Sharpe-ratio Definitie en voorbeeld |

Wat het is:

De Sharpe-ratio is de risicomaatstaf. Het is genoemd naar professor Stanford en Nobelprijswinnaar William F. Sharpe.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

De Sharpe-ratio is een verhouding tussen rendement en risico. De formule is:

(Rp-Rf) /? P

waarbij:

Rp = het verwachte rendement op de portefeuille van de belegger

Rf = het risicovrije rendement

? P = de standaardafwijking van de portefeuille, een risicomaat

Laten we er bijvoorbeeld van uitgaan dat u verwacht dat uw aandelenportefeuille volgend jaar 12% zal terugkrijgen. Als de rendementen op risicovrije schatkistpapieren bijvoorbeeld 5% zijn en uw portefeuille een 0,06 standaarddeviatie bevat, kunnen we uit de bovenstaande formule berekenen dat de Sharpe-ratio voor uw portefeuille is:

(0,12 - 0,05) / 0,06 = 1,17

Dit betekent dat u voor elk punt van terugkeer 1,17 "eenheden" van risico neemt.

Anders gezegd, als portfolio X 10% rendement oplevert met een 1,25 Sharpe-ratio en portfolio Y ook genereert een rendement van 10% met een Sharpe-ratio van 1.00, dan is X de betere portefeuille omdat het hetzelfde rendement behaalt met minder risico.

Waarom het belangrijk is:

Hoe hoger de Sharpe-ratio, hoe meer rendement de belegger krijgt per eenheid risico. Hoe lager de Sharpe-ratio is, des te groter het risico dat de belegger heeft om extra rendement te behalen. Zo bepaalt de Sharpe-ratio uiteindelijk 'het speelveld' tussen portefeuilles door aan te geven welke een bovenmatig risico vormen.

Naast het vertrouwen op historische rendementen, is een probleem met de Sharpe-ratio dat illiquide beleggingen de standaarddeviatie van een portefeuille verlagen (omdat die investeringen minder volatiel lijken te zijn). De ratio is ook vertekend als de investeringen geen normale verdeling van het rendement hebben.