Nash Equilibrium Definitie en voorbeeld |

Wat het is:

In de economie komt een Nash-evenwicht voor wanneer twee bedrijven in een duopolie reageren op elkaars productie verandert totdat hun prijzen een evenwicht bereiken.

De term is vernoemd naar John Nash, een Amerikaanse wiskundige die in 1994 de Nobelprijs voor economie won. De film A Beautiful Mind beschrijft zijn leven en worstelingen.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Een duopolie is een vorm van oligopolie die optreedt wanneer twee bedrijven (of landen) de volledige of de grootste markt voor een product of dienst beheersen.

Er zijn twee soorten duopolie. In het eerste, het duopolie van Cournot, is de concurrentie tussen de twee bedrijven gebaseerd op de hoeveelheid geleverde producten. De duopolie-leden stemmen er in wezen mee in de markt te splitsen. De prijs die elk bedrijf ontvangt voor het product is gebaseerd op de hoeveelheid geproduceerde artikelen en de twee bedrijven reageren op elkaars productieveranderingen totdat een evenwicht (het Nash-evenwicht) wordt bereikt. Nash-evenwichten komen niet voor in een Bertrand duopolie, waarin twee bedrijven op prijs concurreren. Omdat consumenten over het algemeen het goedkopere van twee identieke producten kopen, leidt dit uiteindelijk tot een nulwinstprijs omdat de twee concurrenten proberen meer klanten (en dus meer winst) aan te trekken door prijsverlagingen. De dreiging van prijsonderbieding houdt in dat Bertrand-evenwichtsprijzen en -winsten over het algemeen lager (en hoeveelheden groter) zijn dan het Nash-evenwicht in Cournot-duopolies.

Waarom het ertoe doet:

Het Nash-evenwicht is eigenlijk een speltheorie die stelt dat geen speler zijn of haar uitbetaling kan vergroten door een andere actie te kiezen, gegeven de acties van de andere speler. In de economie betekent een klein productieplatform van een duopolie dat elke producent zorgvuldig moet nadenken over de mogelijke reacties van zijn rivaal op bepaalde zakelijke beslissingen. Zoals bij de meeste oligopolies, wanneer leden van een duopolie concurreren op prijs, bijvoorbeeld, hebben ze de neiging de productprijs te verlagen tot de productiekosten, waardoor de winst voor beide leden van het duopolie wordt verlaagd.

Deze omstandigheden geven duopolisten een sterke stimulans om in te stemmen om een ​​monopolieprijs in rekening te brengen en de resulterende winst te delen. Federale antitrustwetten, met name de Sherman Act, maken de heimelijke handelspraktijken echter illegaal in de Verenigde Staten. Bovendien heeft elk lid van een duopolie nog steeds een stimulans om te concurreren, zelfs tijdens het samenspannen met de concurrentie: een niet-gesignaleerde prijsverlaging (of een verhoging van de productie) zal klanten aantrekken die van de concurrentie kopen en klanten die het product helemaal niet kopen. Prijsaanpassingen kunnen subtiel zijn, inclusief betere kredietvoorwaarden, snellere levering of gerelateerde gratis services. Duopolies zijn het meest effectief wanneer de vraag naar het product van het duopolie niet erg wordt beïnvloed door de prijs. Dit is de reden waarom duopolies op korte termijn effectiever zijn; op de lange termijn worden prijzen vaak elastisch, omdat consumenten goedkopere alternatieven voor het product vinden. De vraagvolatiliteit kan ook leiden tot meningsverschillen binnen een heimelijk duopolie met betrekking tot outputs en prijzen.