Volgfout - Volledige uitleg en voorbeeld |

Wat het is:

Volgfout is het verschil tussen het rendement van een portefeuille en de benchmark of index. bedoeld om na te bootsen of te verslaan. Trackingfout wordt soms actief risico genoemd.

Er zijn twee manieren om trackingfouten te meten. De eerste is om het cumulatieve rendement van de benchmark af te trekken van het rendement van de portefeuille, als volgt:

Return _p - Return _i = trackingfout

Waar:

p = portfolio

i = index of benchmark

De tweede manier komt echter vaker voor, namelijk het berekenen van de standaardafwijking van het verschil in de portefeuille en het benchmarkrendement in de tijd. De formule is als volgt:

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Stel dat u investeert in het beleggingsfonds van XYZ Company, dat bestaat om de Russell 2000-index te repliceren, zowel qua samenstelling als qua rendement. Als het beleggingsfonds XYZ Company in een jaar 5,5% retourneert, maar de Russell 2000 (de benchmark) 5,0% retourneert en vervolgens de bovenstaande bovenstaande formule gebruikt, zouden we zeggen dat het beleggingsfonds van XYZ Company een trackingfout van 0,5% had.

Naarmate de tijd verstrijkt, zullen er meer periodes zijn waarin we het rendement kunnen vergelijken. Dit is waar de tweede formule nuttiger wordt. De consistentie (of inconsistentie) van de "spreads" tussen het rendement van de portefeuille en het rendement van de benchmark stelt analisten in staat om de toekomstige prestaties van de portefeuille te voorspellen. Als we bijvoorbeeld wisten dat het jaarlijkse rendement van de portefeuille 0,4% hoger was dan de benchmark 67% van de tijd in de afgelopen vijf jaar, zouden we weten dat dit waarschijnlijk het geval zal zijn in de toekomst (ervan uitgaande dat de portfoliomanager geen grote veranderingen). De voorspellende waarde van deze berekeningen wordt nog beter wanneer er meer gegevenspunten zijn en wanneer de analist verantwoording aflegt over hoe de effecten van de portefeuille ten opzichte van elkaar bewegen (dit wordt co-variantie genoemd). Over het algemeen bepalen verschillende factoren de trackingfout van een portfolio:

1. De mate waarin de portefeuille en de benchmark effecten gemeenschappelijk hebben

2. Verschillen in marktkapitalisatie, timing, beleggingsstijl en andere fundamentele kenmerken van de portefeuille en de benchmark

3. Verschillen in de weging van activa tussen de portefeuille en de benchmark

4. De beheersvergoedingen, bewaarloon, courtage en andere onkosten die van invloed zijn op de portefeuille en die geen invloed hebben op de benchmark

5. De volatiliteit van de benchmark

6. Bèta van de portefeuille

Verder moeten portefeuillemanagers de instroom en uitstroom van contanten van beleggers accommoderen, wat hen dwingt om hun portefeuilles van tijd tot tijd opnieuw in evenwicht te brengen. Ook dit betreft directe en indirecte kosten.

800x600

Waarom dit belangrijk is:

Lage trackingfout betekent dat een portefeuille de benchmark van dichtbij volgt. Hoge trackingfouten wijzen op het tegenovergestelde. De tracking error geeft beleggers een idee van hoe 'tight' de betreffende portefeuille is rond de benchmark of hoe volatiel de portefeuille is ten opzichte van de benchmark. Het is belangrijk op te merken dat sommige gebenchmarktte portefeuilles meer tracking error toestaan ​​dan andere - dit is de reden waarom beleggers moeten begrijpen of hun benchmarkportfolio's bedoeld zijn om een ​​benchmark te repliceren, te beleggen op manieren die de geest van de benchmark weerspiegelen, of alleen maar proberen om het gedrag van de benchmark statistisch opnieuw te creëren.

Hoewel sommige beleggers misschien blij zijn dat de portefeuille in ons voorbeeld beter presteerde dan de benchmark, suggereert de tracking error feitelijk dat de fondsbeheerder een groter risico liep. Dit is niet altijd wat de beleggers van het fonds willen, en daarom is tracking error in sommige opzichten een maat voor overmatig risico.

Hoewel de benchmark een haalbaar alternatief is voor de betreffende portefeuille, is het berekenen van de tracking error niet de wijze belegger moet de vergelijking beperken tot alleen de benchmark; hij of zij zal ook de trackingfouten van andere portfolio's evalueren met hetzelfde doel.

Uiteindelijk is tracking error een indicator voor de vaardigheid van een manager en een weerspiegeling van hoe actief of passief een portfolio wordt beheerd. Actief beheerde portefeuilles trachten rendementen boven de benchmark te bieden, en hiervoor is meestal extra risico en expertise vereist. In deze gevallen tracht de belegger de tracking error te maximaliseren. Aan de andere kant trachten passief beheerde portefeuilles de indexrendementen te repliceren en daarom wordt een grote trackingfout over het algemeen als ongewenst voor deze beleggers beschouwd. Dit is de reden waarom trackingfouten kunnen worden gebruikt om acceptabele prestatiebereiken voor portfoliomanagers in te stellen.