Hulpmiddelen voor de Value Investor |
THE EDUCATION OF A VALUE INVESTOR (BY GUY SPIER)
Heeft u ooit achterover leunen en geprobeerd een lijst samen te stellen met de meest succesvolle investeerders aller tijden? Als je bent zoals de meesten, dan heb je tijdens dat proces waarschijnlijk namen als Warren Buffett, Benjamin Graham en Peter Lynch overwogen.
. (1.) Wat is waarde? Voordat we verder gaan, moeten we eerst een beter begrip van de term 'waarde'. Om dit belangrijke concept te begrijpen, moeten we een stap terug doen en bekijken wat we eigenlijk kopen wanneer we een aandeel kopen. Wanneer u een aandeel koopt, is het echter belangrijk om te onthouden dat u niet echt een verhaal, een fabriek, een managementteam of een hele reeks apparaten koopt. In de kern gaat elke aandeleninvestering eenvoudigweg gepaard met de aankoop van een stroom van toekomstige kasstromen. Hoewel dit geld soms afkomstig kan zijn van de verkoop van bepaalde activa (of het hele bedrijf zelf), komt het vooral van de werking van een bedrijf activiteiten. Met dit in gedachten kan een momentum met een hoge impuls een geweldig verhaal te vertellen hebben, maar uiteindelijk zal dat verhaal zinloos blijken als het niet leidt tot het genereren van solide jaarlijkse kasstromen. Uiteindelijk zijn het contanten die nodig zijn om dividendbetalingen te financieren, aandelen in te kopen en uiteindelijk een bedrijf te laten groeien. Natuurlijk kunnen hoogvliegende groeiondernemingen van tijd tot tijd opbloeien tot machines die geld genereren, zoals Microsoft (Nasdaq: MSFT). Echter, voor elke hete groei / momentum voorraad zoals Microsoft die uitgroeit tot een zeer winstgevende klok, zijn er ontelbare andere die in de vergetelheid raken en niets dan verdriet voor beleggers opleveren. Erger nog, zoals we veel te vaak zagen na de comeback van de late jaren negentig, kunnen veel van deze bedrijven zelfs in een faillissement belanden. Waardebeleggen gaat niet om het kopen van verhalen - het gaat om het kopen van stabiele bedrijven met bewezen bedrijfsmodellen die consistente jaarlijkse kasstromen genereren. Wat nog belangrijker is, waardebeleggers zijn bovenal prijsbewust - altijd op zoek naar bedrijven die voor veel minder handelen dan wat ze eigenlijk waard zijn. Met andere woorden, waardebeleggers zoeken naar situaties waarin de toekomstige stroom van cashflows die een bedrijf waarschijnlijk zal produceren door de markt verkeerd is geprijsd.
De meeste waardebeleggers vertrouwen ook op het belangrijke concept van veiligheidsmarge bij het evalueren van potentiële investeringen. Daarbij gebruiken ze allereerst verschillende technieken om de ware intrinsieke waarde van een bedrijf in te schatten. Ze beleggen dan uitsluitend in die bedrijven die handelen met een aanzienlijke korting op hun geschatte intrinsieke waarde. Door alleen te beleggen in bedrijven die een solide veiligheidsmarge bieden, kunnen value jagers hun neerwaartse risico minimaliseren en meestal boven het gemiddelde rendement op een aandeel verdienen - zelfs als ze de werkelijke waarde enigszins hebben overschat.
In veel gevallen is deze korting het resultaat van een kortetermijnbelang of zelfs een misvatting bij de menigte. En wanneer die angsten wegwaaien, herstelt de aandelen vaak en verzamelt zich in de richting van de ware intrinsieke waarde ervan - wat enorme winsten oplevert voor degenen die onder de oppervlakte keken. Om deze methodiek in actie te zien, hoef je niet verder te zoeken dan Warren Buffett - wiens trackrecord talloze voorbeelden biedt. Een dergelijke situatie was de aankoop door Buffett in 2003 van Clayton Homes, een bouwer van gefabriceerde huizen.
Voorafgaand aan de overname was Buffett van mening dat de markt Clayton onderwogen had vanwege de onstabiele geschiedenis van de industrie van gefabriceerde woningen. Tijdens hausse op de vastgoedmarkt hadden producenten van gefabriceerde woningen doorgaans een te agressief leenbeleid. Wanneer de markt vertraagde, zouden diezelfde bedrijven dan moeite hebben om een portefeuille van slecht geadviseerde leningen in te zamelen (vergelijkbaar met de recente huizenmarktcrash).
Toen Buffett Clayton oppikte, bereidde de Fed zich voor om de rente te verhogen en veel investeerders op Wall Street voelden dat de boom-en-bust-cyclus zich weer zou herhalen. Conventionele wijsheid in die tijd zei dat gefabriceerde huizenbouwers vast zouden komen te zitten met een zak vol slechte leningen. Buffett wist echter dat Clayton een buitengewoon goed geleide onderneming was. In tegenstelling tot veel andere bedrijven in de sector, was Clayton's management er trots op conservatief te zijn in haar kredietverleningspraktijken. Het bedrijf had de neiging om kredietnemers van hogere kwaliteit op te zoeken die niet in gebreke zouden blijven als de tijden slecht waren, zelfs als dit betekende dat potentiële klanten moesten worden afgewezen. In dit geval slaagde Buffett erin een fantastische waarde-investering te onthullen, simpelweg omdat Wall Street Clayton met hetzelfde penseel als de rest van de sector - ondanks het feit dat het bedrijf veel conservatiever was en minder kwetsbaar voor stijgende rentetarieven. Kortom, het oordeel van Buffett over de waarde van Clayton lag precies op schema. En als gevolg daarvan slaagde hij erin een enorm rendement te behalen door de aandelen te kopen met een scherpe korting op de intrinsieke waarde.
(2.) Welke instrumenten kunnen investeerders gebruiken om kwaliteitsvoorraden te identificeren?
Waardebeleggen kan waardevol zijn zeer winstgevend, niemand heeft ooit gezegd dat het gemakkelijk was.
Om te beginnen kan het behoorlijk moeilijk zijn om de ware intrinsieke waarde van een bedrijf nauwkeurig te bepalen. Dergelijke berekeningen houden altijd onbekende variabelen en veronderstellingen over de toekomst in die al dan niet volgens plan kunnen verlopen. Bovendien kan het vinden van verkeerd geprijsde voorraden een tijdrovende en onderzoeksintensieve taak zijn. In het geval hierboven, bijvoorbeeld, zet Buffett ongetwijfeld maandenlang onderzoek in Clayton's achtergrond. Ten slotte kan het zelfs een tijdje duren voordat de rest van de markt tot dezelfde conclusie komt, zelfs als een value-investeerder precies overeenkomt met zijn aannames. Dit betekent dat ondergewaardeerde aandelen zo lang kunnen blijven voordat andere beleggers eindelijk kunnen beleggen. op. Echter, zoals uit het hierboven geschetste historische rendement blijkt, kan al dit werk de moeite waard zijn. Hoewel er geen enkele statistiek is waarmee beleggers het spel met de beste waarde kunnen ontdekken, neemt ons onderzoekspersoneel bij StreetAuthority een aantal factoren in overweging bij het zoeken naar solide waarde-kandidaten. Hier zijn slechts enkele van onze favorieten:
Price-to-Earnings (aestate4)
Vraag de meeste beleggers waardebeleggingen te definiëren en ze zullen waarschijnlijk P / E-ratio's noemen. Op zichzelf zegt de koers van een aandeel ons weinig; het moet in de juiste context worden geplaatst. Deze veel gebruikte ratio geeft ons een belangrijke maatstaf voor de aandelenkoers van een bedrijf in verhouding tot de winst. Zoals de meeste beleggers weten, wordt de P / E-ratio van een bedrijf berekend door de huidige aandelenkoers te delen door de winst per aandeel (EPS). Het resultaat geeft in wezen aan hoeveel beleggers bereid zijn te betalen voor elke dollar van de winst van een bepaald bedrijf. Al het andere gelijk is, hoe lager de P / E-ratio van een bedrijf, hoe beter de waarde van het aandeel is ten opzichte van de huidige winstbasis.
# - ad_banner_2- # Hoewel de wiskunde achter deze maatregel vrij eenvoudig is, hebben beleggers verschillende variaties om uit te kiezen. Sommigen vertrouwen op trailing earnings-cijfers - deze zijn gebaseerd op de werkelijke inkomsten van het bedrijf in de afgelopen 12 maanden. Ondertussen kijken anderen liever naar forward P / Es, die zijn gebaseerd op de winstverwachtingen van analisten voor het komende jaar (of zelfs nog verder in de toekomst). We geven de voorkeur om zowel achterliggende als voorwaartse waarden te onderzoeken, omdat ze belangrijke aanwijzingen kunnen opleveren. Als de voorwaartse koers / winstverhouding van een bedrijf bijvoorbeeld ver onder het achterliggende P / E-niveau ligt, kan dit een waarschuwing zijn dat analisten te optimistisch zijn over de toekomst van het bedrijf.
Het is ook belangrijk om te onthouden dat P / E-verhoudingen zijn zinloos als ze afzonderlijk worden bekeken en kunnen misleidend zijn wanneer ze worden gebruikt om aandelen in verschillende sectoren met elkaar te vergelijken. Omdat verschillende industriegroepen niet dezelfde fundamentele kenmerken delen, hebben ze de neiging om te handelen binnen verschillende gemiddelde P / E-bereiken. Het zou daarom niet gepast zijn om de P / E van bijvoorbeeld een regionale bank te meten met die van een softwarebedrijf.
Ten slotte moet ook rekening worden gehouden met groeipercentages. Een bedrijf dat bijvoorbeeld 20 keer winst maakt en een betrouwbare winstgroei van + 40% per jaar boekt, zou een veel "goedkopere" aandelen kunnen zijn dan een bedrijf met een vlakke groei dat voor slechts 10 keer de winst verkoopt. Daarom is het het beste om ook de PEG in de gaten te houden, die we hieronder zullen toelichten.
P / E-groeiratio (PEG)
Door de verwachte toekomstige groei van een bedrijf in de vergelijking te verwerken, helpen ebt-ratio's ons om een van de belangrijkste tekortkomingen van zuivere P / E-vergelijkingen weg te nemen - het effect van geschatte groei. PEG-ratio's kunnen worden berekend door de P / E van een bedrijf te delen door de geschatte jaarlijkse groei van de onderneming op lange termijn. Een bedrijf met een P / E van 15 en een verwachte groei van + 20% per jaar zou bijvoorbeeld een PEG van 0,75 hebben (15/20 = 0,75). Als een vuistregel kunnen we stellen dat aandelen met minder dan 1,0 PEGs als relatief redelijke waarden worden beschouwd.
Hoewel de PEG-ratio een uiterst nuttige maatstaf is, is deze verre van onfeilbaar. Zeer snelgroeiende bedrijven kunnen een PEG boven 1,0 hebben, maar zijn nog steeds goede langetermijnwaarden. En val niet in de valkuil om te geloven dat alle bedrijven met PEG's onder 1,0 goede investeringen zijn. Immers, slechte of onbetrouwbare groeiverwachtingen kunnen de berekening gemakkelijk afdoen. Met het oog op deze potentiële valkuilen, moeten beleggers bij het zoeken naar een kwalitatieve Value Stock rekening houden met een aantal andere factoren in PEG. (Aangezien er geen perfecte financiële indicator bestaat, kan hetzelfde worden gezegd van alle andere ratio's.)
Cashflow / ondernemingswaarde (Cash Flow Yield)
Zoals we hierboven hebben uitgelegd, is een bedrijf alleen de som van de toekomst waard kasstromen die het uit zijn bedrijfsactiviteiten kan genereren. Met dit in gedachten moeten prijsbewuste beleggers altijd de cashflows van een bedrijf onderzoeken voordat ze een investering doen.
Zoals we eerder hebben vermeld, is de P / E-ratio absoluut geen perfecte maatregel. Het netto-inkomen van een bedrijf is slechts een boekhoudkundige boeking. Als zodanig wordt het vaak beïnvloed door een aantal niet-contante kosten zoals deprPEGATION. Bedrijven kunnen ook verschillende accountingtrucs gebruiken om hun inkomsten van kwartaal tot kwartaal te manipuleren of te verstoren. De kasstroom meet daarentegen het daadwerkelijke geld dat door een bedrijf over een bepaalde periode is uitbetaald of ontvangen.
Kasstromen ontmantelen de impact van niet-geldelijke boekhoudkosten zoals afschrijvingen en waardeverminderingen. En, nog belangrijker, de kasstromen zijn volledig objectief. Er is geen waardeoordeel over wanneer en hoe opbrengsten worden opgenomen - het kasstroomoverzicht geeft alleen de werkelijke contanten weer die in of uit een bedrijf stromen. Door buitengewone eenmalige items (zoals verkopen van activa) uit te sluiten, toont de operationele cashflow het echte rendabiliteitsbeeld van de kernactiviteiten van een bedrijf.
Nogmaals, het heeft weinig zin om de kasstromen afzonderlijk te evalueren. We houden altijd rekening met waarderingsniveaus en vergelijken de bedrijfscashflow van een bedrijf met de Enterprise Value. Dit geeft ons een beter inzicht in de hoeveelheid contanten die een bedrijf elk jaar genereert in verhouding tot de totale waarde (zowel schuld als aandelen) die beleggers hebben toegewezen aan het bedrijf.
Voor degenen onder u die onbekend zijn met de term, bedrijfswaarde (EV) is een manier om de marktkapitalisatie aan te passen om nauwkeuriger de werkelijke waarde van een bedrijf weer te geven. EV wordt berekend door de marktkapitalisatie van een bedrijf (prijs per aandeel maal het aantal uitstaande aandelen) te nemen, vervolgens schulden toe te voegen en de kassaldo van het bedrijf af te trekken. Dit maakt EV een uitstekende afspiegeling van de totale waarde die een belegger zou krijgen als hij / zij het hele bedrijf zou kopen - de belegger zou de schuld van een bedrijf moeten afbetalen, maar zou het geld in de boeken kunnen houden.
de bedrijfscashflow van een bedrijf op basis van zijn bedrijfswaarde, we zijn in staat om de operationele cash flow yield (OCF Yield) van het bedrijf te berekenen. Deze maat geeft weer hoeveel contanten een bedrijf jaarlijks genereert in vergelijking met de totale waarde die beleggers op het bedrijf hebben geplaatst. Alles bij elkaar genomen, hoe hoger deze ratio, hoe meer geld een bedrijf genereert voor zijn investeerders. Bedrijven met hoge OCF-rendementen zullen naar alle waarschijnlijkheid uitmuntende voorraden worden.
Return-on-Equity (ROE)
ROE biedt investeerders nog een uitstekende tool om waardevoorraden te ontdekken en is een favoriet van Warren Buffett. De berekening van ROE is eenvoudig: deel het nettoresultaat van een bedrijf - gedefinieerd als de totale winst na rente, belastingen en afschrijvingen - door het eigen vermogen van de onderneming. Eigen vermogen is een schatting van de totale investering die aandeelhouders in een onderneming hebben gedaan en kan worden gevonden als een regel op de balans van een onderneming. Deze ratio meet de winst die een bedrijf maakt ten opzichte van de investering van aandeelhouders in het bedrijf. Omdat deze maatregel veel wordt gebruikt, vermelden bijna alle financiële websites ROE-waarden voor de meeste beursgenoteerde bedrijven.
Bij het zoeken naar waardegerichte beleggingsideeën zoeken we doorgaans naar bedrijven die de afgelopen jaren stabiele of stijgende ROE's hebben laten zien. Er zijn echter kanttekeningen. Als een bedrijf bijvoorbeeld een bijzonder sterk jaar heeft (of een eenmalige winst boekt), kan het netto-inkomstencijfer tijdelijk worden verhoogd, wat leidt tot uitzonderlijk sterke ROE-waarden. Veel techbedrijven produceerden bijvoorbeeld in 2000 een enorme ROE, alleen om de komende jaren de winstgevendheid (en ROE-cijfers) te zien afnemen.
Een ander punt om te overwegen is de relatie tussen ROE en schulden. Door hogere en hogere schulden aan te gaan, kunnen bedrijven schuldenkapitaal vervangen door eigen vermogen. Bedrijven met hogere schuldenlast zouden dus een hogere ROE moeten hebben dan bedrijven met schonere balansen.
De ROE-meting, samen met return-on-invested-capital (acost-basis C), geeft enig inzicht in hoe efficiënt een bedrijf zijn kapitaal inzet. Degenen met een "groei ten koste van alles" -mentaliteit kunnen respectabele groeipercentages boeken, maar toch de waarde van aandeelhouders vernietigen. Om deze bedrijven uit te roeien, geven we doorgaans de voorkeur aan bedrijven die ROE-cijfers hebben in het midden van de tienerjaren of beter - ongeveer het historische gemiddelde van de S & P 500.
Discounted Cash Flow (DCF) -analyse
DCF-modellering is eerder een geavanceerde analytische tool die veel Wall Street-professionals gebruiken om de intrinsieke waarde van een bedrijf te meten. In wezen houdt het proces in dat de toekomstige kasstroom van een bedrijf wordt voorspeld en vervolgens die kasstromen worden verdisconteerd tegen een voldoende hoge koers om beleggers te compenseren voor het genomen risico. Door de huidige waarden van alle toekomstige kasstromen bij elkaar op te tellen en te delen door het huidige aantal uitstaande aandelen, komen we met een schatting van de intrinsieke waarde per aandeel van het bedrijf.
Zoals te verwachten is, zijn de cijfers die uit deze berekening naar voren komen, slechts zo goed als de cijfers die binnenkomen - slechte groeiprognoses en onrealistische disconteringsvoeten kunnen wild afwijkende netto-inkomstencijfers opleveren. Om het risico te minimaliseren in het geval dat de toekomstige financiële prestaties afwijken van de veronderstellingen die in de berekening zijn verwerkt, eisen de meeste waarde-investeerders een ruime veiligheidsmarge alvorens te beleggen. Met andere woorden, ze kopen misschien geen aandelen met een intrinsieke waarde van $ 50 per aandeel, tenzij deze op $ 40 of lager handelen. Hoe hoger de mate van onzekerheid, hoe groter de vereiste veiligheidsmarge.
Wanneer gebruikt in combinatie met traditionele waarderingsstatistieken zoals op prijs gebaseerde ratio's, kan DCF-analyse een krachtig hulpmiddel zijn voor de waardejager.
(3.) Hoe moet u op zoek naar waardevoorraden?
Helaas is er geen vooraf vastgestelde formule waarmee beleggers een duidelijk pad kunnen vinden om de spelen met de beste waarde te ontdekken. Beleggen is altijd een delicaat evenwicht tussen kunst en wetenschap. Vervolgens moet ook aandacht worden besteed aan de industrie van het bedrijf en of het bedrijf een herkenbare voorsprong heeft op andere peers. Probeer altijd te beleggen in bedrijven die profiteren van een aantal verschillende en verdedigbare concurrentievoordelen. Deze voordelen kunnen de vorm aannemen van een krachtige merknaam, een uniek product of een gepatenteerde technologie verzachten. Vergeet niet dat bedrijven met duurzame concurrentievoordelen veel meer kans hebben om een hoge winstgevendheid te behouden dan bedrijven zonder hen.
Het is ook een goed idee om te bepalen of een bedrijf op een cyclische markt opereert. Sommige bedrijven, zoals autofabrikanten, zien hun winsten doorgaans stijgen en dalen met veranderingen in de economie. De prestaties van deze bedrijven zijn vaak gekoppeld aan brede macro-economische factoren; ze kunnen er aantrekkelijk uitzien wanneer de tijden goed zijn, maar ze zijn ook kwetsbaar voor economische groeivertragingen. Met andere woorden, vraag uzelf af of de economische gracht van het bedrijf voldoende groot is om de winstgevendheid van het bedrijf onder moeilijke omstandigheden te beschermen.
Kennis is macht en het is altijd belangrijk om zoveel mogelijk te weten over de activiteiten van een mogelijk bedrijf. Dit omvat een grondige blik op zijn industrie, zijn leveranciers, zijn klanten, zijn concurrenten, enz. Het doorzoeken van oude persberichten op financiële websites is een goed uitgangspunt. De meest recente kwartaal- en jaarverslagen van het bedrijf moeten ook verplicht worden gelezen.
Houd er echter rekening mee dat persberichten die zijn geschreven door de afdeling Investor Relations van een bedrijf bijna altijd de vooruitzichten en resultaten van het bedrijf in zo gunstig mogelijk licht stellen. Daarom is het belangrijk om die informatie in evenwicht te brengen met objectieve analyse uit andere bronnen.
Vergeet niet dat de meest waardevolle artikelen of stukjes informatie soms in strijd zijn met uw mening over een bedrijf. Met andere woorden, val niet ten prooi aan het negeren van mogelijke waarschuwingssignalen simpelweg omdat ze uw proefschrift over een voorraad uitdagen; probeer in plaats daarvan gaten te steken in je eigen argumenten. Dit zal kostbare investeringsfouten helpen voorkomen en u in staat stellen met meer overtuiging te investeren.
Succesvol beleggen met waarde houdt niet noodzakelijkerwijs in dat u een overvloed aan mogelijke keuzes ontdekt; de sleutel is om gelijk te hebben als je een goede vindt. Als u eindelijk een beslissing hebt genomen, investeer dan met vertrouwen en houd deze voor de lange termijn.
