Rentekosten Definitie & voorbeeld |

Wat het is:

Rentelasten zijn de kosten van geld. Rentelasten worden geboekt op de resultatenrekening.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Laten we aannemen dat u $ 500.000 nodig hebt om een ​​huis te kopen. De "prijs" van het lenen van dat geld is rente, en het wordt uitgedrukt als een percentage van de hoeveelheid geld die je krijgt. De lener betaalt de rente aan de kredietgever en die rentebetalingen zijn de rentelasten van de lener. De rentevoet geeft de tijdswaarde van geld, het kredietrisico van de lener, de inflatiecijfers en een verscheidenheid aan andere marktomstandigheden weer.

De rente kan vast of variabel zijn, wat betekent dat de koers gelijk blijft of verandert volgens een vooraf bepaalde formule. Dat betekent dat rentelasten vaak veranderen in de loop van de tijd. In bankrelaties, wanneer een persoon geld stort op een spaarrekening of een depositocertificaat, handelt de persoon als kredietverstrekker van de bank en ontvangt zo rente van de bank. In dit geval is het de bank die de rentelasten maakt.

Vanuit boekhoudkundig oogpunt is het belangrijk om te onthouden dat rentelasten niet altijd het exacte bedrag is dat fysiek aan een lener in de boekhoudperiode is betaald. Als bedrijf XYZ bijvoorbeeld geld van Bank ABC leent en driemaandelijkse rentebetalingen doet, kan het zijn dat bedrijf XYZ in januari, juni, september en december alleen een cheque aan bank ABC verlaagt. De boekhoudmethode vereist echter dat het bedrijf XYZ een deel van die rentelasten toewijst aan alle andere maanden van het jaar, zodat de winst- en verliesrekening over bijvoorbeeld januari een deel van de rentelasten weerspiegelt, hoewel het bedrijf geen contanten heeft overgemaakt naar de geldschieter in die maand.

Waarom het ertoe doet:

Als de rentekosten te hoog zijn, kan dit een bedrijf of een huishouden verwoesten. Over het algemeen kunnen hoge rentelasten erop duiden dat een bedrijf overhef is, wat de reden is dat analisten en kredietverstrekkers vooral geïnteresseerd zijn in het meten van het bedrag dat een bedrijf of persoon per maand binnenhaalt vóór het uitlenen.

Omdat een bedrijf nalaat rentebetalingen te voldoen (dat wil zeggen, zijn rentelasten betalen) resulteert meestal in wanbetaling, de rentedekkingsratio is van bijzonder belang voor kredietverstrekkers en obligatiehouders en fungeert als een veiligheidsmarge. Omdat de rentedekkingsratio is gebaseerd op de huidige inkomsten en huidige kosten, richt deze zich echter primair op de kortetermijncapaciteit van een bedrijf om renteverplichtingen na te komen. Sommige bedrijfstakken hebben doorgaans hogere rentekosten dan andere en cyclische bedrijven in het bijzonder kunnen ervaren aanzienlijke schommelingen in hun rentelasten (vooral tijdens recessies) omdat ze mogelijk tijdelijk moeten lenen om seizoensgebonden dieptepunten te doorstaan ​​gedurende het jaar. Aldus is de vergelijking van rentelasten of enige ratio's met rentelasten over het algemeen het meest zinvol bij bedrijven binnen dezelfde bedrijfstak, en de definitie van een "hoge" of "lage" ratio moet in deze context worden gemaakt.