Alleen-leven optie Definitie en voorbeeld |

Wat het is:

De alleen-leven-optie , die meestal wordt geassocieerd met annuïteiten, beschrijft de contractuele regeling waarbij lijfrentebetalingen ophouden bij het overlijden van de eigenaar.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Om te begrijpen hoe dit werkt, gaan we ervan uit dat u wilt investeren in een lijfrente die, nadat u met pensioen bent gegaan, zal u maandelijks een gegarandeerde maandelijkse betaling van $ 1.000 aan u bieden zolang u leeft. Onder de voorwaarden van dit lijfrentecontract moet je $ 175.000 storten om de gegarandeerde toekomstige inkomstenstroom te krijgen. Als het contract een optie voor alleen leven heeft, stoppen de betalingen op de dag dat u sterft. Dit betekent ook dat als bijvoorbeeld slechts $ 100.000 van de $ 175.000 is uitbetaald, de verzekeringsmaatschappij alles behoudt wat overblijft.

Waarom het belangrijk is:

Een lijfrente is een contract waarbij een belegger een forfait maakt betaling aan een verzekeringsmaatschappij, bank of andere financiële instelling die in ruil daarvoor instemt om de belegger in de toekomst een hogere forfaitaire betaling te geven of een reeks gegarandeerde betalingen. De hoogte van de maandelijkse betalingen is een weerspiegeling van de berekening die de verzekeringsmaatschappij maakt met betrekking tot de geschatte levensduur van de eigenaar (de lijfrentetrekker).

Sommige verzekeringsmaatschappijen bieden een leven-plus-vijf optie of leven-plus-tien optie, waarbij de lijfrentebetalingen naar een begunstigde (of begunstigden) gaan gedurende vijf of tien jaar na het overlijden van de lessee als het overlijden eerder valt dan verwacht. Lijfrenten met een alleen-levenoptie hebben de neiging om grotere maandelijkse betalingen aan te bieden dan lijfrentes waarmee de eigenaar een begunstigde kan noemen.

Hoewel annuïteiten controversieel zijn omdat ze vaak hoge vergoedingen en provisies bevatten, kunnen ze goede weddenschappen zijn voor een bepaald inkomen investeerders. Uiteindelijk is de geschiktheid van een lijfrente afhankelijk van de financiële doelstellingen van de belegger, de belastingsituatie en de soorten annuïteiten die beschikbaar zijn. Inflatie en renteverwachtingen kunnen van invloed zijn op het type annuïteit dat een belegger kiest, evenals de wensen van de belegger voor zijn of haar afhankelijke personen en erfgenamen.