Niet-GAAP-winstdefinitie & voorbeeld |

Wat het is:

Niet-GAAP-inkomsten (GAAP staat voor Generally Accepted Accounting Principles) zijn winstmutaties die geen standaardberekening voor bedrijven volgen en die niet noodzakelijkerwijs vereist zijn bij de openbaarmaking.

Om de niet-GAAP-inkomsten goed te begrijpen, moet u eerst weten wat GAAP-inkomsten zijn en waarom ze belangrijk zijn.

Om te beginnen eist de Securities and Exchange Commission (SEC) dat alle bedrijven die effecten aan het publiek uitgeven, GAAP-boekhoudmethoden gebruiken bij het opstellen van hun jaarrekening. Het vereist ook dat die financiële overzichten worden gecontroleerd om er zeker van te zijn dat ze voldoen aan de GAAP-regels. Het doel van GAAP is om ervoor te zorgen dat alle bedrijven consistente boekhoudpraktijken toepassen bij het voorbereiden van hun financiën. Dit helpt analisten en beleggers door te zorgen voor consistentie in alle beursgenoteerde financiële overzichten van bedrijven. Bij het vergelijken van bedrijf A met bedrijf B, moet een belegger weten dat de twee bedrijven hun inkomsten hebben voorbereid met behulp van vergelijkbare boekhoudregels om een ​​appels-tot-appelvergelijking te krijgen.

Naast het verstrekken van GAAP financiële overzichten, zijn de meeste in het openbaar Beursgenoteerde ondernemingen presenteren ook niet-GAAP-inkomsten als onderdeel van hun reguliere financiële kwartaalrapportering. Daarbij is hun doel doorgaans om de cashflow van hun bedrijf te benadrukken of om investeerders een beter begrip van hun resultaten te geven. Sommige bedrijven zullen bijvoorbeeld non-GAAP-inkomsten laten zien om aan te tonen wat hun resultaten zouden zijn als ze de impact van grote niet-recurrente gebeurtenissen, zoals de aankoop of verkoop van een belangrijke asset, hadden uitgesloten.

Hoe het werkt (voorbeeld):

Een bekend voorbeeld van non-GAAP-inkomsten is EBITDA - winst vóór rente, belasting, afschrijvingen en amortisatie. EBITDA biedt een manier om de bedrijfsprestaties van een bedrijf te evalueren, onafhankelijk van financieringsbeslissingen, boekhoudkundige beslissingen of belastingomgevingen. De formule voor EBITDA is:

EBITDA = EBIT + Afschrijving + Aflossing

EBITDA is een non-GAAP winstmaten berekend door de niet-contante uitgaven voor afschrijvingen en amortisatie terug te tellen bij het bedrijfsresultaat van een onderneming. Het stelt analisten in staat zich te concentreren op de uitkomst van operationele beslissingen, met uitsluiting van de impact van niet-operationele beslissingen zoals rentekosten (een financieringsbesluit), belastingtarieven (een overheidsbesluit) of grote niet-geldelijke posten zoals afschrijvingen en waardeverminderingen (een boekhouding). besluit).

De Securities and Exchange Commission eist dat bedrijven hun non-GAAP-maatregelen verzoenen met de meest vergelijkbare GAAP-financiële maatstaf. Dus een bedrijf dat besliste om EBITDA te rapporteren in zijn financiële toelichtingen zou ook verplicht zijn om een ​​aansluiting te bieden om zijn nettowinst volgens GAAP te tonen.

EBITDA is slechts één voorbeeld van niet-GAAP-winst. Andere voorbeelden zijn cash earnings, operationele winst, aangepast bedrijfsresultaat en gecorrigeerde EPS.

Daarnaast zijn sommige niet-GAAP-winstmaten alomtegenwoordig in specifieke sectoren. Bijna alle vastgoedbedrijven stellen bijvoorbeeld een niet-GAAP-inkomstencijfer op met de naam Funds from Operations (FFO). FFO is een maatstaf voor contanten die wordt gegenereerd door een vastgoedbevak (REIT) die de impact van niet-contante maatregelen zoals afschrijvingen en amortisatie buiten beschouwing laat, evenals eenmalige gebeurtenissen zoals voordelen uit de verkoop van onroerend goed.

Waarom het belangrijk is:

In een recent kwartaal rapporteerde bijna 90% van de bedrijven in de S & P 500 ten minste één niet-GAAP-winstmarge naast hun financiële resultaten. Bedrijven presenteren naast niet-GAAP-inkomsten vaak niet-GAAP-inkomsten omdat ze van mening zijn dat de niet-GAAP-inkomsten hun prestaties nauwkeuriger weergeven. Dit doen ze door de impact weg te nemen van een of meer van de volgende items, die een van de meest voorkomende items zijn die zijn verwijderd uit GAAP-inkomsten om te komen tot niet-GAAP-nummers:

- overnames en desinvesteringen

- herstructureringskosten

- geschillen en schikkingen

- afschrijvingen en waardeverminderingen

- bijzondere waardevermindering van goodwill en materiële vaste activa (PBM)

In veel gevallen zullen deze kosten eenmalig zijn. Door ze uit te sluiten van hun inkomstenaantallen, proberen bedrijven vaak getallen weer te geven die nauwkeuriger weergeven hoe hun bedrijfsresultaten er in de toekomst uit kunnen zien.

Niet-GAAP-inkomsten kunnen echter ook misleidend zijn als ze onjuist worden toegepast. De maatregelen zijn met name ongeschikt voor bedrijven die worden opgezadeld met hoge schuldenlasten of die vaak dure apparatuur moeten upgraden. Bovendien kunnen non-GAAP-inkomsten worden gecrumpeteerd door bedrijven met lage netto-inkomsten in een poging hun winstgevendheid te 'window-dressen'. EBITDA zal bijvoorbeeld bijna altijd hoger zijn dan het gerapporteerde nettoresultaat. Bij het analyseren van de EBITDA van een bedrijf is het daarom het beste om dit te doen in combinatie met andere factoren, zoals kapitaaluitgaven en schuldbetalingen.

Omdat niet-GAAP-inkomsten per definitie niet onder GAAP vallen, hebben bedrijven de vrijheid om te bepalen wat ze doen en niet opnemen in hun inkomstenberekeningen. Het is ook mogelijk dat een bedrijf verschillende items in de winstberekeningen van de ene verslagperiode naar de volgende kan opnemen, waardoor het moeilijker wordt voor analisten en beleggers om de resultaten van het bedrijf in de loop van de tijd te volgen.

Het komt erop neer dat beleggers altijd de financiële resultaten van een bedrijf beoordelen, omdat de gestandaardiseerde methodologie een betrouwbaar middel is om financiële resultaten van bedrijf tot bedrijf, van industrie tot industrie en van jaar tot jaar te vergelijken.