiekoersen hoger worden - omdat nieuw uitgegeven obligaties lagere rendementen kunnen bieden en de reeds bestaande obligaties met hogere rendementen aantrekkelijker zijn.

Economen zou zeggen dat dalende aandelenkoersen en stijgende obligatiekoersen betekenen dat ze 'negatief gecorreleerd' zijn.

Maar is het omgekeerde waar? Beïnvloeden stijgende koersen de obligatiekoersen? Niet echt. Hoewel we hebben gezien dat dalende aandelenkoersen ertoe kunnen leiden dat beleggers vluchten naar de veiligheid van obligaties, maken stijgende aandelenkoersen obligaties niet onaantrekkelijk. In plaats daarvan worden de obligatiekoersen beïnvloed door de waargenomen inflatiedruk in de economie. Dus de obligatiekoersen zullen dalen - en de obligatierendementen zullen stijgen - als het erop lijkt dat de inflatie hoger gaat.

Dus de volgende vraag wordt: hebben de stijgende inflatiecijfers problemen voor de aandelenkoersen?

Ja, maar alleen op de weg.

Ik zal het uitleggen.

Op dit moment blijven de inflatie en de rente op extreem lage niveaus. Toch zouden deze twee maatregelen kunnen oplopen tot bijvoorbeeld 4% en feitelijk de hogere aandelenkoersen ondersteunen. Dat komt omdat een gematigde stijging van de inflatie en de rentetarieven impliceert dat de economie sterker wordt. En aandelen doen het goed wanneer de economie aan het versterken is.

Maar er is een harde limiet aan deze relatie. Als de inflatie en de rentetarieven blijven stijgen, misschien tot een bereik van 6% tot 8%, krijgt de economie te maken met een krachtige tegenwind. Omdat bedrijfswinsten zouden worden opgegeten door een hogere inflatie, zullen bedrijven niet alleen moeilijker worden om voor de inflatie gecorrigeerde winstgroei te genereren in een dergelijke omgeving (wat slecht is voor aandelenkoersen), maar veel beleggers zouden steeds meer aangetrokken worden van aandelen tot obligaties. Inderdaad, de Federal Reserve zou de rentetarieven gaan verhogen totdat ze hoog genoeg zijn om de economie te vertragen en de inflatie te doorbreken. Dat is precies wat we in de jaren zeventig zagen. De inflatie steeg in de richting van het tweecijferige cijfer met staatsobligaties die praktisch 10% opleverden. En toen dat gebeurde, wilden we maar weinig schijnbaar precaire aandelen bezitten toen obligaties zulke sappige opbrengsten boden. De enorme bearmarkt in aandelen in de jaren '70 was direct gekoppeld aan het feit dat de obligatierendementen zo indrukwekkend waren. In dit geval waren dalende obligatiekoersen (als de rente stijgt) en dalende aandelenkoersen, wat economen 'sterk gecorreleerd' noemen.

Met inflatie op meer dan tien decennia dalen er momenteel weinig over dit onderwerp. Maar in de komende kwartalen zal, als de rente begint te stijgen, zoals velen vermoeden, deze vraag met grotere frequentie naar voren komen. Hoewel aandelen zeker een matige opwaartse beweging in rentetarieven en inflatie kunnen verdragen, zullen ze gaan lijden als die twee maten van kostendruk steeds hoger worden.