Prijs-vrij Cash Flow Ratio (P / FCF) Definitie & Voorbeeld |
Price to Cash Flow Ratio (P/CF) | Formula | Example
Inhoudsopgave:
Wat het is:
De prijs-vrije kasstroomratio (P / FCF) is een waarderingsmethode die wordt gebruikt om de huidige aandelenkoers van een bedrijf te vergelijken met zijn vrije kasstroom per aandeel.
Hoe het werkt (voorbeeld):
De formule voor de prijs / kwaliteit-verhouding van is:
Prijs tot vrije kasstroom = Marktkapitalisatie / Vrije kasstroom
Laten we bijvoorbeeld aannemen dat Bedrijf XYZ heeft 10.000.000 uitstaande aandelen, die worden verhandeld tegen $ 3 per aandeel. Het bedrijf registreerde vorig jaar ook $ 15.000.000 aan vrije kasstroom. Met behulp van de bovenstaande formule kunnen we de prijs-voor-vrije kasstroomratio van Company XYZ als volgt berekenen:
Prijs tot vrije kasstroom = (10.000.000 x $ 3) / $ 15.000.000 = 2.0
De gegevens die nodig zijn om het bedrijf gratis te berekenen De kasstroom is meestal te vinden op het kasstroomoverzicht.
Waarom het belangrijk is:
beleggers jagen vaak op bedrijven die een hoge of verbeterende vrije kasstroom hebben, maar lage aandelenkoersen. Lage P / FCF-ratio's betekenen meestal dat de aandelen ondergewaardeerd zijn en dat de prijzen snel zullen stijgen. Dus hoe lager de ratio, hoe "goedkoper" de voorraad is.
De prijs / vrij-verhouding voor kasstroom is niet hetzelfde als de verhouding tussen prijs en kasstroom. Het verschil tussen de twee is dat de voormalige kapitaaluitgaven aftrekt van de kasstroom, waardoor de cashflow overblijft die beschikbaar is om de niet-activagerelateerde groei te stimuleren.
Het is belangrijk op te merken dat de vrije kasstroom sterk afhankelijk is van de staat van de operationele kasstromen van een bedrijf (CFO), die op zijn beurt sterk wordt beïnvloed door het nettoresultaat van de onderneming (exclusief afschrijvingen). Beleggers moeten zich er ook van bewust zijn dat bedrijven hun vrije kasstroom kunnen manipuleren door de tijd die zij nodig hebben om de rekeningen te betalen te verlengen (waardoor hun contanten worden bewaard), waardoor de tijd die nodig is om te verzamelen wat zij verschuldigd zijn, wordt verkort (waardoor de ontvangst van contant geld wordt versneld), en het uitstellen van het kopen van inventaris (opnieuw dus het behoud van contanten). Het is ook belangrijk om op te merken dat bedrijven enige speelruimte hebben over welke items al dan niet worden beschouwd als kapitaaluitgaven, en de belegger moet zich hiervan bewust zijn wanneer hij de vrije kasstroom van verschillende bedrijven vergelijkt.
