Nul-gebaseerde budgetteringsdefinitie & voorbeeld |

Wat het is:

Nul-gebaseerde budgettering is een budgetteringsmethode die begint met $ 0 en er wordt alleen voldoende geld in de begroting gestopt om de verwachte kosten te dekken.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Er zijn veel manieren om bedrijfsbudgetten te maken. Laten we de marketingafdeling van bedrijf XYZ als voorbeeld nemen. Vorig jaar bracht het departement $ 1 miljoen uit. Wat is de juiste manier om een ​​budget in te stellen voor volgend jaar?

U kunt de afdeling eenvoudig opnieuw $ 1 miljoen geven, maar dit is misschien niet het gevolg van de veranderingen in de marketingprogramma's volgend jaar, de noodzaak om meer marketingmedewerkers in dienst te nemen vanwege extra verkopen, of andere factoren.

Een andere manier zou kunnen zijn om alle afdelingen een stijging of daling van 10% te geven op basis van wat de raad van bestuur zou willen dat de winst per aandeel volgend jaar zou zijn. Dit zou de afdeling $ 1,1 miljoen of $ 900.000 opleveren, afhankelijk van de manier waarop het bestuur gaat.

Een derde manier zou zijn nul-gebaseerde budgettering, waarbij de afdeling begint zonder gebudgetteerde fondsen en elke persoon en kosten die moeten worden opgenomen moet rechtvaardigen in de begroting voor het komende jaar. Dit kan leiden tot een budget van bijvoorbeeld $ 1.024.314, wat hoger is dan vorig jaar, maar een weerspiegeling is van de werkelijke behoeften van volgend jaar.

Waarom het belangrijk is:

Medewerkers en managers beschouwen budgettering vaak als een te verslaan spel in plaats van een coöperatieve planningsoefening met doelen en verwachtingen. Velen van ons hebben gehoord van 'slush-fondsen' en 'gebruik het of verliezen het' filosofieën waarin afdelingen geld proberen te hamsteren voor onbepaald gebruik, gewoon om te voorkomen dat ze later worden bestraft. Nul-gebaseerde budgettering overwint in theorie dit gedrag door afdelingshoofden te verplichten elke kasuitstroom en de kosten van hun activiteiten te begrijpen. Het stelt leidinggevenden ook in staat om een ​​echte maatstaf te nemen van wat het komende jaar zal kosten en vergelijk dit dienovereenkomstig met hun prestatieverwachtingen. Sommige critici beweren dat het rechtvaardigen van de kosten onnodig de functies bestraft die geen inkomsten genereren. Het is ook analytischer en tijdrovender dan budgetteringsmethoden die slechts algemene wijzigingen aanbrengen in het budget van vorig jaar, waardoor managers meer moeten worden geïnformeerd over de financiële aspecten van hun afdelingsactiviteiten.