Moeten oliemaatschappijen hogere belastingen betalen? Prof Ho legt de economie van optimale belastingen uit

Door: Professor Ben Ho

Het publieke debat over de voorstellen van Obama om de belastingen te verhogen die door oliemaatschappijen zijn betaald, was een gemiste kans. Getuigenissen en argumenten in zowel hoorzittingen van het Congres als in het grote publiek hebben de zeer goed ingeburgerde bevindingen in de economie van de overheidsfinanciën over de manier waarop belastingen optimaal moeten worden gesteld, grotendeels genegeerd. De standaardkaders die economen gebruiken en grotendeels overeenkomen, helpen het debat in grote mate te kaderen.

Oppervlakkig gezien zijn zowel de Democraten als de oliemaatschappijen correct over de waarschijnlijke effecten van de voorstellen. Oliemaatschappijen stellen dat het verhogen van de belastingen op de investeringen die binnenlandse oliemaatschappijen doen, hun investeringen minder winstgevend zal maken, de olieproductie in het buitenland zal verleggen, het aanbod van olie zal verminderen en het aantal binnenlandse banen in de olie-industrie zal verminderen. Democraten erkennen dat deze gevolgen bestaan, maar betogen dat de belastingverhogingen die zij voorstellen zo klein zijn in verhouding tot de winsten van de industrie dat deze negatieve effecten klein zullen zijn in vergelijking met de miljarden die zijn opgehaald om het federale tekort te verminderen.

In dit debat ontbreekt echter het grotere punt. De financiële voorzitter van de Senaat, Max Baucus, heeft vorig jaar tijdens een hoorzitting de juiste vraag gesteld, maar de vraag werd grotendeels genegeerd. De gestelde vraag: omdat we het erover eens zijn dat de overheid het federale tekort moet verminderen, wat is de beste manier om dat te doen? Deze vraag wordt beantwoord door de economie van optimale belastingen.

Basisprincipe - De last zo wijd mogelijk verspreiden; of het zoveel mogelijk verminderen van vervormingen

Een fundamenteel principe van optimale belastingeconomie is dat de belastingen moeten worden gespreid over een zo breed mogelijke belastinggrondslag, zowel in termen van het aantal sectoren, maar ook in termen van aantal bedrijven. De reden hiervoor is dat de eerste dollar aan belastinginkomsten die wordt gegenereerd door belasting van een bepaalde sector, vrijwel geen kosten voor de economie heeft (in termen van verloren consumptie en verloren productie, of in termen van politiek, minder geld in zakboeken en minder banen). De kosten voor de economie nemen echter toe naarmate elke dollar aan belastinginkomsten wordt opgehaald. Daarom is het belasten van een sector die al zwaar is belast duurder voor de economie dan belastingheffing voor een sector die helemaal niet wordt belast.

Dit principe van gelijke behandeling sluit aan bij de argumenten van de oliemaatschappijen dat de belasting fundamenteel oneerlijk is omdat ze op binnenlandse producenten is gericht zonder buitenlandse producenten te beïnvloeden, en omdat deze zich richt op de olie-industrie, hoewel de olie-industrie meer belastingen als percentage van de winst betaalt dan de meeste andere grote Amerikaanse industrieën. De verstoring van de economie wordt groter wanneer belasting wordt geheven over zwaar belaste sectoren.

Uitzondering # 1 - Het Ramsey-principe: sommige sectoren zijn gevoeliger voor vervorming dan andere

Er zijn echter verschillende belangrijke uitzonderingen op de regel dat alle bedrijven hetzelfde moeten worden belast. Het eerste is het Ramsey-beginsel van optimale belastingaangiften dat bepaalde sectoren gevoeliger zijn voor de oorzaak van verstoorde belastingen dan andere sectoren. Sectoren zoals olie waar vraag en aanbod zijn niet elastisch, wat betekent dat de hoeveelheid die wordt gevraagd en de hoeveelheid die wordt geleverd niet veel verandert als reactie op de prijs, zijn goede plaatsen voor de overheid om inkomsten te genereren, omdat de belastingen minder een verstorend effect hebben op de economie.

Uitzondering # 2 - Pigouviaanse belastingen: wanneer een product schade toebrengt aan de samenleving die niet in zijn prijs wordt verantwoord

Een andere uitzondering is wanneer een sector negatieve externaliteiten veroorzaakt, wanneer een product schade toebrengt aan een samenleving die niet in de prijs wordt verantwoord. Een belasting (ook wel een Pigouviaanse belasting genoemd) zou gerechtvaardigd zijn als deze de consumptie van dat goed zou verminderen, waardoor de negatieve externe effecten voor de samenleving zouden verminderen. Echter, als het verminderen van externaliteiten de motivatie is, zijn de voorstellen van Obama bijzonder slecht gericht. De externe effecten van olie komen van alle olieproducenten, niet alleen van binnenlandse producenten. Door zich te richten, alleen binnenlandse producenten, hebben de voorgestelde belastingen een minimaal effect op de prijzen en dus een minimale impact op het verminderen van het gebruik van olie. Door de productie naar buitenlandse producenten te verplaatsen, zouden de belastingvoorstellen van Obama deze externaliteiten alleen maar erger kunnen maken.

Uitzondering # 3 - Belastingen moeten gericht zijn op consumptie, in plaats van sparen of beleggen

Ten slotte is een laatste uitzondering op het idee om de belastingen gelijkmatig te verdelen, dat economen het er grotendeels over eens zijn dat belastingen op consumptie moeten worden gericht in plaats van op investeringen / besparingen. Een deel van de reden dat de VS zo weinig spaart, is omdat de VS een van de hoogste belastingen op investeringen / besparingen (zoals de vennootschapsbelasting) heeft in de ontwikkelde wereld. De belastingpremies die de Democraten zouden willen afschaffen zijn subsidies die aan alle industrieën worden aangeboden en waren bedoeld om deze onevenwichtigheid te verhelpen om investeringen aan te moedigen.

Alles bij elkaar genomen duidt dit erop dat noch de Democraten noch de oliemaatschappijen helemaal gelijk hebben. Er bestaat brede overeenstemming over het feit dat het federale tekort moet worden beperkt en er zijn goede economische redenen waarom oliemaatschappijen zouden moeten betalen om die vermindering te realiseren. Idealiter zou een dergelijke belastingverhoging gepaard moeten gaan met een uitgebreide belastinghervorming en moet deze breed en gelijkmatig worden toegepast en gericht zijn op consumptie en niet op investeringen. In een niet-ideale wereld zijn zulke uitgebreide hervormingen misschien niet mogelijk, maar toch zijn dit de discussies die cruciaal zijn voor het begrijpen van het debat.

Voor een meer gedetailleerde discussie over belastingen biedt Professor Ho een korte inleiding. Om de belastingtarieven te vinden die worden betaald door de S & P 500, raadpleegt u de Corporate Tax Tool van Investmentmatome