Bracket Creep-definitie & voorbeeld |

Wat het is:

In de belastingwereld vindt bracket-kruip plaats wanneer de inflatie het inkomen omhoog duwt en naar hogere belastingschijven.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Laten we zeggen dat John Doe $ 100.000 per jaar verdient en zich in de 28% federale inkomstenbelastingen bevindt. Laten we verder aannemen dat het belastingtarief 30% is voor inkomsten die $ 102.000 en hoger zijn.

John zit in de belastingschijf van 28%, maar in de loop van een paar jaar past zijn salaris zich aan tot $ 103.000 vanwege een reeks van kosten van levensonderhoud en een wijziging van de werkgever voor dezelfde functie. Vanwege de inflatie koopt het salaris van $ 103.000 van John slechts hetzelfde aantal goederen en diensten als zijn salaris van $ 100.000, maar nu zit hij in de belastingschijf van 30%. Als gevolg hiervan heeft John mogelijk $ 3.000 opgehaald van zijn oorspronkelijke $ 100.000 werk, maar na rekening te hebben gehouden met de inflatie-effecten en het hogere belastingtarief, heeft hij geen echte toename van zijn koopkracht gekregen.

Waarom het belangrijk is:

Het is een goed probleem om een ​​nieuwe belastingschijf te nemen - het betekent immers dat de belastingbetaler meer geld verdient. Maar in het geval van John, waar de inflatie zijn salarisverhogingen heeft weggevreten, is het probleem dat de belastingcode hetzelfde bleef tijdens deze periode van inflatie. Regeringen lossen dit probleem vaak op via belastingindexering, waarbij ze de belastingtarieven aanpassen in lockstep met inflatie zodat beugelkruip niet optreedt. In de echte wereld kunnen belastingcodes echter heel lang duren om te veranderen. Belastingautoriteiten die de belastinginkomsten willen verhogen, kunnen zich echter onthouden van belastingindexering, waardoor de overheid financieel profiteert van de inflatie doordat hogere inkomsten kunnen worden belast tegen hogere tarieven.