Helpen de Morningstar-ratings u bij het vinden van de beste beleggingsfondsen?

Morningstar's rating voor beleggingsfondsen debuteerde in 1985 en werd al snel een populaire meetlat onder beleggers, adviseurs en fondsfamilies.

Sterbeoordelingen bieden beleggers een eenvoudige vergelijkingsmethode en adviseurs kunnen eenvoudig een vijfsterrenwaardering gebruiken als verkoopargument. Beleggingsfondsenfamilies met goed beoordeelde producten waren in wezen een gratis advertentiemethode.

Maar wat gaat er eigenlijk in deze magische sterrenwaardering? En wat zegt het precies over een bepaald fonds? Moeten beleggers zich richten op een andere statistiek?

Volgens onderzoeken uitgevoerd door Morningstar en Vanguard, toont al het bewijs dat door te zoeken naar fondsen met een lagere kostenratio, u het beter zult doen dan door fondsen te zoeken met een goede Morningstar-rating.

" Kom meer te weten:Hoe te beleggen met beleggingsfondsen

Hoe zijn de ratings van Morningstar veranderd?

Het is bijna drie decennia geleden dat Morningstar zijn sterrenbeoordelingssysteem heeft gemaakt en sinds het begin verschillende wijzigingen heeft ondergaan.

De oorspronkelijke rating was bedoeld om 'het concept van risico- en kostengecorrigeerd rendement voor de gemiddelde belegger' te introduceren. De fondsen waren onderverdeeld in een paar basiscategorieën en het risico werd geëvalueerd door de prestaties van elk fonds te vergelijken met die van de 90-daagse Treasury Bill. "Als het rendement van een fonds deze benchmark elke maand overschreed, werd het fonds als risicovrij beschouwd."

Het is duidelijk dat dit geen perfecte methode was om het risiconiveau van een fonds te bepalen. Daarom heeft Morningstar in 2002 de risicobeheersing bij de berekening van de rating gewijzigd. Vóór de shift zouden fondsen met een zeer volatiel rendement maar een goede algehele prestatie goed gewaardeerd worden. Het beoordelingssysteem heeft nu een focus op het 'verwachte nut' van een fonds.

De verwachte utiliteitstheorie heeft twee belangrijke uitgangspunten:

• Beleggers maken zich meer zorgen over mogelijk verlies dan een onverwacht goed rendement
• Beleggers zijn bereid een deel van hun verwachte rendement op te offeren in ruil voor een grotere zekerheid van rendement

Door te focussen op het verwachte nut van beleggingsfondsen in plaats van alleen hun prestaties, probeert Morningstar verantwoording af te leggen over hoe een werkelijke belegger de activa in zijn portefeuille bekijkt.

Een ander probleem waarmee Morningstar te maken kreeg, was de consistente outperformance van bepaalde soorten fondsen. Waardefondsen presteerden bijvoorbeeld consistent beter dan groeifondsen. Nu heeft Morningstar meer dan 100 specifieke categorieën en evalueert alleen de prestaties met betrekking tot vergelijkbare fondsen. Bovendien wordt elke aandelenklasse van een fonds afzonderlijk beoordeeld, omdat ze verschillende vergoedingssystemen opleggen (en daarom verschillende rendementen bieden).

Hoewel het sterrenbeoordelingssysteem volledig kwantitatief is, heeft Morningstar onlangs een beoordelingssysteem voor analisten voor fondsen gecreëerd. Hun interne analisten scoren geld op basis van 5 aspecten: het beleggingsproces, historische prestaties, fondsbeheerder, moederbedrijf en huidige prijs. Aan de hand van deze statistieken beoordelen de analisten elk fonds als Goud, Zilver, Brons, Neutraal of Negatief.

Wat maakt een 5-sterrenfonds?

Sterrenratings worden bepaald door de "Morningstar Risk Adjusted Return" van het beleggingsfonds, die maandelijks wordt berekend op basis van de historische rendementen en volatiliteit van het fonds. Fondsen worden vervolgens vergeleken met anderen in hun categorie en scores worden bepaald aan de hand van de volgende schaal:

Elk fonds krijgt een sterbeoordeling voor de volgende periodes van 3, 5 en 10 jaar. De algemene beoordeling wordt vervolgens bepaald door deze beoordelingen op een van de volgende drie manieren te wegen:

• Als een fonds 3-5 jaar oud is, is de totale sterbeoordeling de 3-jarige rating.
• Als een fonds 5-10 jaar oud is, bedraagt ​​de algemene beoordeling 60% de 5-jarige rating en 40% de 3-jarige rating.
• Als een fonds ouder dan 10 jaar is, bedraagt ​​de totale beoordeling 50% de 10-jarige rating, 30% de 5-jarige rating en 20% de 3-jarige rating.

Hoe populair zijn deze beoordelingen?

Kijken beleggers echt naar Morningstar-ratings voordat ze een fonds kiezen? Dat is moeilijk te zeggen. Wat we wel weten is dat elke beleggingsmaatschappij voor beleggingsfondsen is ontworpen om beleggers de informatie te geven die nodig is om een ​​beleggingsfonds te kiezen. En de Morningstar-ratings zijn een van de eerste stukjes informatie die wordt getoond in de fund screeners van topmakelaars.

Fidelity, Etrade, TD Ameritrade, Scottrade en T. Rowe Price zijn slechts enkele van de bedrijven die geloven dat beleggers waarschijnlijk beleggen in beleggingsfondsen met hoge Morningstar-ratings. Zelfs FINRA's fondsanalysator voor beleggingsfondsen geeft zelfs de sterbeoordelingen weer als een van de belangrijkste informatie die beleggers moeten kennen.

Zijn sterbeoordelingen de beste manier om een ​​fonds te kiezen?

De ratings van Morningstar zijn om verschillende redenen bekritiseerd (prestaties in het verleden vormen geen garantie voor toekomstige resultaten, ze houden geen rekening met het effect van nieuwe fondsbeheerders, enz.). Dit is niet bijzonder verrassend; elk populair beoordelingssysteem zal op een gegeven moment worden aangevallen.

Morningstar's eigen directeur van onderzoek naar beleggingsfondsen, Russel Kinnel, heeft onlangs een studie gepubliceerd waarin wordt geanalyseerd hoe kostenratio's en sterbeoordelingen fondsensucces voorspellen. De resultaten tonen dat aan beleggingsfondsen met lage kostenratio's zullen bijna altijd waarschijnlijk een gunstig rendement opleveren, terwijl beleggingsfondsen met vijfsterrenbeoordelingen slechts een fractie van de tijd leiden tot een verlies van marktgemiddelden.

"In elke geteste periode en elk gegevenspunt verslaan goedkope fondsen dure fondsen." Wat valt er te zeggen over de ratings van Morningstar? "Over het algemeen versloeg beleggingsfondsen met 5 sterren 1-sterrenfondsen … hoewel er uitzonderingen waren."

Vanguard gaf een afzonderlijke studie van de ratings van Morningstar en vond iets minder gunstige resultaten. De studie analyseerde fondsrendementen in vergelijking met hun relevante stijlbenchmarks gedurende de periode van 3 jaar na de rating van elk fonds. Zoals u hieronder kunt zien, genereerden de fondsen met de laagste rating de grootste excessieve rendementen, terwijl de fondsen met de hoogste rating de minste genereerden.

Vanguard's onderzoek toonde ook aan dat, "Een belegger had minder dan een 50-50 kans om een ​​fonds te kiezen dat het beter zou doen dan de rating op het moment van de selectie."

De les voor beleggers

Morningstar-ratings hebben een doel: ze laten een belegger gemakkelijk een idee krijgen van het naar risico gewogen rendement van elk fonds. Ze geven u ook een idee van hoe goed een fonds presteert ten opzichte van anderen in zijn categorie.

Maar eerlijk gezegd heeft het sterrensysteem zijn beperkingen en beleggers moeten kennis nemen van andere statistieken, met name de kostenratio van het fonds. Het idee dat kosten belangrijk zijn voor de prestaties van een fonds is nauwelijks nieuw. In 1966 verklaarde de econoom William Sharpe: "Alle andere dingen gelijk, hoe kleiner de kostenratio van een fonds, hoe beter de resultaten worden behaald door de aandeelhouders."