Waarom investeren in bedrijven voor bedrijfsontwikkeling? |

Wat betekent de voormalige president George H.W. Bush, voormalig staatssecretaris James Baker, voormalig Brits premier John Major en oud-IBM-CEO Louis Gerstner hebben allemaal gemeen?

Al deze prominente en invloedrijke mannen, samen met gastheren van andere herkenbare namen, hebben gediend als consultants en / of investeerders in de Carlyle Group, een privé-aandelenfonds met een waarde van $ 83 miljard, gevestigd in Washington, DC

De activiteiten van de Carlyle Group zijn vrij eenvoudig: het bedrijf heeft bijna 60 verschillende private equity- en durfkapitaalfondsen onder beheer, elk met een ander aandachtsgebied. Sommige helpen managementteams bij leveraged buy-out deals om hun eigen bedrijven privé te nemen. Carlyle leent ook geld, verwerft kapitaalinvesteringen, doet investeringen in onroerend goed en biedt consultancydiensten aan bedrijven van elke omvang. Het bedrijf is enorm succesvol geweest: volgens een recent artikel van Washington Post heeft het fonds beleggers een gemiddeld geannualiseerd rendement opgeleverd van + 26% na aftrek van vergoedingen over zijn bestaan. Laten we dat in perspectief plaatsen - een investering van $ 10.000 in 21 jaar met een rendement op jaarbasis van + 26% zou bijna $ 1,3 miljoen waard zijn. Er zijn weinig investeringen die dat rendement kunnen tegenspreken.

Helaas is het fonds vrijwel gesloten voor nieuwe investeerders. Tenzij je een account hebt ter grootte van het soevereine vermogensfonds van Abu Dhabi of het pensioenfonds van de staat Californië, hou dan niet je adem in om geld in een Carlyle-fonds te stoppen.

Maar dat betekent niet dat je niet kunt nabootsen de strategie van deze enorm succesvolle entiteit. Er is een klasse van effectenhandel op de grote Amerikaanse beurzen die een aantal van dezelfde basisstrategieën volgt als een private equity- of durfkapitaalfirma: business development companies (BDC's).

Net als private equity-bedrijven bieden BDC's doorgaans schuldfinanciering, aandeleninvesteringen en raadpleging voor niet-beursgenoteerde ondernemingen. Terwijl participatiemaatschappijen doorgaans beleggen in bedrijven van alle grootten, richten risicokapitaalmaatschappijen en BDC's hun aandacht op kleinere particuliere bedrijven die te klein zijn om hun aandelen openbaar te vermelden; Velen worden ook als te riskant of niet getest beschouwd om een ​​grote lening van een bank te ontvangen. Kortom, de soorten bedrijven waarin ecis beleggen, worden grotendeels ondervertegenwoordigd door Wall Street en de banken.

Maar dat betekent niet dat deze bedrijven geen solide investeringen zijn. Overweeg dat voordat Google (Nasdaq: GOOG) openbaar werd, het bedrijf investeringen en financiering ontving van een handvol venture capitalists en private equity-bedrijven; die investeerders scoorden echt gigantische winsten toen Google openbaar werd. Apple (Nasdaq: AAPL) en Intel (Nasdaq: INTC) waren ook, op een bepaald moment, particuliere bedrijven die particuliere investeringen gebruikten om hun groei te financieren.

Natuurlijk verandert niet elke kleine voorraad in een Google of een Apple; sommige BDC-investeringen zullen er nooit in slagen om winst te maken en zullen failliet gaan. Maar BDC's beleggen doorgaans relatief kleine bedragen bij een groot aantal bedrijven, vaak in verschillende sectoren - dit diversifieert hun risico aanzienlijk.

Bedrijven die zich richten op bedrijven met te weinig aandacht, kunnen doorgaans hogere rentetarieven op leningen in rekening brengen., helpen om eventuele extra risico's te compenseren. Bovendien nemen BDC's vaak een aandelenbelang in de bedrijven die zij financieren - als deze kleine particuliere bedrijven openbaar worden, scoort de BDC een meevaller.

Nog beter: ze bieden enorme belastingvoordelen. De federale overheid wil investeringen in kleine bedrijven aanmoedigen - volgens de Amerikaanse Small Business Administration (SBA) huren kleine bedrijven meer dan de helft van de Amerikaanse werknemers uit de particuliere sector en hebben zij in het verleden 60-80% van alle nieuwe Amerikaanse banen voor hun rekening genomen decennium. Daarom zijn BDC's een speciaal type organisatie vrijgesteld van federale belasting.

Om in aanmerking te komen, moet een bedrijf aan bepaalde specifieke criteria voldoen. Ten eerste moet het 90% van zijn inkomsten aan de aandeelhouders uitkeren als dividend. Niet al deze contanten moeten onmiddellijk worden uitbetaald - sommige kunnen worden overgedragen om dividenden in de loop van de tijd af te wikkelen, maar het contante geld moet worden betaald of de BDC wordt geconfronteerd met belastingen op een deel van zijn inkomsten. Daarom bieden de meeste BDC's hoge dividendrendementen, in sommige gevallen zelfs tot 20%.

# -ad_banner_2- # En omdat de bedrijven waarin ze investeren als risicovoller worden beschouwd, vereist de overheid ook dat BDC's een relatief lage hefboomwerking behouden. Bedrijven die zaken ontwikkelen, moeten $ 1 aan eigen vermogen hebben voor elke geleende $ 1 - hun verhouding tussen schulden en eigen vermogen mag niet hoger zijn dan 1,0. Uw gemiddelde BDC heeft dus veel minder schulden dan een gemiddelde bank van gelijke omvang.

Maar dankzij de wet, zelfs als sommige investeringen van een BDC naar het zuiden gaan vanwege een zwakke economische omgeving, hebben ze geen enorme vaste kosten in de vorm van terugbetalingen van schulden om zich zorgen over te maken.

En vergeet niet dat de slechtste markten vaak de beste kansen bieden voor BDC's. Wanneer de kredietmarkten opgedroogd zijn en banken niet bereid zijn om risicovolle leningen aan te gaan, zijn BDC's een van de weinige financieringsbronnen voor veel kleine bedrijven. Dit geeft hen de mogelijkheid om bijzonder gunstige voorwaarden voor hun investeringen te halen.