Eén autotitellening kan leiden tot een schuldspiraal - en geen auto

Wanneer mensen die snel contant geld nodig hebben een automatische titellening afsluiten, lopen ze een groot risico dat ze het niet op tijd kunnen terugbetalen - en een op de vijf raakt uiteindelijk de auto kwijt aan inbeslagname.

Uit een nieuw rapport van het Consumer Financial Protection Bureau bleek dat 83% van degenen die een eenmalige betaling voor automatische titellening hebben afgesloten (afgelost in een forfaitair bedrag in plaats van termijnen) het hebben verlengd door het geleende bedrag opnieuw in te calculeren op de dag dat het moest worden betaald. Over het algemeen werd de helft van alle leningen 10 of meer opeenvolgende keren gerecycleerd, waarbij telkens kosten werden gemaakt. Met hun extreem hoge jaarlijkse percentages kunnen deze leningen een schuldcyclus creëren.

Uiteindelijk is een derde van de reburranten in gebreke gebleven en 20% is hun auto kwijtgeraakt door inbeslagname.

"Dit zijn ongelooflijk gevaarlijke leningen die mensen in een vicieuze cirkel van schulden kunnen vangen, net als betaaldagleningen," zegt Liz Weston, een Investmentmatome-columnist en financieel adviseur. "In sommige opzichten zijn deze automatische titelleningen erger, omdat mensen hun auto verliezen, waardoor ze een groot risico lopen hun baan te verliezen."

Wat is een titellening?

Autoleningen met eenmalige betaling zijn kortlopende leningen met een hoge rente die consumenten in staat stellen om de titel van een voertuig als onderpand te gebruiken in ruil voor een lening; een typische term is 30 dagen. Wanneer de lening wordt terugbetaald, krijgt de lener de titel terug. Als de lening niet wordt terugbetaald, kan de geldschieter de auto in plaats van de betaling aannemen.

De helft van de staten in de VS staan ​​een of andere vorm van autoliefening toe. Wetten en praktijken variëren, maar over het algemeen geldverstrekkers:

• Controleer niet het krediet van de lener.
• Mag niet eisen dat leners een bewijs van inkomen hebben.
• Geef doorgaans leningen ter waarde van 40% of minder van de waarde van de auto.
• Kan dingen vereisen die het gemakkelijker maken om de auto weer in bezit te nemen, zoals het achterlaten van een sleutel bij de geldschieter, het installeren van een GPS-tracker om het voertuig te lokaliseren of een startonderbreker om op afstand te voorkomen dat het start.
• Kan de auto opnieuw in bezit nemen en verkopen, waarbij kosten in rekening worden gebracht voor de inbeslagneming en opslag. Als de auto verkoopt voor meer dan wat verschuldigd is, hoeven sommige staten niet dat het verschil wordt terugbetaald aan de lener.

Voor mensen zonder alternatieven om een ​​noodgeval te dekken of ze te laten doorstromen tot betaaldag, bieden autoleningleningen direct geld - maar met jaarlijkse percentages van ongeveer 300% blijken de leningen te veel voor veel consumenten om op tijd terug te betalen.

Een cyclus van schulden

De CFPB onderzocht de gegevens van meer dan 3,5 miljoen single-payment autoleningen die werden verstrekt aan 400.000 leners tussen 2010 en 2013. De gemiddelde lening bedroeg meer dan $ 900 met een 30-daagse krediettermijn.

Van de ondervraagde kredietnemers heeft slechts ongeveer 12% zijn leningen volledig afbetaald zonder opnieuw te hoeven inleveren.

Wanneer leners hun leningen hernieuwden, waardoor een "leenreeks" ontstond, deed meer dan een derde dat zeven of meer keer. Ongeveer 15% van de leners haalde een reeks van drie leningen of minder, volgens het CFPB.

Hoe meer leningen leners onttrokken, hoe groter de kans dat ze in gebreke zouden blijven.

De valkuilen op lange termijn van deze leningen zijn "nog een teken dat zogenaamde" single-payment loans "vaak allesbehalve in werkelijkheid zijn", zegt Richard Cordray, directeur van het CFPB.

"Deze leningen bieden dus problemen die vergelijkbaar zijn met die van flitskredieten. Hoge herbezettingsratio's verhogen de kosten, waarbij de consument uiteindelijk rente betaalt en vergoedingen die veel hoger zijn dan verwacht."

Er zijn maar weinig alternatieven

De meeste kortlopende leningen waarvoor geen kredietcontrole vereist is - betaaldagleningen, autotitelleningen en pandjeshuisleningen - dragen hoge rentetarieven die ver boven de 36% JKP uitstijgen die algemeen als de bovengrens voor betaalbare leningen wordt beschouwd. Sommigen hebben zelfs een rente van wel 1000%.

Maar payday loans, in tegenstelling tot titelleningen, zijn onbeveiligd - en dat betekent dat de geldschieter de auto van een lener of andere activa niet in beslag kan nemen. Dat maakt betaaldagleningen niet veel, maar consumenten in een binding hebben weinig alternatieven als ze slecht krediet hebben.

Pandjeshuisleningen bieden een iets beter alternatief dan betaaldag- of titelleningen. Omdat leners een persoonlijk bezit als onderpand achterlaten, is de APR hierop meestal lager (maar kan nog steeds een drievoudig cijfer raken). Als de lening niet wordt terugbetaald, verkoopt de winkel het artikel - maar het verliezen van sieraden of een camera die je hebt verpand, is veel beter dan je vervoer verliezen naar je werk.

Traditionele persoonlijke leningen zijn nog beter. Ze hebben een rentetarief van maximaal 36% en het geld kan ongeveer net zo snel aankomen als een automatische titel of een lening op de betaaldag. Maar ze vereisen een kredietcontrole en een mogelijkheid om terug te betalen - en slechts een paar geldschieters beschouwen kredietnemers met credit scores lager dan 600.

In sommige gevallen kunnen gemeenschapsleners noodleningen of andere hulp bieden.

Weston wijst erop dat de meeste families cash-calamiteiten konden vermijden met slechts een bescheiden kussen op een spaarrekening. Uit een recent rapport van het Urban Institute blijkt dat slechts een besparing van $ 250 een gezin kan beschermen tegen gemiste betalingen, uitzetting of publieke voordelen.

Sean Pyles is een stafchrijver bij Investmentmatome, een website voor persoonlijke financiën. E-mail: [email protected].