Levensverzekeringen mislukken als een plan voor besparingen van hogescholen

Als u zich zorgen maakt over het besparen van geld om uw kinderen naar de universiteit te laten gaan, kunt u worden verleid door een verkooppraatje voor een levensverzekering met contante waarde.

Soms wordt dit beleid aangeprezen als een geweldige manier om te sparen voor collegegeld. Naast het betalen van een uitkering bij overlijden, zijn deze polissen, ook wel permanente levensverzekeringen genoemd, voorzien van een contante waarde-rekening die fiscaal wordt uitgesteld.

Ervan uitgaande dat u het beleid koopt wanneer uw kinderen heel jong zijn, kunt u tegen het tijd dat zij naar de universiteit gaan, het geld opnemen of lenen tegen het account om te helpen betalen voor de universiteit. En de kicker: levensverzekeringspolissen tellen niet mee als activa wanneer hogescholen uw behoefte aan financiële hulp analyseren.

Maar universiteitsfinanciedeskundigen waarschuwen ouders om niet te worden opgenomen door de velden. Contante waarde levensverzekeringen zijn duur, ingewikkeld en onnodig voor de meeste gezinnen.

"Ik heb nog steeds geen van deze levensverzekeringsplannen gezien die in het belang van de ouders waren", zegt Mark Kantrowitz, een expert op het gebied van financiële hulp aan universiteiten en auteur van 'Twisdoms over betalen voor het college'.

"De enige mensen die hier ruzie over maken, zijn degenen die commissies gaan maken van de verkoop van het beleid", zegt hij.

Het veld

Ongeveer 10% van de financieel adviseurs beveelt voor sommige klanten geldverzekeringspolissen aan om te sparen voor universiteitskosten, volgens een rapport van 2015 van Strategic Insight, een onderzoeksgroep in New York gericht op de beleggingsfondsensector. Dat is aanzienlijk minder dan drie jaar geleden, toen 29% van hen zei dat ze dit deden.

Hoewel de verkooptaktiek al tientallen jaren bestaat, beweren experts op het gebied van financiële hulpverlening dat het gebruik en de promotie ervan in golven komen.

Financiële adviseurs die commissies afleggen voor de verkoop van producten, huren soms een vergaderruimte in een restaurant of hotel en nodigen ouders uit voor een gratis diner om meer te leren over sparen voor school, zegt Kantrowitz.

Nadien ontmoeten ze elkaar één op één, waarbij ze ouders er vaak toe aanzetten om CD's en spaarrekeningen te liquideren om een ​​contante waarde levensverzekering te kopen, zodat ze die activa kunnen schuilen voor op financiën gebaseerde berekeningen. Sommige verkopers gaan nog verder en moedigen ouders aan hun eigen vermogen en pensioenrekeningen aan te boren en geld in het beleid te storten.

Dat is een vreselijk idee op zich, maar het is vooral slecht als je bedenkt dat pensioenactiva ook niet zijn opgenomen in berekeningen met behoefte aan financiële hulp. Noch is huisgelijkheid, althans voor universiteiten die afhankelijk zijn van de gratis aanvraag voor Federal Student Aid, of FAFSA. Sommige hogescholen hebben een extra formulier nodig - het CSS / Financial Aid Profile - dat rekening houdt met het eigen vermogen maar de impact op de berekening beperkt.

Kantrowitz zegt dat sommige ouders zelfs geld lenen om te investeren in contante waarde-levensverzekeringen voor universitaire doeleinden.

Het probleem met levensverzekeringen als een investering

Een nadeel van contante waardepolissen is dat ze verborgen kosten bevatten, zoals grote afkoopkosten als je de eerste jaren geld verzilvert, zegt Sean Moore, een gecertificeerde financiële planner en president van SMART College Funding in Boca Raton, Florida. Leningen tegen het beleid zijn ook niet gratis, maar moeten met rente worden betaald. Als u de lening niet terugbetaalt, wordt de uitkering bij overlijden verminderd. Agents krijgen doorgaans commissies die gelijk zijn aan 80% tot 100% van de premie voor het eerste jaar, wat betekent dat er minder geld naar uw contante waarde-rekening gaat.

Critici zeggen ook dat levensverzekeringsproductillustraties, die laten zien hoe de contante waarde-rekening kon presteren, vaak overdreven optimistisch zijn. De vraag die gesteld moet worden, zegt Moore, is: "Wat als het niet werkt zoals verwacht?"

Het beleid is ingewikkeld. Ze variëren sterk, zijn moeilijk te vergelijken en hebben veel bewegende delen omdat ze een verzekeringsdekking combineren met een beleggingscomponent. "Ik denk niet dat mensen die ze kopen hen begrijpen," zegt Moore.

Betere opties om te besparen

Alvorens een permanent levensverzekeringsproduct als een college-besparingsvoertuig te overwegen, moeten ouders een 529-plan volledig financieren, zegt Paul Curley, directeur Strategisch Inzicht van universiteitsbesparingsonderzoek. Een 529-plan is een fiscaal aantrekkelijke spaarrekening van universiteiten die wordt gesponsord door een staat of overheidsinstelling.

Dat betekent niet dat je de levensverzekering helemaal negeert. Sterker nog, een levensverzekering terwijl je kinderen opgroeien en studeren, kan een belangrijk financieel vangnet zijn voor het geval een ouder sterft. Een overlijdensrisicoverzekering is een gemakkelijke manier om die jaren te dekken.

De gebruiksduur biedt dekking voor een bepaalde periode, zoals 10, 20 of 30 jaar. U kiest de termijnlengte en koopt de hoeveelheid dekking om uw financiële afhankelijken te beschermen.

De polis betaalt een uitkering bij overlijden aan de begunstigde als de verzekerde binnen de termijn overlijdt. Omdat het beleid tijdelijk is en geen contante waarde heeft, is de dekking goedkoop.

Als een verbazingwekkend verkooppraatje voor permanente levensverzekeringen nog steeds uw interesse wekt, praat dan met een financieel adviseur die alleen commissie maakt en die geen commissie maakt over de verkoop.

"Krijg advies van iemand die geen belang heeft bij het kopen van een van die producten", zegt Kantrowitz.

Om het juiste dekkingsbedrag te vinden en prijzen voor overlijdensrisicoverzekeringen te vergelijken, gebruikt u onze vergelijkingstool Onze levensverzekeringen.

Barbara Marquand is een stafchrijver bij Investmentmatome, een personal finance-website.E-mail: [email protected]. Twitter: @barbaramarquand. Dit artikel verschijnt ook op Forbes.

Afbeelding via iStock.