Jongvolwassenen en de ACA: Kosali van de Universiteit van Indiana, de Simon geeft de cijfers

Een van de meest populaire onderdelen van de onlangs handhaafde Affordable Care Act is de bepaling onder de 26: jongeren tussen 19 en 25 jaar kunnen op de ziektekostenverzekering van hun ouders blijven, ongeacht of zij studenten zijn. Vergelijkbare mandaten bestaan ​​al jaren op staatsniveau, maar hun vereisten lopen sterk uiteen: sommige vereisen dat jongeren voltijdstudent zijn, ongehuwd zijn of samenwonen met hun ouders; en de subsidiabiliteit eindigt ergens tussen de 20 en 26 jaar. De ACA, werkend vanuit het federale niveau, is breder in bereik en heeft het potentieel om veel meer jonge volwassenen te beïnvloeden.

Maar wat heeft de ACA nu eigenlijk voor jongeren gedaan? Een recente studie van de Kosovaarse Simon, Yaa Akosa Antwi en Asako Moriya van de Universiteit van Indiana heeft geconstateerd dat de voorziening onder de 26 de dekking door het beleid van de ouders aanzienlijk heeft vergroot en daarmee de niet-verzekering onder de leeftijdscohort heeft verminderd. We zijn met professor Simon gaan zitten om de details van de studie te bespreken. Dit is een van de eerste uitgebreide analyses van het effect van ACA op jonge volwassenen.

De studie: Effecten van federaal beleid voor het verzekeren van jonge volwassenen

Het onderzoek: Het IU-onderzoek vergeleek de verzekering in de periode onmiddellijk voorafgaande aan de inwerkingtreding van de bepaling (augustus 2008 tot februari 2010) tot de post-enactment-periode (maart tot september 2010), evenals de gespreide implementatieperiode waarin de voorziening werd uitgerold (Vanaf oktober 2010). Ze vergeleken ook de getroffen groep (19-25-jarigen) met die van alleen maar ouder en jonger.

Het komt neer op: De ACA had een duidelijke invloed op hoe jonge volwassenen verzekerd waren. De afhankelijkheid van de dekking van de werkgevers van de ouders steeg met 30%, en het eigen risico daalde met bijna 10%, gemiddeld gedurende de periode van gespreide implementatie in vergelijking met vóór de inwerkingtreding.

Van de totale toename in de dekking van de ouders was het grootste deel van de gedekte voormalig onverzekerde jonge volwassenen, of degenen die eerder de eigen verzekeringsovereenkomst met de werkgever hadden gesloten. Er was ook een aanzienlijk aantal dat eerder een verzekering op de individuele markt had gekocht.

Vrouwen en 23- tot 25-jarigen hadden eerder kans op dekking ten opzichte van mannen en 19- tot 22-jarigen; blanken, de ongehuwde en niet-studenten waren eerder geneigd om op de verzekering van hun ouders te gaan dan niet-blanken, gehuwden en studenten.

Prof-Talk: Kosali Simon legt haar onderzoek uit

Investmentmatome: Loop ons door afhankelijke dekking - wat is er anders? Wie heeft er baat bij en wie verliest het?

Kosali Simon:Wat verzekeraars betreft, hoe jonger, hoe beter. Ze zijn gezonder, ze hebben minder kans op kanker of andere ziekten - jonge mensen zijn goedkoper. Verzekeraars nemen deze nieuwe klanten graag op, maar ze zijn natuurlijk ook niet gratis. Afhankelijke dekking is duur, in vergelijking met het verzekeren van alleen de werknemer. De kosten van extra personen ten laste zijn uiteindelijk voor werkgevers en werknemers.

NW: Wie betaalt de extra kosten?

KS: Het is mogelijk dat de kosten worden doorberekend aan de mensen die afhankelijke plannen hebben. Het zou gemakkelijk moeten zijn om de kosten alleen voor die groep te isoleren, het is behoorlijk zichtbaar.

NW: Maar nationaal zijn de afhankelijke premies na de ACA niet echt gestegen, toch?

KS: Misschien passen verzekeraars en werkgevers andere aspecten van hun plannen aan om premies hetzelfde te houden - het is moeilijk te zeggen. Maar het is ook mogelijk dat verzekeraars of werkgevers later de premies verhogen om de hogere kosten te dekken.

NW: Afhankelijke dekking is duidelijk aanzienlijk toegenomen. Maar wat zijn enkele effecten die geen volledige discussie krijgen?

KS: Op werkgevers gebaseerde verzekering is in feite een belastingtoeslag. Werkgevers kunnen de voorbelasting van hun werknemers betalen, terwijl als u uw salaris zou ontvangen en dat geld zou gebruiken om uw eigen verzekering te kopen, dat na belastingen zou zijn. Dit effect wordt vaak over het hoofd gezien in de publieke discussie. Wanneer we de ziekteverzekering voor de werkgever uitbreiden, is het aan de marge een betere deal voor gezinnen met hogere inkomens. Anderzijds kunnen er overdrachten plaatsvinden binnen bedrijven waarbij hogere betaalde werknemers effectief meer van de ziektekostenverzekeringskosten binnen het bedrijf dragen dan lagerbetaalde werknemers.

NW: En zijn er andere effecten waar we op zouden moeten letten?

KS: Er zijn waarschijnlijk sociale gevolgen voor de verzekering van de ouders. Jongeren kunnen minder onafhankelijk worden en het kan de manier waarop ze betrekking hebben op hun ouders veranderen. Aan de andere kant kunnen jongeren onafhankelijker worden omdat ze vinden dat ze andere opties voor loopbaanontwikkeling kunnen nastreven dan alleen maar het zoeken naar een baan met goede secundaire arbeidsvoorwaarden vanaf het begin.

NW: Nog een laatste gedachte?

KS: Het is belangrijk om te kijken hoe de gezondheidszorg en de gezondheid van dit cohort worden beïnvloed: bijvoorbeeld jonge volwassenen zijn bijzonder vatbaar voor depressie en andere psychische problemen, die niet worden gedekt door een catastrofeverzekering en uiteraard duur zijn voor degenen die onverzekerd. We hopen door deze uitbreiding van de verzekering heen te zien dat die voorwaarden eerder en adequater worden behandeld, maar wat dat precies inhoudt, is nog steeds een open vraag.

NW: Bedankt voor je tijd en voor je onderzoek.