Debentures Definition & Example |

What it is:

Debentures zijn obligaties die niet zijn gedekt door specifieke eigendom of onderpand. In plaats daarvan worden ze ondersteund door het volledige vertrouwen en krediet van de emittent en hebben obligatiehouders een algemene claim op activa die niet zijn verpand aan andere schulden.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Laten we een obligatie van $ 100 miljoen overwegen uitgifte door bedrijf XYZ. Als bedrijf XYZ bereid is om $ 100 miljoen van zijn activa aan de obligatiehouders te verpanden (dat wil zeggen, laat de obligatiehouders pandrechten plaatsen op specifieke activa die ze in beslag kunnen nemen in geval van wanbetaling), waardoor ze een beetje extra zekerheid krijgen dat ze zullen worden betaald op tijd, dan zouden de obligaties worden beschouwd als gesecuritiseerd of door activa gedekt. ​​

Echter, als bedrijf XYZ uitzonderlijk kredietwaardig is (laten we zeggen dat het een aanzienlijke cashflow heeft en nooit een van zijn andere schulden heeft nagelaten), dan is pandrechten op $ 100 miljoen aan activa (die de bezittingen worden belast) mogelijk niet nodig zijn om investeerders aan te trekken. Bedrijf XYZ zou in plaats daarvan schuldbewijzen kunnen uitgeven. Houders van de XYZ-obligaties van het bedrijf zouden een claim hebben op de activa die niet anderszins aan andere obligatiehouders zijn verpand. Dus als bedrijf XYZ $ 300 miljoen aan activa had, maar $ 100 miljoen in een vorige obligatie-uitgifte was verpand, dan konden de houders van de obligaties aanspraak maken op de andere $ 200 miljoen aan activa in de ainterestent van default.

# - ad_banner - # Veel bedrijfsschuld heeft de vorm van obligaties, maar ook de overheid en overheidsinstellingen geven obligaties uit (schatkistpapier is hiervan een voorbeeld). Net als andere obligaties, kunnen beleggers obligaties kopen via makelaars. Debentures worden meestal uitgegeven in $ 1.000 of $ 10.000 denominaties met verschillende looptijden. Vaak zijn er obligaties met verschillende belangrijke voorzieningen om obligatiehouders te beschermen. Ten eerste is de omvang van de obligatie-uitgifte gewoonlijk beperkt tot het bedrag van de oorspronkelijke uitgifte om de uitgevende instelling ervan te weerhouden het bedrijf te versoepelen en de macht van de bestaande obligatiehouders te verwateren. Ten tweede zorgt een "negative pledge clausule" ervoor dat emittenten activa verpanden voor een andere zekerheid als dit de mogelijkheid van terugbetaling op de huidige dbi in gevaar zou brengen. Ten derde vereist een verscheidenheid aan convenanten de emittent vaak om bepaalde financiële ratio's te handhaven of om binnen bepaalde financiële limieten te werken die de kans op wanbetaling verlagen (convenanten komen vaak voor bij obligatie-uitgiften). Ten vierde eisen veel obligaties dat de emittent rente betaalt aan de obligatiehouders voordat hij dividenduitkeringen kan doen.

Waarom het belangrijk is:

Het is belangrijk op te merken dat zelfs

obligaties niet gedekt zijn door specifieke stukken onroerend goed of onderpand, ze hebben een algemene claim op de activa en inkomsten van de emittent. Als de emittent zou liquideren, hebben de houders van de obligaties daarom een ​​claim op activa die niet specifiek zijn verpand om andere schulden te zekeren. Als er geen verpande activa zijn of geen gedekte schuld, hebben de obligaties de eerste claim op alle activa van het bedrijf - samen met alle andere algemene crediteuren. Bedrijven die uiterst kredietwaardig zijn, hebben vaak geen reden om specifieke activa te verpanden om een ​​obligatie-uitgifte te verkopen omdat ze nog steeds relatief lage rentetarieven betalen. (Dit is de reden waarom obligaties van kredietwaardige emittenten soms kunnen verkopen voor meer dan asset-backed-obligaties van minder kredietwaardige emittenten.) Soms willen issuers hun activa ook onbezwaard laten om toekomstige financieringen mogelijk te maken.

kredietwaardigheid is niet de reden waarom sommige bedrijven obligaties uitgeven. Als een bedrijf al zijn activa al aan andere schuldeisers heeft verpand en nog steeds kapitaal nodig heeft, heeft het misschien geen andere keus dan te proberen obligaties te verkopen. In deze gevallen zijn de obligaties risicovoller en staan ​​ze meestal onder alle beveiligde schulden die het bedrijf al heeft uitgegeven. In dit geval bieden obligaties doorgaans hogere coupons die beleggers aantrekken. <

Achtergestelde obligatieleningen zijn een specifiek soort obligaties die behoren tot senior schuldpapier, reguliere obligaties en soms zelfs na bepaalde algemene crediteuren. Ze staan ​​laag op de lijst van te betalen schulden en dus moeten hun emittenten hogere rentetarieven aanbieden en in sommige gevallen zelfs de optie om in aandelen om te zetten.