Prijsverschuivingen definiëren & Voorbeeld |

Wat het is:

De term swipe-kosten , ook wel interchange-kosten genoemd, verwijst naar de verborgen kosten door verkopers betaalde kosten aan kaartuitgevende banken en creditcardmaatschappijen voor het verwerken van creditcard- en debetkaarttransacties.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Bijvoorbeeld wanneer u uw bankpas of creditcard in een winkel gebruikt of online is er een verborgen vergoeding die door de kaartuitgevende banken in rekening wordt gebracht om deze transactie te verwerken. Voor betaalpassen die worden verwerkt als 'krediet', is deze vergoeding 2-3% van de totale aankoopprijs; voor transacties die als "debet" worden uitgevoerd, is dit ongeveer 1% van de totale aankoopprijs. Voor aankopen met een standaardcreditcard (niet-debet) kan de swipe-vergoeding tot 3% of meer bedragen, afhankelijk van de verlengde voordelen van uw kaart.

Banken werken juridische overeenkomsten uit met een van de grootste creditcards kaartmaatschappijen zoals Visa, MasterCard of Discover, evenals EFT-netwerken zoals Star, Interlink en NYCE, om een ​​aangesloten bank binnen hun netwerk te worden. De banken vragen vervolgens een vergoeding aan verkopers om deze debet- en creditcardtransacties te verwerken - een bepaald percentage daarvan gaat naar de creditcardmaatschappij en een kleiner percentage wordt betaald aan de bank van de handelaar.

Waarom dit belangrijk is:

$ 20,5 miljard in swipe vergoedingen werd in 2010 aan handelaren in rekening gebracht. Nu staan ​​deze vergoedingen centraal in het debat tussen wetgevers, banken en koopvaardijbonden in de VS Aan de ene kant van het argument zijn de banken, die beweren de swipe fees zijn nodig om de kosten van het verwerken van transacties en het bieden van fraudebescherming te dekken. Aan de andere kant zijn de handelaren en verkopers, die beweren dat de stijgende kosten van swipe steeds meer in hun winsten snijden, hen dwingen om de prijzen van hun goederen en diensten te verhogen.

In juli 2010, de hervorming van Wall Street van Dodd-Frank en Wet Consumentenbescherming werd aangenomen door het Congres en opgenomen in de wet was een amendement om swipe-tariefherziening aan te pakken (het Durbin-amendement). Onder dit amendement is de Federal Reserve nu bevoegd om de transactiekosten van de betaalpassen te herzien en te wijzigen. Eén van deze voorstellen verlaagt de swipe-kosten voor $ 0,12 per transactie, een korting van 73% ten opzichte van de gemiddelde kosten van $ 0,44 per transactie. Als gevolg hiervan kunnen consumenten een verlies aan financiële voordelen verwachten, zoals gratis betaalrekeningen, het einde van de beloningsprogramma's voor betaalkaarten en een verhoging van de kosten voor het opnemen van ATM-geld van niet-netwerkgebonden banken.

aangenomen, worden de kosten van de vergoedingen door de consument gedragen, omdat handelaren de prijzen van hun goederen en diensten blijven verhogen om de gederfde winsten te compenseren.