Optie voor gespreksoptie & Voorbeeld |

Wat het is:

A call-optie geeft de houder het recht, maar niet de plicht, om 100 aandelen van een bepaald onderliggend aandeel tegen een opgegeven uitoefenprijs kopen op de vervaldatum van de optie.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Opties zijn afgeleide instrumenten, wat betekent dat hun prijzen zijn afgeleid van de prijs van een ander effect. Meer specifiek worden optieprijzen afgeleid van de prijs van een onderliggende aandelen. Laten we bijvoorbeeld zeggen dat u een call-optie koopt op aandelen van Intel (INTC) met een uitoefenprijs van $ 40 en een vervaldatum van 16 april. Deze optie geeft je het recht om 100 aandelen Intel te kopen tegen een prijs van $ 40 op 16 april (het recht om dit te doen is natuurlijk alleen waardevol als Intel op dat moment meer dan $ 40 per aandeel handelt). Houd er rekening mee dat de vervaldatum altijd valt op de derde vrijdag van de maand waarin de optie is verlopen.

Elke optie vertegenwoordigt een contract tussen een koper en verkoper. De verkoper (schrijver) is verplicht om de voorraad te kopen of verkopen (afhankelijk van het type optie dat hij heeft verkocht, ofwel een call-optie of een put-optie) aan de koper tegen een opgegeven prijs op een bepaalde datum. Ondertussen heeft de koper van een optiecontract het recht, maar niet de plicht, de transactie op een bepaalde datum af te ronden. Wanneer een optie verloopt, als het niet in het belang van de koper is om de optie uit te oefenen, dan is hij of zij niet verplicht om iets te doen. De koper heeft de optie gekocht om in de toekomst een bepaalde transactie uit te voeren, vandaar de naam.

Als een snel voorbeeld van hoe call-opties geld verdienen, laten we zeggen dat IBM-aandelen momenteel worden verhandeld tegen $ 100 per aandeel. Laten we nu eens aannemen dat een belegger één calloptiecontract bij IBM koopt met een staking van $ 100 en tegen een prijs van $ 2,00 per contract. Opmerking: omdat elk optiecontract een belang vertegenwoordigt in 100 onderliggende aandelen, zijn de werkelijke kosten van deze optie $ 200 (100 aandelen x $ 2,00 = $ 200).

Dit is wat er zal gebeuren met de waarde van deze calloptie onder een verschillende scenario's:

Wanneer de optie vervalt, handelt IBM op $ 105.

Let op: de call-optie geeft de koper het recht om aandelen van IBM te kopen voor $ 100 per aandeel. In dit scenario zou de koper de optie kunnen gebruiken om die aandelen te kopen voor $ 100, en diezelfde aandelen onmiddellijk op de open markt verkopen voor $ 105. Deze optie wordt daarom in het geld genoemd. Vanwege dit, zal de optie voor $ 5,00 op de vervaldatum verkopen (omdat elke optie een belang vertegenwoordigt in 100 onderliggende aandelen, zal dit neerkomen op een totale verkoopprijs van $ 500). Omdat de belegger deze optie kocht voor $ 200, is de nettowinst voor de koper van deze transactie $ 300.

Wanneer de optie vervalt, handelt IBM op $ 101.

Met dezelfde analyse als hierboven weergegeven, de call-optie is nu $ 1 waard (of $ 100 totaal). Aangezien de belegger $ 200 heeft uitgegeven om de optie in de eerste plaats te kopen, zal hij of zij een nettoverlies vertonen op deze transactie van $ 1,00 (of $ 100 totaal). Deze optie zou tegen het geld worden aangeroepen omdat de transactie in wezen een was is.

Wanneer de optie vervalt, handelt IBM op of onder de $ 100.

Als IBM eindigt op of onder $ 100 op de vervaldatum van de optie datum, dan vervalt het contract uit het geld. Het zal nu waardeloos zijn, dus de optie koper verliest 100% van zijn of haar geld (in dit geval de volledige $ 200 die hij of zij voor de optie heeft uitgegeven).

Waarom dit belangrijk is:

Beleggers gebruiken opties om twee hoofdredenen: speculeren en risico's afdekken. We kennen allemaal de speculatiezijde van beleggen. Elke keer dat je een aandeel koopt, speculeer je in essentie de richting waarin de aandelen zullen bewegen. Je zou kunnen zeggen dat je er zeker van bent dat IBM hogerop loopt als je de aandelen koopt, en inderdaad vaker wel dan niet heb je misschien gelijk. Als u er echter absoluut zeker van zou zijn dat IBM aanzienlijk hoger zou gaan, dan zou u alles investeren wat u in de aandelen had. Rationele beleggers beseffen dat er geen "zeker ding" is, omdat elke investering op zijn minst enig risico loopt. Dit risico wordt voor de belegger gecompenseerd wanneer hij een actief koopt. Wanneer u callopties koopt om te speculeren over toekomstige bewegingen van aandelenprijzen, beperkt u uw neerwaartse risico, maar uw winstpotentieel is onbeperkt.

Hedging is als het kopen van een verzekering. Het is bescherming tegen onvoorziene gebeurtenissen, maar u hoopt dat u het nooit zult gebruiken. Bedenk waarom bijna iedereen de verzekering van de huiseigenaar koopt. Omdat de kans dat het huis wordt vernietigd relatief klein is, lijkt dit misschien een dwaze investering. Maar onze huizen zijn erg waardevol voor ons en we zouden verwoest raken door hun verlies. Het gebruik van opties om uw portefeuille af te dekken, doet in essentie hetzelfde. Mocht een aandeel een onvoorziene wending nemen, dan zal het houden van een optie tegenover uw positie helpen om uw verliezen te beperken.