Laissez Faire Definitie & Voorbeeld |

Wat het is:

Laissez faire is een kapitalistisch gebod dat stelt dat markteconomieën optimaal functioneren in de afwezigheid van regeringsverordening.

Hoe het werkt (voorbeeld):

De term laissez faire is Frans voor "leave to do", of beter gezegd: "leave to be". Het werd voor het eerst bedacht door de Franse economische theoretici Dr. Francois Quesnay en de markies de Mirabeau.

De filosofie achter de economie van laissez-faire werd voor het eerst uitgedrukt door de Schotse econoom Adam Smith in zijn klassieker The Wealth of Nations. Smith stelde dat de krachten van vraag en aanbod een markteconomie in staat stellen zichzelf te reguleren en dat prijsniveaus, lonen en werkgelegenheid automatisch worden aangepast door een 'onzichtbare hand'. Bijgevolg hebben overheden geen reden om zich te bemoeien met en niet te interfereren met het opleggen van tarieven en minimum-loonbeperkingen. Naast de belastingen die nodig zijn voor het welzijn van het publiek, zorgen zulke beperkingen alleen voor inefficiëntie en remmen ze de productie onnodig af.

Waarom het ertoe doet:

De laissez faire-filosofie had een zware impact op het economisch beleid tijdens de industriële revolutie van de 19e eeuw. In het kielzog van de wijdverbreide armoede als gevolg van uitbuitend lage lonen in combinatie met gevaarlijke, onhygiënische werkomgevingen, werd het duidelijk dat uitsluitend laissez-faire economische attitudes kunnen resulteren in het fenomeen dat regeringen moeten stoppen - namelijk de uitbuiting en slechte behandeling van hun burgers. Na de economische ineenstorting van 1929 begonnen de regeringen een economisch beleid in te voeren dat was bedoeld om de productie te beheersen of de efficiëntie te belemmeren, maar om werknemers en consumenten te beschermen.