Adam Smith Definitie en voorbeeld |

Wat het is:

Adam Smith is een van 's werelds beroemdste economen. Het moderne kapitalisme dankt zijn wortels aan Adam Smith en zijn Wealth of Nations, die volgens velen het allerbelangrijkste economische werk in de geschiedenis zijn. Hoewel andere economen zoals Marx en Keynes monumentale economische theorieën hebben voortgebracht, rusten Smith en zijn theorieën op de top van het transcendente economische denken.

Hoe het werkt (voorbeeld):

In 1766 ging Smith terug naar zijn moeder in Kirkaldy en begon te werken aan wat nog steeds zijn meest bekende verhandeling is, The Wealth of Nations, die ongeveer 10 jaar nodig had om te schrijven en werd gepubliceerd op 9 maart 1776. Maar vrij de verhuizer, ontwortelde Smith opnieuw en ging naar Londen om te werken en te schrijven. Terwijl hij daar was, verduurden de koloniën enkele van hun meest twistige pre-revolutionaire tijden, waaronder het bloedbad van Boston in 1770, het Boston Tea Party in 1773 en de veldslagen van Lexington en Bunker Hill in 1775. Smith was zeer geïnteresseerd in de politieke activiteiten van koloniën, op een bepaald moment afgevraagd of de zetel van het Britse rijk uiteindelijk van Londen naar Amerika zou verhuizen. De Wealth of Nations was zo populair dat vijf edities werden gepubliceerd terwijl Smith nog leefde. Hij stierf op 17 juli 1790, naar verluidt op zijn sterfbed dat hij had gewenst dat hij meer had bereikt. Adam Smith was meer geïnteresseerd in bekendheid voor zijn werk dan voor zijn persoonlijkheid, en hij slaagde daar met groot succes in. Adam Smith, die de vader van het kapitalisme werd genoemd, was grotendeels een Schotse academicus, een enige zoon die nooit getrouwd was en een persoon die niet veel om het schrijven gaf. Vandaag, meer dan 200 jaar na zijn dood, is hij een van 's werelds beroemdste economen.

Waarom het belangrijk is:

Misschien heeft geen andere man in de geschiedenis van de economie de rock-star status die Adam Smith bezit. Als Adam Smith vandaag nog leefde en hij maar één ding kon zeggen tegen de regering, dan zou het waarschijnlijk zijn: "Laat ons met rust, we zullen het zelf uitvinden." Uiteindelijk was een van Smith's grootste theorieën dat mensen op natuurlijke wijze werken aan het maximaliseren van hun eigenbelang. De uitwisseling van goederen en diensten vergemakkelijkt dit doel, zo betoogde hij, en marktdeelnemers nemen deze activiteiten het meest voordelig op wanneer regelgeving en overheidsinterventie hen daartoe niet beletten. Dat wil zeggen, de onzichtbare hand van eigenbelang leidt deelnemers naar uitwisseling die het meest wederzijds voordelig is. Smith zei bijvoorbeeld dat door producten te verkopen die mensen willen kopen, slagerijen, brouwers en bakkers geld verdienen. Ze krijgen echter alleen dat geld als ze effectief aan de behoeften van hun klanten kunnen voldoen, dat wil zeggen, als ze dingen aanbieden die mensen willen kopen. Door dit te doen, worden ze financieel beloond en creëren ze rijkdom voor de natie als geheel door productieve burgers te zijn. Met andere woorden, ze creëren per ongeluk het beste resultaat voor iedereen door op hun eigen belangen te letten. Zoals Smith het zei: "Het is niet van de welwillendheid van de slager, de brouwer of de bakker, dat we ons diner kunnen verwachten, maar vanuit hun eigen belang." Dit idee - dat zelfbedrog. interesse dient feitelijk een groter goed - staat centraal in de reden waarom zelfs vandaag de dag mensen hun pensioengeld, collegegeld en andere besparingen investeren in bedrijven of ondernemingen die hen hoogstwaarschijnlijk een hoog rendement voor een bepaald risiconiveau zullen geven. En omdat mensen uitkijken voor hun eigenbelangen, beweren Smith, profiteren anderen: geld stroomt sneller van investeerders naar levensvatbare bedrijven, wat bedrijven, banen en een grotere economie schept.

Het is belangrijk om een ​​ander centraal principe van de filosofie van Smith te benadrukken: Over het algemeen mag de overheid zich niet mengen in deze natuurlijke handelsactiviteiten. In het bijzonder verwierp Smith het handelsstelsel, dat een economisch systeem was in het Europa van de 18e eeuw, waarbij het doel van handel was om de welvaart van een land te vergroten via overheidsregulering van alle commerciële belangen van de natie. Smith verwierp als "absurd" de regulerende beperkingen van het handelsstelsel op importen en aanmoediging van export om een ​​handelsoverschot op te bouwen. Integendeel, hij voelde dat de welvaart van een land eerder in zijn handel dan in zijn kapitaal lag. Smith schreef:

"Geen enkele regulering van de handel kan de hoeveelheid industrie in elke samenleving doen stijgen die verder gaat dan wat het kapitaal kan handhaven. Het kan een deel ervan slechts omleiden naar een richting waar het anders misschien niet naartoe zou zijn gegaan, en het is zeker niet dat deze kunstmatige richting waarschijnlijk voordeliger is voor de samenleving dan die waarin het vanzelf zou zijn gegaan. "Smith beweerde dat overheidsregulering niet alleen commerciële kopzorgen veroorzaakte, maar de samenleving in het algemeen schade toebracht. door inbreuk te maken op de rechten van de massa's om naar hun eigen welzijn te streven. In plaats daarvan kan de beste bijdrage die de overheid aan de samenleving kan leveren, mensen achterlaten bij hun eigen neigingen om zaken te doen. (Smith geloofde echter dat de overheid contracten, octrooien, auteursrechten en andere items zou moeten afdwingen die de iële activiteit stimuleerden.)