Volatiliteit is geen risico

Van Matt McCoy

Lees meer over Matt op onze site Vraag een adviseur

Als onderdeel van het standaardpakket van moderne portefeuilletheorie (MPT) statistieken, is standaarddeviatie de go-to-meting van het totale risico binnen de beleggingsgemeenschap. Hoewel het veel wordt gebruikt en geaccepteerd door beleggers, is mijn ervaring dat het nog steeds een verkeerd begrepen en vaak verkeerd gebruikte statistiek is. Laten we eerst even doornemen wat precies de standaarddeviatiemaatregelen zijn.

Standaardafwijking meet de hoeveelheid variantie of spreiding rond het gemiddelde rendement over een bepaalde periode. Een van de onderliggende aannames is dat de rendementen normaal verdeeld zijn over het gemiddelde (onthoud alleen die beroemde belkromme uit uw statistiekklasse). Een kleinere standaardafwijking betekent dat de rendementen sterk zijn verspreid rond het gemiddelde, met andere woorden, de meeste gerealiseerde rendementen lagen relatief dicht bij het gemiddelde rendement.

Overweeg de uitdrukking "variantie of spreiding rond het gemiddelde" even. De variantie of dispersie die wordt gemeten is zowel boven als onder het gemiddelde. Denk daar even over na. Onze algemeen geaccepteerde maat voor het totale risico omvat niet alleen positieve resultaten, maar ook geen afbakening tussen positieve en negatieve uitkomsten - alleen dat het rendement anders was dan het gemiddelde. Ik weet niets over u, maar ik moet nog een definitie van risico zien die positieve resultaten bevat.

Een andere uitdaging bij het gebruik van standaarddeviatie om het totale risico te meten, is het gebruik van het gemiddelde rendement als referentiepunt. Ik heb meerdere problemen met het gebruik van gemiddelden om iets te meten (met dank aan Sam L. Savage's "The Flaw of Averages" om dit voor mij te bevestigen), maar ik zal deze discussie beperken tot de implicaties voor de standaardafwijking. Ervan uitgaande dat het gemiddelde rendement van een belegging positief is, is een deel van de standaardafwijking onder het gemiddelde nog steeds een positief cijfer. Hoewel het gedeelte dat onder het gemiddelde ligt maar nog steeds positief is, als minderprestatie kan worden bestempeld, zou ik dat risico absoluut niet in overweging nemen. Toegegeven, als u het gemiddelde rendement binnen uw planningsaannames gebruikt, kan het niet bereiken van het gemiddelde een risico vormen voor het bereiken van uw financiële doelen. Maar ik beweer nog steeds dat een positief rendement op zich geen risico is.

Het gebruik van historische (of gerealiseerde) gegevens vormt ook een uitdaging. Wat als u de afgelopen vijf jaar gegevens gebruikt om de volatiliteit te meten en de huidige economische omstandigheden aanzienlijk verschillen? Is dit een eerlijke vergelijking voor het schatten van de toekomstige volatiliteit? Waarschijnlijk niet, maar beleggers gebruiken consequent de historische volatiliteit in een poging de toekomstige volatiliteit in te schatten. Betekent dit dat standaardafwijking een nutteloze maatregel is en nooit voor enig doel mag worden gebruikt? Absoluut niet. We moeten alleen de beperkingen begrijpen en correct gebruiken. Als mensen vermijden de meesten van ons het risico - de kans om iets van waarde te verliezen - zoveel mogelijk, maar als beleggers kan volatiliteit onze vriend zijn (vraag het maar aan iemand die opties ruilt).

Elke financiële en statistische maatregel heeft onderliggende aannames die daarbij horen. Het begrijpen van deze aannames is de sleutel tot het begrijpen van de beperkingen van elke maatregel. Veel van deze maatregelen zijn niet bedoeld om op een zelfstandige basis te worden gebruikt; ze vereisen het gebruik van andere maatregelen om het hele plaatje te zien.

Dus wie is de schuldige van de verwarring? Het misverstand en het misbruik van financiële en statistische maatregelen kan worden toegeschreven aan een ieder van ons die zichzelf als financiële professionals beschouwt. Hoewel insiders in de industrie (hopelijk) het verschil tussen volatiliteit en risico begrijpen, worden deze termen nog steeds door elkaar gebruikt. De industrie moet beter communiceren dat het risico geen enkel nummer is. We kunnen het algemene marktrisico, het kredietrisico, het geopolitieke risico, het liquiditeitsrisico, het inflatierisico en het sectorrisico niet op betrouwbare wijze in één zinvol aantal opnemen. De volgende keer dat u standaardafwijking hoort die verwijst naar het totale risico, onthoudt u: volatiliteit is niet per se een risico.