Veel Uber-, Lyft-stuurprogramma's zijn onderverzekerd, vindt Survey
UBER/LYFT: Driver Kicks Out Disrespectful Passengers
Inhoudsopgave:
- Persoonlijke verzekeringspolissen kunnen tekortschieten
- Key afhaalrestaurants
- De meeste bestuurders hebben geen dekking
- Welke rideshare bedrijven bieden
- Bestuurders kiezen minimale dekking
- Extra dekking kost meer
- Dekking en wetten in beweging
De rideshare-industrie is in snel tempo uitgebreid sinds het debuut in 2012. Vorig jaar schatten Uber-managers dat hun chauffeurs wereldwijd wereldwijd 2 miljoen ritten leverden. In de VS was de groei zo snel dat, als het gaat om verzekeringen, de toezichthouders, verzekeraars en chauffeurs van de natie moeite hebben om bij te benen.
Uit een nieuwe enquête bleek dat veel rideshare-bestuurders mogelijk niet voldoende dekking voor autoverzekeringen hebben om zichzelf volledig te beschermen en dat zij ook de risico's niet begrijpen. Dit heeft niet alleen gevolgen voor de chauffeurs, maar ook voor de rijders die dagelijks gebruik maken van diensten als Uber en Lyft.
Rideshare-verzekering is complex en voortdurend in ontwikkeling. Bedrijven die rideshare-diensten aanbieden, bieden verzekering voor chauffeurs tijdens specifieke periodes, maar die bescherming daalt op andere momenten aanzienlijk. Over het algemeen, wanneer bestuurders wachten op een oproep, zijn ze alleen volledig beschermd als ze gedekt zijn door bepaalde persoonlijke rideshare-verzekeringspolissen, en dat dekking niet beschikbaar is in elke staat of bij elke verzekeraar.
Persoonlijke verzekeringspolissen kunnen tekortschieten
Vertrouwen op iemands persoonlijke verzekeringspolis is misschien niet genoeg. Het persoonlijke beleid van sommige vervoerders is niet van toepassing op voertuigen die worden gebruikt om passagiers tegen betaling te vervoeren, en sommigen annuleren zelfs de dekking van een bestuurder als hij bij een ongeval betrokken is tijdens een rit - met name als de bestuurder de verzekeringsmaatschappij niet heeft geïnformeerd dat de auto wordt gebruikt voor rideshare-rijden.
Passagiers zijn meestal gedekt in geval van een ongeluk, maar er kunnen ook gaten zijn. Zowel Uber als Lyft bieden een dekking van $ 1 miljoen wanneer passagiers in een rideshare-auto zitten. Bij ernstige ongelukken, waarbij verwondingen en schade meer dan $ 1 miljoen kunnen bedragen, wordt het ingewikkelder. Rijders kunnen een claim indienen tegen de persoonlijke autoverzekering van de rideshare-rijder, indien beschikbaar, of een rechtszaak tegen het rideshare-bedrijf indienen, maar alleen in sommige staten en onder bepaalde omstandigheden.
In een poging om na te gaan hoeveel bestuurders van rideshare betalen voor extra dekking, werkte Investmentmatome met SherpaShare, dat een app biedt waarmee 50.000 rideshare-bestuurders kilometers, inkomsten en uitgaven kunnen bijhouden. Het overzicht van de verzekeringsdekking van 1.022 SherpaShare-gebruikers in de Verenigde Staten, uitgevoerd op 26 januari. 9, 2016, vonden via de app en de bedrijfsblog dat de meerderheid van de respondenten mogelijk ten minste gedeeltelijk onderverzekerd is.
Key afhaalrestaurants
Veel bestuurders hebben geen extra dekking. 77% van de respondenten zei dat ze geen extra dekking voor de dekking van de rideshare-verzekering hadden bovenop wat hun bedrijf verstrekte, waardoor ze tijdens het werk risico lopen, maar wachten op een telefoontje.
Kosten zijn zorgwekkend. Van de bestuurders die geen extra dekking hebben, noemt 32% de kosten als reden.
Bestuurders kunnen hun risico's onderschatten. Van degenen die zonder aanvullende dekking gingen, zei 31% dat ze zich prettig voelen bij wat hun rideshare bedrijf biedt, maar 4% zei dat ze geen begrip hadden over het probleem.
Wetten maken een verschil. De chauffeurs met een aanvullende dekking, 43% van de respondenten, zeiden dat ze zich aan de lokale wetgeving hielden.
Rideshare-bestuurders willen dekking toevoegen. In het onderzoek zei 40% van de bestuurders zonder aanvullende dekking van plan te zijn deze in de komende drie maanden te kopen.
De meeste bestuurders hebben geen dekking
Rideshare-verzekering varieert afhankelijk van het feit of er een passagier in de auto aanwezig is of dat de bestuurder wacht of opbelt. Uber en Lyft bieden een verzekeringsdekking wanneer passagiers in de auto zitten, die bekend staat als periode 3-dekking. Wanneer de bestuurder op weg is naar een gesprek, zijn bestuurders gedekt door de periode 2-verzekering. Maar beide bedrijven bieden slechts beperkte dekking, de zogenaamde Periode 1, wanneer stuurprogramma's zijn aangemeld bij hun apps en wachten op een tarief.
Met 77% van de chauffeurs in de SherpaShare-enquête dat ze geen extra dekking hebben gekocht, is er een grote groep chauffeurs die risico loopt als ze bij een ongeval betrokken zijn tijdens het wachten op een oproep.
Welke rideshare bedrijven bieden
Uber en Lyft bieden ten minste $ 1 miljoen per ongeval in aansprakelijkheid, onverzekerde en onderverzekerde dekking van automobilisten tijdens periode 2 en 3. Ze bieden ook een beperkte aanrijding en uitgebreide dekking, maar alleen voor bestuurders die deze persoonlijke dekking al op hun voertuigen hebben.
Maar wanneer chauffeurs wachten op een tarief, wordt in periode 1 hun primaire dekking geboden door de persoonlijke of commerciële dekking die ze hebben gekocht. Rideshare bedrijfsbeleid komt alleen op voor aansprakelijkheid of schade die niet gedekt is door de eigen verzekering van de bestuurder.
De aansprakelijkheidslimieten in periode 1 zijn $ 50.000 per persoon voor verwondingen, afgetopt op $ 100.000 per totaal van het ongeval en $ 25.000 op materiële schade voor elk ongeval. En er is geen dekking geboden voor schade aan het voertuig met rijhulp. Van de SherpaShare-enquête-respondenten die geen aanvullende verzekering voor rideshare-verzekeringen hadden, zei 31% dat ze zich comfortabel voelden met de dekking van de rideshare-bedrijven.
Het kan zijn dat deze chauffeurs het niet erg vinden om het risico te nemen, of dat ze die risico's misschien niet begrijpen. Hoewel het geen selectie in het meerkeuzeonderzoek was, liet 4% van degenen die geen aanvullende dekking hadden, opmerkingen achter die erop wezen dat ze hun opties en / of het probleem niet begrepen.
Bestuurders kiezen minimale dekking
Drieëntwintig procent van de ondervraagde bestuurders had een aanvullende verzekeringsdekking aangeschaft. Van de vrouwen die reageerden, koos 27% voor een aanvullend beleid, terwijl 21% van de mannen dat deed.
Rideshare-chauffeurs hebben over het algemeen drie verzekeringsopties:
Rideshare-vriendelijk beleid. Van de chauffeurs met een aanvullende dekking, heeft 36% een huidvriendelijk beleid dat geen extra dekking biedt, maar betekent dat de verzekeraar de dekking van een rideshare-bestuurder niet zal annuleren.
Periode 1 beleid. Degenen met een aanvullende verzekering, 31%, hebben een periode 1-beleid. Het beleid, dat betrekking heeft op chauffeurs wanneer ze niet in gesprek zijn, maar er wel op wachten, vult met name de kloof op die wordt veroorzaakt door de dekking van een bedrijf.
Commercieel rideshare-beleid. In de SherpaShare-enquête heeft 24% van de bestuurders met extra dekking een commercieel beleid voor rideshare. Dit beleid, dat het meest uitgebreide beschikbaar is, biedt te allen tijde dekking. Voor de perioden 2 en 3 biedt dit beleid extra dekking als een ongeval de beleidslimieten van het bedrijf overschrijdt.
Extra dekking kost meer
Uit het onderzoek bleek dat 32% van de ondervraagde chauffeurs zei dat de kosten een rol speelden zonder aanvullende dekking.
Niet alle verzekeringsmaatschappijen bieden beleid voor rideshare, en degenen die dat wel doen, kunnen ze alleen in bepaalde staten aanbieden. Maar dergelijk beleid wordt steeds vaker en betaalbaarder. De kosten variëren per bestuurder, beleid, koerier en locatie, maar een rideshare-bestuurder kan een extra $ 20 per maand of minder voor periode 1-dekking betalen bovenop een bestaand persoonlijk beleid. Commercieel beleid is duurder, maar sommige maatschappijen bieden een meer betaalbare commerciële dekking voor rideshare-bestuurders.
Dekking en wetten in beweging
De ridesharing-industrie is relatief nieuw en verzekeraars en wetgevers halen nu net producten in om het risico te dekken. Tegen het einde van 2015 hadden 29 staten en Washington, D.C., wetten uitgevaardigd om de verschillen in verzekeringsdekking te dichten, volgens de Amerikaanse Vereniging voor Schadelijke Verzekeringen.
Deze wetten vereisen actie door deelnemende bedrijven, die in sommige gebieden de dekkingsbedragen hebben moeten verhogen; en door verzekeringsmaatschappijen, die het beleid hebben moeten uitbreiden of aanpassen. De nieuwe wetgeving vereist ook dat bestuurders een aanvullende verzekering afsluiten of de risico's begrijpen die gepaard gaan met een afnemende dekking.
In de enquête kocht 43% van de bestuurders met een aanvullende verzekering voor rideshare die dekking om aan dergelijke wetten te voldoen.
De Californische rideshare-wet in 2014 vereist bijvoorbeeld dat bestuurders in alle drie de periodes een aansprakelijkheidsverzekering hebben en dat bedrijven gedurende de periodes 2 en 3 $ 1 miljoen aan aansprakelijkheidsdekking geven.
Andere staten, waaronder Colorado, Georgia, Maryland en Washington, evenals Washington, D.C., hebben soortgelijke wetten die zijn ontworpen om rideshare dekkingslacunes te dichten. Minnesota vereist dat rideshare-bedrijven $ 1,5 miljoen aan dekking bieden tijdens de periodes 2 en 3. Sommige steden hebben aanvullende vereisten. New York City vereist bijvoorbeeld dat rideshare-bestuurders een commerciële dekking hebben.
Deze wetten hebben Uber en Lyft ertoe aangezet om meer genereuze dekking te bieden - soms locatiespecifiek - en hebben verzekeringsmaatschappijen ertoe aangezet nieuwe aanbiedingen en beleid te maken.
Veel staten werken nog steeds aan wetgeving, en het is mogelijk dat deze wetten en nieuwe mogelijkheden om beleid te kopen, meer rijders in het rijden ertoe zouden kunnen aanzetten om extra dekking te zoeken.
Ondertussen moeten zowel bestuurders als passagiers hun rechten en risico's begrijpen bij het gebruik van ridesharing-services. Uber's servicevoorwaarden ontkennen elke aansprakelijkheid als een passagier gewond is en bindende arbitrage vereist als er een geschil is. Het bedrijf heeft onlangs ook zijn contract met chauffeurs gewijzigd om arbitrage van geschillen te eisen. Het is dus belangrijk om in gedachten te houden dat de ridesharing-economie ook een risicodelende is.
Elizabeth Renter is een stafchrijver bij Investmentmatome, een website voor persoonlijke financiën. E-mail: [email protected]. Twitter: @ElizabethRenter. Diamond Richardson is een data-analist bij Investmentmatome. E-mail: [email protected].
Infographic door Michael Belen.
Afbeelding via iStock.
