Creditcardschuld daalt - Hoera?

Het lijkt erop dat we tegenwoordig geen positief economisch nieuws horen, dus het was een welkome verrassing dat de creditcardschuld in september opnieuw daalde, volgens gegevens van de Federal Reserve. Wat meer is, dit was de vierde maand op rij dat de creditcardschuld daalde. Goed nieuws, toch?

Misschien, maar misschien ook niet. Aan de ene kant is een daling van de creditcardschuld goed voor particulieren, die waarschijnlijk verbeteringen in hun persoonlijke financiën zullen zien als gevolg van het bezuinigen op hun uitgaven. Maar aan de andere kant kunnen dalende creditcardschuldniveaus wijzen op aanhoudende problemen in de totale economie. Laten we de cijfers eens nader bekijken en wat ze betekenen:

Creditcardschuld valt in 2013

Het eerste belangrijke om op te noemen is dat de creditcardschuld in het derde kwartaal van 2013 is afgenomen. In september daalden de totale onbetaalde saldi op creditcards met $ 2,06 miljard, wat neerkwam op een hele zomer van schuldenverlies. Tussen juni en september daalde het totale bedrag aan creditcardschulden van Amerikanen met $ 8,48 miljard.

Vreemd genoeg zijn andere soorten schulden dit jaar zelfs gestegen. De zogenaamde 'niet-draaiende' schuld - denk aan autoleningen en studieleningen - is tot dusver in 2013 met 8,7% gestegen en zal tegen het einde van het jaar naar verwachting nog meer stijgen.

" MEER: Hoe schulden af ​​te lossen

Wat de cijfers betekenen

Kijken naar statistieken met betrekking tot schulden en uitgaven is goed en wel, maar het is ook nuttig om te proberen te achterhalen wat de cijfers betekenen. Dus hoe moeten we dalende kredietschuldtotalen interpreteren, terwijl andere soorten schulden blijven stijgen?

Economen denken dat de daling van de creditcardschuld in 2013 waarschijnlijk niet te wijten is aan een plotse golf van verantwoordelijkheid die de natie overspoelt. Het is veel waarschijnlijker dat een verscheidenheid aan economische factoren samenkomen om Amerikanen minder enthousiast te maken over het uitgeven van geld, factoren als:

• Een hoog werkloosheidscijfer (7,3% in oktober 2013)
• Kleine loonsverhogingen
• Politieke onzekerheid (Debatteren debatten, stopzetting door de overheid, etc.)

Dit alles betekent dat mensen niet bereid zijn verder te gaan dan wat ze moeten doen op de dagelijkse items, waardoor het schuldenniveau van de creditcard daalt. Maar aankopen met grote kaarten, zoals een auto of een collegegeld, zijn noodzakelijke dingen die veel mensen zo lang mogelijk uitstellen tijdens de recessie, wat goed is voor de recent toegenomen leningen in die gebieden.

Is het een probleem dat mensen minder uitgeven aan alledaagse voorwerpen, maar meer aan andere dingen? Uiteindelijk zou het kunnen zijn. De Amerikaanse economie is sterk afhankelijk van consumentenbestedingen, dus als Amerikanen niet zoveel spullen kopen op regelmatige basis, kan de economische groei worden beïnvloed. Tegelijkertijd, als consumenten meer aan auto's en aan het college blijven uitgeven, kunnen de persoonlijke schuldniveaus te hoog oplopen, waardoor individuen financieel gevaar lopen.

Werkte de CARD Act?

Het lijkt misschien voor de hand te liggen dat een daling van het aantal creditcardbetalingen betekent dat de CARD Act van 2009 heeft gewerkt. De wet was immers bedoeld om te voorkomen dat mensen in de problemen komen met creditcards, toch?

Niet precies. Meestal was de CARD-wet bedoeld om te voorkomen dat Amerikanen te veel zouden betalen voor de kosten. Vanuit dit perspectief is de CARD-wet effectief geweest. Nieuwe gegevens tonen aan dat het consumenten sinds 2009 20 miljard dollar per jaar heeft bespaard. Maar de wet was niet bedoeld om ons uit de schulden te houden; in feite reguleert geen enkel onderdeel van de wet enig aspect van de schuldenlast van de consument.

Dit betekent dat recente kortingen op creditcardschuld waarschijnlijk niet te wijten zijn aan de CARD Act.

Waar het op neerkomt: hoewel dalende creditcardschuldniveaus in de VS misschien een goede zaak lijken, zal alleen de tijd uitwijzen of dit nieuws goed of slecht is voor de algehele economie.