Troubled Asset Relief Program (TARP) Definitie & Voorbeeld |
Why the U.S. Government Bought 'Troubled Assets'
Inhoudsopgave:
Wat is het:
Het Troubled Asset Relief Program (TARP) is een programma van de Amerikaanse overheid dat is opgezet in een poging om de gevolgen van de subprime-hypotheekcrisis van 2007-2008 te verzachten.
Hoe het werkt (Voorbeeld):
De crisis van de subprime-hypotheken kwam in maart 2008 op de voorgrond van de Amerikaanse economie met de gedwongen verkoop van Bear Stearns aan Bank of America. Maar pas nadat Lehman Brothers, een grote investeringsbank en een belangrijke speler in de wereldeconomie, in september 2008 had gefaald, brak de subprime-hypotheekcrisis het hoofd.
Tijdens de wereldwijde kredietcrisis na Lehman werd het duidelijk dat veel van de grote Amerikaanse financiële instellingen - Fannie Mae, Freddie Mac, American International Group, Bank of America, Citibank, Wells Fargo, Goldman Sachs, Morgan Stanley en vele anderen - hadden grote hoeveelheden "giftige activa" op hun balans. Tenzij ze in staat waren om deze giftige activa te verkopen en wat geld te verzamelen, zouden veel van deze financiële instellingen gefaald hebben op dezelfde manier als Lehman Brothers gefaald heeft.
Deze omstandigheden leidden direct tot de doorgang van de TARP door het Congres op 3 oktober 2008. TARP gaf de Amerikaanse schatkist onmiddellijk de mogelijkheid om tot $ 700 miljard te kopen om door hypotheek gedekte effecten (MBS) te kopen van financiële instellingen die wilden verkopen hen. TARP was voor een groot deel van 2008 en 2009 de enige wereldwijde koper van deze onrustige activa.
Door de aankoop van giftige activa van de in moeilijkheden verkerende financiële instellingen van de Verenigde Staten pompt de Amerikaanse schatkist de broodnodige liquiditeit in het financiële systeem. Hierdoor konden veel grote banken en financiële instellingen lang genoeg overeind blijven om hun balansen weer op orde te krijgen.
Waarom het ertoe doet:
TARP veranderde de manier waarop beleggers naar systeemrisico's en overheidsinterventie moeten kijken als ze hebben betrekking op privé-ondernemingen. In 2008 en 2009 moest de federale overheid van de VS beslissen of particuliere investeerders miljarden aan verliezen moesten incasseren door de ineenstorting van het wereldwijde financiële systeem, of dat ze moesten ingrijpen om een economische catastrofe te voorkomen die waarschijnlijk wereldwijd economische schade zou aanrichten. Uiteindelijk heeft de Amerikaanse regering (evenals de Bank of Japan, de Europese Centrale Bank, enz.) Gekozen om in te stappen om het financiële systeem te stabiliseren via programma's als TARP.
Het Congressional Budget Office verwachtte oorspronkelijk dat TARP US zou gaan kosten belastingbetalers tot $ 300 miljard, maar uiteindelijk zullen de uiteindelijke kosten voor belastingbetalers minder zijn dan $ 25 miljard. Hoewel het zeer controversieel is, is het onbetwistbaar dat TARP en andere overheidsinterventies overal ter wereld hebben afgerekend wat de grootste economische ramp sinds de Grote Depressie had kunnen zijn.
