Van Plastic tot Pleas: The Evolution of Indie Film Financiering

Als je kunst wilt maken, ga dan niet naar de film. Als je naar de film wilt gaan, verwacht dan niet om kunst te maken. Elke oude doortrapte Hollywood-veteraan zal je dat vertellen. Of je het nu leuk vindt of niet, de filmindustrie houdt zich voornamelijk bezig met het genereren van inkomsten, het afstemmen van films om een ​​zo groot mogelijk publiek aan te spreken. Dat betekent niet dat er nooit kunstfilms gemaakt worden. Maar het betekent dat als je financiering voor een kunstfilm wilt, het winstgevend moet zijn, en dat gebeurt zelden.

Veiligheid eerst

Iedereen wil een film maken. Iedereen heeft een scenario. Iedereen zou de volgende Steven Spielberg kunnen zijn als hij die ene kleine kans krijgt. Helaas is er gewoon niet genoeg geld om het startup passion-project van elke wannabe-filmmaker te financieren. De pool van potentiële investeerders is klein in vergelijking met de enorme gemeenschap strijden om dat kostbare geld. Beleggers investeren omdat ze winst willen zien. Om een ​​maximaal rendement op hun investeringen te garanderen, dumpen ze geld in films waarvan ze weten dat ze het gemakkelijk maken. Dit zijn films met een reeds bestaand ingebouwd publiek: sequels, remakes en schermaanpassingen van romans en strips. Beleggers zoals bestuurders die in het verleden winstgevend zijn gebleken en verhalen die een beproefde formule voor het maken van winsten volgen. In de wereld van speelfilms is er weinig ruimte voor nieuw bloed of experimenten.

Uitgeteld

Dus hoe gaan Hollywood-hoopjes rond met het verkrijgen van de fondsen voor hun eerste grote project? Vroeger beantwoordden sommigen die vraag met creditcards. Het meest in het bijzonder, omvatten dergelijke films Clerks, El Mariachi, en The Blair Witch Project. In de productie van Clerks, Kevin Smith maxed uit 10 creditcards om het meeste van zijn fondsen aan te schaffen, zijn totale budget komt uit op $ 27.575. Hij verdiende $ 3,1 miljoen in het bespreekbureau, waarbij hij elke schuld die hij opliep, vernietigde.

Een van de meer recente voorbeelden van creditcardfinanciering is als betoverd, een documentaire die acht kinderen volgt die meedoen aan een nationaal spellingkampioenschap. De makers maximaliseerden een totaal van 14 creditcards om de kosten voor het filmen te betalen. als betoverd verdiende $ 6 miljoen in eigen land, samen met een Academy Award-nominatie.

Hoewel het maximaliseren van creditcards een zeer lonende financieringsstrategie kan zijn, zijn de kansen niet in uw voordeel. Geld verdienen met onafhankelijke films is niet eenvoudig en distributeurs kijken niet altijd uit naar uw beste interesse. Als je film niet winstgevend blijkt te zijn (de meeste niet), zul je een hoop schulden en een slechte reputatie hebben die waarschijnlijk een lange, lange tijd zullen duren om uit te klimmen.

Bovendien zijn de regels veranderd sinds de release van als betoverd. Krediet is niet zo gemakkelijk beschikbaar, en het zou bijna onmogelijk zijn voor een filmmaker om $ 2000 op 14 afzonderlijke kaarten te storten. Met lagere kredietlimieten en strengere straffen voor gemiste betalingen, zijn creditcards niet langer een haalbare oplossing voor onafhankelijke filmmakers.

Bedelaars en choosers

Terwijl het het hart bedroeft om aan een wereld zonder te denken Clerks of als betoverd, filmmakers zijn hard aan het werk om effectieve alternatieven te vinden. Een van de meer populaire platforms is, niet verrassend, te vinden op internet. Websites als Kickstarter en IndieGoGo bieden een fondsenwervend medium voor artiesten die proberen de benodigde productiemiddelen te verzamelen. Filmmakers plaatsen de doelen en details van hun projecten online en mensen kunnen donaties doen aan films die ze graag zouden willen laten produceren.

In de paar jaar dat het er is, is crowd fundraising een immens populaire tool voor kunstenaars met onvoldoende financiële middelen. De Sundance van dit jaar zag zijn eerste film gefinancierd met Kickstarter-giften. De bossen, een verhaal over onttoverde jongeren op zoek naar moderne utopie, verhoogde $ 11.584 met behulp van Kickstarter. Hoewel de film niet de meest gunstige recensies ontving, was de acceptatie naar Sundance een monumentale gebeurtenis, wat de mogelijkheid aantoont van een alternatief fondsenwervingsmodel voor onafhankelijke films.

In tegenstelling tot creditcardfinanciering, laat crowd fundraising je niet verstikken onder een hoop slopende schulden. En omdat technologie steeds geavanceerder en betaalbaarder wordt, vinden onafhankelijke filmmakers de middelen om de projecten na te streven die het publiek daadwerkelijk zal betalen om te zien. Tussen de brute concurrentie die inherent is aan de industrie en de talloze gesloten deuren van gierige investeerders, biedt de zich ontwikkelende kunstenaar-consument-dynamiek een stralende hoop voor gepassioneerde filmmakers.