Waarom Skipping College soms de betere carrièrekeuze is

Door Kathryn Hauer, CFP

Lees meer over Kathryn bij Ask a Advisor van Investmentmatome

In de afgelopen jaren is het conventionele wijsheid geworden om aan te nemen dat het verkrijgen van een hbo-opleiding de enige weg naar succes is. Als een jongere in staat is om naar een universiteit te gaan, is het een gegeven dat hij of zij moet gaan en dat hogerbetaalde banen en een beter leven zullen volgen.

Maar is het waar? Laten we de vraag vanuit een paar verschillende invalshoeken bekijken.

De basissalarisfactor

Veel banen waarvoor een universitaire graad vereist is, betalen niet goed. Leraren, maatschappelijk werkers, human-resource analisten en laboranten hebben bijvoorbeeld belangrijke banen, maar deze banen hebben over het algemeen geen hoge salarissen.

Hier zijn een aantal representatieve jaarsalarissen voor banen in mijn staat North Carolina die een universitaire opleiding vereisen, gebaseerd op salarissen van mijn gezinsleden en gegevens over leraar en salaris:

• Bedrijfsanalist: $ 45.000 ($ 21,63 per uur)
• Human resources manager: $41,000 ($19.71)
• Communicatie adviseur: $32,000 ($15.38)
• Leraar: $30,000 ($14.43)

Lagere salarissen zijn te wijten aan vele factoren, waaronder hoge concurrentie binnen een sector en recessie ellende. Ongeacht de reden, als je een diploma behaalt dat je kwalificeert voor een van die banen, kun je niet veel meer verdienen dan het gemiddelde, ongeacht hoe getalenteerd je bent. Een basisschoolleraar zal waarschijnlijk nooit $ 170.000 per jaar verdienen in zijn of haar beroep.

Veel arbeiders verdienen daarentegen $ 25 tot $ 35 per uur, plus overwerk op anderhalf uurtarief. Banen in de handel (timmermannen, lassers, apparatuurbeheerders), in het vervoer (vrachtwagenchauffeurs, exploitanten van metro's), in medisch technicuswerk of in de telecommunicatie (installateurs en reparatiemensen) betalen goed, zoals deze steekproef van gemiddelde jaarsalarissen laat zien:

• Powerhouse elektrische reparateur: $ 66.000 ($ 31.73 per uur)
• Mondhygienist: $63,000 ($30.28)
• Vliegtuig Mechanicus: $55,000 ($26.44)
• Elektricien: $52,900 ($25.44)

De overurenfactor

Naast de relatief lage lonen die in loondienst worden aangeboden, is overuren over het algemeen niet betaald, waardoor het effectieve loon zelfs nog lager is. Stel dat u werkt als een communicatieconsulent met een salaris van $ 32.000 per jaar, of $ 15,38 per uur voor een 40-urige werkweek. Als je 50 uur in een week werkt, verdiende je die week eigenlijk $ 12,30 per uur, waardoor je salaris met $ 3,08 per uur daalde.

Sommigen zullen zeggen: "Ik ga nooit werken zonder betaald te worden!" Maar managers van veel professionele banen verwachten van hun werknemers dat zij onbetaald overuren plaatsen. Je zou kunnen weigeren, maar het is waarschijnlijk dat je wordt vervangen door een andere enthousiaste, werkloze universiteitsstudent die graag die $ 12 per uur verdient. Een ijzerwerker daarentegen verdient $ 29,73 per uur, die 50 uur per week werkt met 40 uur op het juiste moment en 10 uur op anderhalf uur drijft zijn of haar effectieve loon omhoog naar $ 32,70 per uur die week.

De schuldfactor

Volgens The Wall Street Journal studeert de gemiddelde universiteitsstudent van 2015 af met ongeveer $ 35.000 aan schulden. Grad studenten lopen nog meer schulden op, en salarissen, vooral in het onderwijs, zijn niet hoog genoeg om die master (wat een grote academische impuls is) een zinvolle return on investment te maken. In het slechtste geval, als blijkt dat de universiteit niet voor jou is of als problemen verhinderen dat je afstudeert, kun je schuldig worden en geen diploma halen.

Trainen voor beroepen op de werkvloer vergt ook tijd en geld, maar de duur en de kosten zijn veel minder dan wat vereist wordt door vier jaar college.

De factor pay-ceiling

Het klopt dat de banen die worden gepakt door de meest elite en specifiek opgeleide afgestudeerden, zoals advocaten, artsen en computerwetenschappers, zeer hoge salarissen kunnen betalen, zowel naarmate je carrière vordert als verder. Maar de lonen voor deze relatief ongrijpbare banen zijn dommer dan die voor verslaggevers, museumconservatoren, de meesten van degenen die werkzaam zijn in religieuze goede werken, rehabilitatiebegeleiders, radio-omroepers, recreatiewerkers, wetgevers in de lokale overheid, huwelijkscounselors, historici en biologische technici.

Deze professionele banen hebben van oudsher een relatief laag maximumloonplafond. Het is niet zo dat ze niet belangrijk zijn, maar het feit is dat ze gewoon niet erg veel betalen - en het is niet waarschijnlijk dat ze je grote loonsverhogingen opleveren in verhouding tot de inflatie in de loop van de tijd.

Dus wat moet een jongere doen? Als je houdt van leren of verlangen naar een carrière die een universitaire graad vereist, ga er dan voor! Maar weet gewoon dat college niet noodzakelijk het enige pad is naar een emotioneel en financieel bevredigend leven.

Afbeelding via iStock.