Viator-definitie & voorbeeld |

Wat het is:

In de verzekeringswereld is een viator een terminaal zieke persoon die zijn of haar levensverzekeringspolis.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Een viator neemt deel aan viaticale nederzettingen. Een viatical schikking vindt plaats wanneer een persoon die chronisch of terminaal ziek is zijn of haar gehele of universele levensverzekering verkoopt aan een derde partij die de premiebetalingen handhaaft en de overlijdensuitkering ontvangt wanneer de verzekerde sterft.

Laten we zeggen dat John Doe heeft een jaar te leven. Hij heeft besloten dat hij genoeg heeft gespaard om met pensioen te gaan, zijn kinderen zijn volwassen en het huis uit, en hij is comfortabel met de bezittingen die hij zal achterlaten wanneer hij sterft. John hoeft zijn kinderen geen geld meer achter te laten, dus hij besluit dat hij zijn levensverzekeringspolis kwijt wil, zodat hij kan stoppen met het betalen van de premies en dus de opbrengst kan gebruiken om zijn medische rekeningen te betalen. Omdat hij een heel levensbeleid heeft, is er enige contante waarde in het beleid. Bedrijf XYZ is een viatical settlement-provider. Het koopt hele en universele levensverzekeringspolissen van mensen die de dekking niet langer nodig hebben of willen, maar hun investeringen in het beleid willen terugverdienen. De verkopers ontvangen contant geld om te gebruiken zoals ze willen; de koper begint met het uitvoeren van de premiebetalingen namens de verkoper. Op deze manier heeft bedrijf XYZ in wezen een beleid voor het leven van de verkoper.

John Doe verkoopt zijn beleid aan bedrijf XYZ. Hij is de viator. Wanneer hij sterft, ontvangt het bedrijf XYZ de overlijdensuitkeringen van de verzekeringspolis. Waarom het ertoe doet:

Viators hebben vaak geld nodig om medische behandelingen te betalen, en daarom zijn ze soms bereid hun levensverzekeringspolissen te verkopen voor minder dan ze waard zijn om contant geld te krijgen. Viatical settlement-aanbieders hebben de neiging veel verzekeringspolissen te kopen en een groot aantal van hen te bezitten. Omdat de mensen die onder het beleid vallen op verschillende tijdstippen zullen sterven, zal de aanbieder in de loop van de tijd een stroom geldstromen (uit de uitkering bij overlijden) krijgen. Bovendien zijn de kasstromen niet gecorreleerd aan wat er elders op de markten gebeurt.