Simpele en uitvoerbare contracten |

Voor de meeste contracten is legalese niet essentieel noch nuttig; contractuele afspraken worden het beste uitgedrukt in eenvoudige, alledaagse Engelse taal. Hoewel veel contracten bol staan ​​van verbijsterende juridische wartaal, is er geen reden waarom dit waar zou moeten zijn. Voor de meeste contracten is legalese niet essentieel of zelfs maar nuttig. Integendeel, de overeenkomsten die u in een geschreven contract wilt opnemen, kunnen het best worden uitgedrukt in eenvoudige, alledaagse Engelse woorden.

Het enige dat nodig is om de meeste contracten rechtsgeldig te laten zijn, zijn de volgende twee elementen:

• alle partijen zijn het erover eens (nadat een aanbieding door de ene partij is gedaan en door de andere partij is geaccepteerd)
• iets van waarde is uitgewisseld, zoals geld, diensten of goederen (of een belofte om een ​​dergelijk artikel te ruilen) voor iets anders van waarde.

In een paar situaties moet een contract schriftelijk zijn om geldig te zijn. Staatswetten vereisen vaak schriftelijke contracten voor bepaalde transacties, zoals de verkoop van onroerende goederen of contracten die meer dan een jaar zullen duren. U moet de wetgeving van uw land controleren om erachter te komen welke contracten wettelijk moeten worden vastgelegd. Natuurlijk, omdat mondelinge contracten moeilijk of onmogelijk te bewijzen zijn, is het verstandig om de meeste overeenkomsten op te schrijven, zelfs als dit niet wettelijk verplicht is. Laten we de twee elementen eens nader bekijken - overeenkomst tussen de partijen en uitwisseling van dingen van waarde - noodzakelijk voor een geldig contract.

1. Overeenkomst tussen partijen, a.k.a. aanbod en aanvaarding

Hoewel het een voor de hand liggende overeenkomst lijkt, is een essentieel onderdeel van een geldig contract dat alle partijen het echt eens zijn over alle belangrijke kwesties. In het echte leven zijn er tal van situaties die de grens tussen een volledige overeenkomst en een eerste discussie over de mogelijkheid om een ​​overeenkomst te sluiten vervagen. Om deze grensgevallen te verduidelijken, heeft de wet een aantal regels ontwikkeld die bepalen wanneer een overeenkomst wettelijk bestaat.

De meest elementaire regel van het contractenrecht is dat er een juridisch contract bestaat wanneer een partij een aanbod doet en de andere partij het aanbod accepteert. Voor de meeste soorten contracten kan dit zowel mondeling als schriftelijk worden gedaan. Laten we zeggen dat u bijvoorbeeld winkelt voor een drukkerij om brochures voor uw bedrijf te maken. Eén printer zegt (of faxen) dat hij 5000 tweekleurige flyers zal afdrukken voor $ 200. Dit vormt zijn aanbod. Als je hem vertelt om door te gaan met de baan, heb je zijn aanbod geaccepteerd. In de ogen van de wet, wanneer u de printer opdraagt ​​om door te gaan, maakt u een contract, wat betekent dat u aansprakelijk bent voor uw kant van de overeenkomst (in dit geval een betaling van $ 200). Maar als u de printer vertelt dat u het niet zeker weet en verder wilt winkelen (of zelfs niet reageert), heeft u duidelijk zijn aanbod niet geaccepteerd en is er geen overeenstemming bereikt. Of als u zegt dat zijn aanbod geweldig klinkt, behalve dat u wilt dat de printer drie kleuren in plaats van twee gebruikt, is er geen contract gemaakt, omdat u niet alle belangrijke voorwaarden van de aanbieding hebt geaccepteerd - u hebt één term van het aanbod. (Afhankelijk van je bewoording, heb je misschien een tegenbod gedaan, wat hieronder wordt besproken.) Inderdaad, in het dagelijkse werk kunnen de ogenschijnlijk eenvoudige stappen van aanbod en aanvaarding behoorlijk ingewikkeld worden. Bijvoorbeeld, soms wanneer u een aanbieding doet, wordt het niet snel en ondubbelzinnig geaccepteerd; de andere partij wil er misschien een tijdje over nadenken of proberen een betere deal voor zichzelf te krijgen. En voordat hij uw aanbod accepteert, kunt u van gedachten veranderen en uw aanbieding intrekken of wijzigen. Het uitstellen van de aanvaarding van een aanbod en het intrekken van een aanbod, evenals het doen van een tegenbod, zijn veel voorkomende situaties in zakelijke transacties die vaak leiden tot verwarring en conflicten. Om het potentieel voor een geschil te minimaliseren, volgen hier enkele algemene regels die u moet begrijpen en volgen.

Hoe lang een aanbieding open blijft.

Tenzij een aanbieding een vermelde vervaldatum bevat, blijft deze open voor een "redelijke" tijd. Wat redelijk is, is natuurlijk open voor interpretatie en zal variëren afhankelijk van het type bedrijf en de specifieke feitensituatie. Om geen twijfel te laten bestaan ​​over wanneer de andere partij een beslissing moet nemen, is het opnemen van een vervaldatum de beste manier om een ​​aanbieding te doen. En als u het aanbod van iemand anders wilt accepteren, is de beste manier om het zo snel mogelijk te doen, terwijl er geen twijfel over bestaat dat het aanbod nog steeds open is. Houd er rekening mee dat, totdat u akkoord gaat, de persoon of het bedrijf die de aanbieding heeft gedaan - de aanbieder genoemd - deze kan intrekken. Intrekking wordt hieronder besproken.

• Tegenaanbiedingen. Vaak is het antwoord bij een aanbieding niet om de voorwaarden van de aanbieding meteen goed te keuren, maar om te onderhandelen. Natuurlijk is afdingen op prijs het meest voorkomende type onderhandelingen dat in bedrijfssituaties voorkomt. Wanneer een partij op een aanbieding reageert door iets anders voor te stellen, wordt dit voorstel een 'tegenbod' genoemd. Wanneer een tegenvoorstel wordt gedaan, wordt de wettelijke verantwoordelijkheid om een ​​nieuwe tegenvordering te accepteren, af te wijzen of opnieuw in te dienen verschoven naar de oorspronkelijke aanbieder. Bijvoorbeeld als uw printer (hier de oorspronkelijke aanbieder) biedt aan om 5.000 brochures af te drukken voor $ 300 en u antwoordt door te zeggen dat u $ 250 voor de klus betaalt, u zijn aanbod niet hebt geaccepteerd (er is geen contract gevormd), maar in plaats daarvan een tegenvoorstel heeft gedaan. Als uw printer dan akkoord gaat om het werk precies te doen zoals u hebt aangegeven voor $ 250, heeft hij uw tegenbod geaccepteerd en is er een juridische overeenkomst bereikt. Hoewel het waar is dat een contract alleen wordt gevormd als de accepterende partij instemt met alle wezenlijke voorwaarden van een aanbieding, betekent dit niet dat u kunt vertrouwen op onbetekenende verschillen om een ​​contract later te annuleren. Als u bijvoorbeeld aanbiedt 100 kipbroodjes te kopen op zuurdesembrood van 1 inch dik, is er geen contract als de andere partij antwoordt dat hij 100 emu-filets op roggebrood aanbiedt. Maar als hij erin toestemt om de broodjes kip te voorzien op zuur brood van 1 inch dik, bestaat er een geldig contract en je kunt later niet weigeren te betalen als het brood een dikker of dunner haar blijkt te zijn dan één inch.
• Een aanbieding intrekken. Iedereen die een aanbieding doet, kan deze intrekken zolang deze nog niet is geaccepteerd. Dit betekent dat als u een aanbieding doet en de andere partij zegt dat zij tijd nodig heeft om erover na te denken of een tegenaanbieding met gewijzigde voorwaarden doet, dan kunt u uw oorspronkelijke aanbod intrekken. Zodra zij akkoord gaat, hebt u echter een bindende overeenkomst. Intrekking moet plaatsvinden vóór acceptatie. Een uitzondering op deze regel doet zich voor als de partijen overeenkomen dat de aanbieding gedurende een bepaalde periode open blijft. Dit type overeenkomst wordt een optie genoemd en komt meestal niet gratis. Stel dat iemand je een vorkheftruck wil verkopen voor $ 10.000, en je wilt het aanbod overdenken zonder zich zorgen te maken dat de verkoper de aanbieding zal intrekken of aan iemand anders zal verkopen. U en de verkoper kunnen ermee instemmen dat het aanbod gedurende een bepaalde periode van bijvoorbeeld dertig dagen open blijft. Vaak zal de aanbieder u echter vragen om deze 30-daagse optie te betalen - wat begrijpelijk is, omdat hij tijdens de 30-daagse optieperiode niet aan iemand anders kan verkopen. Betaling of geen betaling, wanneer een optieovereenkomst bestaat, kan de aanbieder de aanbieding niet herroepen tot het verstrijken van de periode.
• 2. Uitwisseling van zaken van waarde Naast het feit dat beide partijen akkoord gaan met de voorwaarden, is een contract niet geldig tenzij beide partijen iets van waarde ruilen - in afwachting van de voltooiing van het contract. Het 'ding van waarde' dat wordt uitgewisseld - wat elke student die ooit in de wet heeft geleefd geleerd heeft om 'overweging' te noemen - is meestal een belofte om iets te doen in de toekomst, zoals een belofte om een ​​bepaalde baan uit te voeren of een belofte om betaal een vergoeding voor die baan. Laten we bijvoorbeeld terugkeren naar het voorbeeld van de afdruktaak. Zodra u en de printer het eens zijn over voorwaarden, is er een uitwisseling van waardevolle zaken (overweging): de printer heeft beloofd de 5.000 brochures te drukken en u heeft beloofd er $ 250 voor te betalen.

Het belangrijkste belang van dingen die moeten worden uitgewisseld, is om een ​​contract te onderscheiden van gulle verklaringen en eenzijdige beloften die niet wettelijk afdwingbaar zijn. Als een vriend je bijvoorbeeld een geschenk aanbiedt, zoals aanbieden om te stoppen en je te helpen een stapel stenen te verplaatsen, zonder iets terug te vragen, zou die afspraak niet als een contract gelden, omdat je hem niet hebt gegeven of beloofd alles van waarde. Als de andere partij zijn cadeau nooit heeft uitgevoerd, zou u zijn belofte niet kunnen afdwingen. Als je echter in ruil voor het helpen verplaatsen van stenen op zaterdag, je je vriend belooft dat je hem zal helpen zijn moestuin te wieden op zondag, is er een contract.

Hoewel de uitwisseling van waardevereiste die nodig is om een ​​geldig contract te vormen is voldaan bij de meeste zakelijke transacties door een uitwisseling van beloften ("Ik beloof om geld te betalen als je belooft mijn gebouw volgende maand te schilderen"), kan het werk ook voldoen aan de regel. Als u bijvoorbeeld uw printer een voicemailbericht nalaat dat u een extra $ 100 betaalt als uw brochures worden gesneden en geniet wanneer u ze ophaalt, kan de printer een bindend contract maken door het knippen en nieten daadwerkelijk uit te voeren. En als hij dat eenmaal doet, kun je de deal niet loslaten door te beweren dat je van gedachten bent veranderd.