Zonder voldoende kasreserves, bent u aan het gokken - niet aan het beleggen

Van Gavin DiStasi

Lees meer over Gavin op Ask a Advisor van Investmentmatome

Het betalen van hoogrentende doorlopende schulden, zoals creditcardschulden, en het opbouwen van kasreserves voor noodsituaties zijn over het algemeen de eerste stappen om uw financiële huis op orde te krijgen. Financiële adviseurs verschillen van mening over hoeveel geld u bij de hand moet hebben, maar vrijwel allemaal zegt u dat het cruciaal is om een ​​noodfonds te hebben voordat u investeert.

Maar de rente is het grootste deel van de afgelopen zeven jaar bijna nul gebleven, wat een schamele opbrengst voor spaarrekeningen betekent. Tegelijkertijd hebben de aandelenmarkten het goed gedaan, waardoor veel beleggers zich afvroegen of het niet beter zou zijn om hun kasreserves te beleggen.

Hebben historisch lage rendementen voor contante posities de logica dat beleggers contant geld nodig hebben, veranderd?

Het geval voor contanten

Niet zo snel. Het argument voor het creëren van een noodfonds vóór het beleggen is goed onderbouwd. Een financieel plan maakt gebruik van de huidige positie en veronderstellingen van een belegger over de toekomst om te voorspellen hoe hij zijn of haar langetermijndoelen het beste kan aanpakken. Maar het leven is onvoorspelbaar.

De meesten van ons worden uiteindelijk geconfronteerd met een aanzienlijke uitgave die we niet hebben zien aankomen in onze begroting, zoals een medische rekening, een nieuw dak, een nieuwe auto of een baanverlies. Deze uitgaven kunnen uw plannen volledig laten ontsporen als u niet over voldoende besparingen beschikt.

Als u bijvoorbeeld niet genoeg hebt gespaard om een ​​grote medische rekening te betalen, kan u gedwongen worden om een ​​opname uit uw 401 (k) te maken. Of misschien moet u creditcardschulden aannemen, geld uitgeven aan rentebetalingen die u voor andere doeleinden had kunnen opslaan.

Market timing

De aandelen- en obligatiemarkten zijn ook onvoorspelbaar, vooral op korte termijn, wat beleggen in hen een slecht alternatief maakt om contanten aan de zijlijn te houden.

Wanneer u uw noodfonds belegt, probeert u in essentie de markt te timen, maar heeft u geen controle over de timing. U kunt niet weten in welke richting de markt zal evolueren en of of wanneer u uw beleggingen mogelijk moet liquideren om toegang te krijgen tot uw noodfondsen.

Zelfs in jaren die een positief rendement opleveren, ervaren markten regelmatig correcties. Als u uw geld op de markt probeert te ploegen, maar het tijdens een correctie nodig heeft, sluit u die verliezen op. Dat is waarom de meeste mensen voor de lange termijn zouden moeten investeren.

Een van onze klanten heeft onlangs besloten haar contante reserves te beleggen ondanks onze protesten. Toen ze halverwege januari haar belastingen afmaakte, besefte ze dat ze een aanzienlijk bedrag verschuldigd zou zijn. Natuurlijk beleefde de S & P 500 in januari de slechtste start van een jaar in de geschiedenis. Onze klant kon het risico niet opbrengen dat het nog erger zou worden en geliquideerde investeringen om haar belastingen te betalen en haar kasreserves aan te vullen.

De markt kaatste later terug, maar ze had al behoorlijk grote verliezen opgelopen vanwege de timing. Dit had voorkomen kunnen worden als ze haar reserves altijd aan de zijlijn had gehouden.

Hoeveel is genoeg?

Hoeveel moet je in een noodfonds houden? Dat hangt af van je grotere financiële plaatje, zoals de andere vormen van bescherming - namelijk de verzekering - die je hebt ingesteld. Als u geen ziekteverzekering, geen arbeidsongeschiktheidsverzekering of weinig thuis-, auto- of aansprakelijkheidsdekking heeft, loopt u een groter risico om een ​​aanzienlijke onverwachte kosten te moeten dekken, dus u moet meer contanten inhouden. Maar als je gedekt bent, zal je beleid van pas komen en hoef je in noodgevallen niet zoveel op je eigen reserves te tekenen.

Het hangt ook af van hoe dichtbij je bent met je pensioen en de verschuiving van sparen naar uitgaven naar je pensioen. Gepensioneerden, met name recente gepensioneerden, moeten een groter deel van contant geld en conservatieve investeringen hebben om het sequentierisico te helpen beheersen. Dit is het risico dat u vroeg of laat met een laag of negatief rendement komt, uw nestei-ei decimeert en u zonder voldoende tijd laat om te herstellen.

De behoeften van elke persoon zijn anders, maar we bevelen over het algemeen mensen aan die nog steeds werken, met een besparing van ongeveer zes maanden aan kosten, exclusief belastingen en besparingen. Dit is meestal voldoende om onverwacht werkverlies te dekken, vaak de grootste bedreiging voor de financiële zekerheid. We raden degenen die op het punt staan ​​naar binnen te gaan of die met pensioen zijn, een besparing van bijna drie jaar aan. Drie jaar is ongeveer de hoeveelheid tijd die het kost om de gemiddelde recessie en herstel door te werken.

Geld is koning

Lax-monetair beleid in de nasleep van de recessie van 2008-2009 heeft een periode van aanhoudend lage rentetarieven veroorzaakt, waardoor veel spaarders en beleggers zijn gefrustreerd. Het kan al dan niet hebben geholpen om een ​​financiële depressie in de stijl van de jaren 1920 te voorkomen, maar het heeft zeker een druk gelegd op mensen die op zoek zijn naar een laag risico.

Cash biedt een belabberde terugkeer, maar het is onmogelijk om het belang van voldoende reserve te overschatten. Zonder voldoende cash-holdings, gokt u, niet investerend. Als je serieus bent over het handhaven van discipline en jezelf de beste kans geeft om je financiële plannen voor de lange termijn te halen, is het net zo waar als het ooit is geweest: geld is koning.

Gavin DiStasi is een financieel planner en mede-oprichter van Topel & DiStasi Wealth Management.

Dit artikel verschijnt ook op Nasdaq.