Binnen de cijfers: profiteren van de "korte squeeze" |

De verkopende partij is de enige handelaar die de meeste beleggers graag haten. Vaak verkeerd begrepen en verguisd, profiteert de short-seller wanneer prijzen eerder dalen dan stijgen. Dit maakt de shortverkoper niet erg populair bij de meeste beleggers (die meestal een aandeel kopen in de hoop dat het zal stijgen), maar het kan een zeer winstgevende strategie zijn.

Zo werkt het: een shortverkoper denkt dat de prijs van een aandeel zal stijgen vallen, dus lenen ze aandelen van een makelaar. Ze verkopen dan onmiddellijk die aandelen en krijgen het geld van de verkoop. Op dit punt heeft de handelaar officieel een "korte" positie in de voorraad. Als de handelaar gelijk heeft en de aandelenprijs daalt, moeten ze beslissen wanneer ze de aandelen tegen de laagste prijs terug moeten kopen en ze aan de makelaar teruggeven. Wanneer ze dat doen, incasseert de handelaar het verschil met het moment waarop de aandelen oorspronkelijk werden verkocht.

Als voldoende short sellers zich opstapelen tegen een aandeel dat daalt, kunnen de prijzen aanzienlijk naar beneden worden gedrukt. Aan de andere kant, als short sellers fout zijn en een aandeel begint te stijgen, gebeurt er iets moois voor alle 'longs' (investeerders die een aandeel kopen en verwachten dat de prijs zal stijgen) - short sellers beginnen met 'coveren' of koop hun aandelen terug. Hierdoor stijgt de voorraad verder, waardoor meer short sellers moeten worden gedekt. Als de aandelen een significante rally vormen, kan dit paniekaankopen met shorts veroorzaken, wat een zogenaamde 'korte squeeze' wordt genoemd. Dit kan natuurlijk een sterke winst betekenen voor beleggers die de aandelen lang houden.

Voordat we op zoek gaan naar aandelen die kunnen profiteren van een korte squeeze, is het belangrijk om een ​​belangrijke statistiek te begrijpen: de korte renteverhouding. Dit wordt gevonden door het totale aantal aandelen te delen dat wordt kortgesloten door het gemiddelde dagelijkse volume van de verhandelde aandelen.

Als een bedrijf bijvoorbeeld 2 miljoen aandelen kort heeft en een gemiddeld dagelijks volume van één miljoen aandelen, dan is de korte renteverhouding is twee (2 miljoen / 1 miljoen = 2), wat betekent dat het twee gemiddelde handelsdagen kost om alle shorts te dekken. Daarom zou een aandeel met een ratio van, zeg, acht, betekenen dat het nog zes dagen langer duurt om shorts te dekken dan een aandeel met een korte renteverhouding van twee. Maar het betekent ook dat als er een korte uitdijing plaatsvindt, de rally veel sterker zou kunnen zijn, omdat er zo veel meer mensen short gaan verkopen. <> Ik heb onlangs een kijkje genomen bij bedrijven die de komende maanden een lichte druk zouden kunnen ondervinden. Om zich als kandidaten te kwalificeren, moeten ze niet alleen een ongewoon hoge korte renteverhouding hebben, maar ook winstgevend zijn met goede langetermijngroeivooruitzichten - waardoor de kans groter wordt dat short sellers ongelijk hebben over de aandelen. Hier zijn de gebruikte criteria:

- Korte renteverhouding groter dan 7

- Winstgevende winst per aandeel (EPS) op basis van twaalf maanden

- Raming van de jaarlijkse groei op jaarbasis van ten minste +8 %

- Operationele marges van minimaal 15%

Dit is wat er aan de hand was:

Deze lijst moet dienen als een goed startpunt voor verder onderzoek naar kandidaten met een beperkt perspercentage.