Vrouwen en krediet door de jaren heen: de jaren '80

In deze reeks onderzoeken we de financiële vooruitgang die vrouwen in de Verenigde Staten hebben geboekt sinds de Equal Credit Opportunity Act werd goedgekeurd, tien jaar na decennium. Deze aflevering - de tweede van vijf - is de voortgang van de jaren tachtig, het decennium waarin het Congres officieel maart verklaarde als Vrouwengeschiedenismaand .

Vrouwen en financiën: stappen in voortgezet onderwijs

Hoewel de universiteit in het begin van de 20e eeuw grotendeels een jongensclub was, hebben vrouwen dat in de jaren tachtig omgedraaid. In 1985 was meer dan de helft van alle universiteitsstudenten vrouw en bereidde ze zich niet voor op de bezetting van 'vrouw'. Volgens het Women's International Centre waren vrouwen goed voor 49% van de afgestudeerden van masteropleidingen en 33% van de afgestudeerden met doctoreert halverwege de jaren '80.

Naarmate vrouwen meer werden opgeleid, begonnen hun salarissen te stijgen in verhouding tot de salarissen van mannen. In de jaren '80 zagen we zelfs meer vooruitgang in de richting van inkomensgelijkheid dan in de jaren '90. De inkomenskloof was in deze periode niet gesloten - het blijft vandaag - maar het begon te krimpen naarmate vrouwen meer hoogbetaalde professionele en leidinggevende functies bereikten. De invloed van de Equal Credit Opportunity Act van 1974 - die vrouwen de mogelijkheid gaf om een ​​creditcard los van hun man te krijgen en een nieuw niveau van financiële vrijheid inluidde - bleef toenemen. Vrouwen hadden nu meer carrièremogelijkheden en meer financiële slagkracht.

Vrouwen en financiën: schreden in politieke macht

Vrouwen in de jaren 80 boekten enorme vooruitgang in de politiek. Sandra Day O'Connor werd de eerste vrouw die in 1981 werd benoemd tot lid van het Hooggerechtshof. Geraldine Ferraro was de eerste vrouwelijke vice-presidentskandidaat voor een groot feest in 1984. EMILY's List werd in 1985 opgericht om campagnes voor pro-choice democratische vrouwen te helpen financieren. Sinds het bijna 30 jaar geleden werd opgestart, heeft EMILY's List geholpen meer dan 600 vrouwen te verkiezen voor federale, staats- en lokale kantoren.

Vrouwen en financiën: popcultuur

Televisie in de jaren tachtig toont vrouwen op de werkplek die hun gezin en zichzelf ondersteunen, terwijl ze zich uitspreken voor de rechten van vrouwen en gelijkheid. Twee tv-programma's, 'Family Ties' en 'Designing Women', waren op geen enkele manier perfecte feministische sitcoms, maar beiden hadden een sterke uitstraling en werkten vrouwelijke leads.

Elyse Keaton op "Family Ties" was een hippie-geworden-werk-bij-huis-moeder die vier kinderen grootbracht met haar echtgenoot, Steven, in de loop van de show. Beiden werkten fulltime, Steven in een kantoor, en Elyse thuis als architect. De show maakte duidelijk dat een vrouw behoefte heeft aan een identiteit buiten haar familie en het vermogen om een ​​inkomen te genereren om te kunnen gedijen in de moderne wereld.

In 'Designing Women' werkten vier vrouwen aan een designfirma genaamd Sugarbaker Designs. Julia Sugarbaker was een uitgesproken feministe - haar gepassioneerde speeches stalen de show vaak. Ze leidde het bedrijf grotendeels alleen, hoewel ze het samen met haar zus Suzanne stichtte. Ontwerper en collega Mary Jo Shively was een gescheiden moeder van twee, die assertiever werd toen ze afstand nam van haar mislukte huwelijk en een onafhankelijke, onafhankelijke vrouw werd. De show benadrukte vrouwen die de bacon naar huis brachten en zich onbespreekbaar uitspraken.

Meer: Vrouwen en krediet door de jaren heen: de jaren '70

Rollerskate-afbeelding via Shutterstock