De weg naar mislukking is verhard met goede bedoelingen |

Dit voelt typisch voor mij. Eén startup weg, één die nog steeds worstelt, één helemaal vernieuwd is en redelijk goed presteert. Bedankt voor dat aan Brent Bowers van The New York Times, die de drie startups ongeveer een jaar geleden profileerde, opnieuw zes maanden geleden, en nu met een update deze week.

Ik voel me alsof ik was voldoende cynisch over degene die sloot, wat het T-shirtbedrijf was dat ik hier een jaar geleden heb gepost. En cynisch is niet alleen mijn woord; in dit geval is het het woord dat oprichter Tina Ericson de volgende dag op haar post heeft toegepast in haar reactie.

Het is triest dat goede bedoelingen niet genoeg waren. Passie en doorzettingsvermogen waren niet genoeg. Een jaar geleden schreef Tina in haar commentaar op mijn bericht het volgende:

wat het artikel in de Times niet dekt, omdat het niet relevant was voor het onderwerp, was de intentie en de drijfveer voor onze onderneming. We hopen vrouwen op positieve manieren te beïnvloeden en hun gezag over hun eigen leven als moeders en vrouwen te versterken. De producten zijn ontworpen om leuk en hip te zijn, maar hebben ook een serieuze boodschap. Onze toewijding aan goede doelen en filantropie was het eerste zaadje van een idee. Onze bedrijfsdoelen lijken misschien verheven, maar ik verzeker u, mijnheer, dat u nog nooit een toegewijd team of een meer gedreven collectieve arbeidsethos hebt ontmoet dan de Mamas. Dat is het soort besluit dat we allemaal graag zouden zien slagen. Ik wroette voor haar en, als je dat leest, was je waarschijnlijk ook voor haar aan het rooten. Maar een jaar later is het bedrijf gesloten. Zegt het rapport:

ze werd het slachtoffer van een klassieke fout van jonge s, waardoor haar enthousiasme haar oordeel kon overwinnen, volgens Neal Thornberry, universitair hoofddocent bedrijfsmanagement aan het Babson College in Massachusetts. Toch zei hij: "Ik kijk naar haar ervaring als les," eerst uit de eerste hand harde bedrijfskundige lessen leren in plaats van ze in een bedrijfscursus te lezen. En een trieste maar wijzere Tina Ericson, die zo vol hoop was geweest, weet niet niet zo gemakkelijk getroost door de suggestie van het collegegeld als een zilveren voering:

Ms. Ericson, 41, erkent dat ze onvoldoende bekend was met de retailmarkt en besefte dat haar startup een te grote afleiding was van haar baan bij een financiële uitgever. Desalniettemin biedt ze de geringe mogelijkheid om haar onderneming nieuw leven in te blazen.

"We hebben besloten om Mamaisms Gear naar bed te brengen," zei ze, "misschien om nog een dag wakker te worden."

Waarschijnlijk niet

de moraal van dit verhaal is? Meer later …