Beleggen 102: is de aandelenmarkt te duur?

Door Brian McCann

Lees meer over Brian op onze site Vraag een adviseur

Zes jaar na de oprichting van een bull-markt voor Amerikaanse aandelen, kunt u zich afvragen: is de run-over? Het financiële nieuws is doorspekt met verwijzingen naar de aandelenmarkt die te duur is en rijp voor een correctie, dus het zou natuurlijk zijn voor een waarnemer om zich zorgen te maken.

Ik dacht dat ik een aantal van de gegevens in deze voorspellingen zou bekijken om te zien wat ik kon leren. Een van de maatregelen die vaak worden aangehaald door degenen die beweren dat de markt overgewaardeerd is, is de conjunctuurgezuiverde koers-winstverhouding. Dit wordt ook de CAPE of P / E10 genoemd. Ik noem het de grote broer van de PE-ratio.

Wat is de CAPE?

In een vorige post besprak ik de verhouding prijs / winst of PE. Als opfriscursus, hier is de basisvergelijking:

PE = marktprijs / nettowinst

Robert Shiller, een Nobelprijswinnend hoogleraar economie aan de Yale University en auteur van het boek 'Irrationele uitbundigheid',” creëerde de CAPE-ratio. CAPE probeert een van de grootste tekortkomingen van de PE-ratio aan te pakken: de winst van een bedrijf (zijn nettoresultaat) kan op korte termijn sterk variëren. Om deze variabiliteit te corrigeren, gebruikt de CAPE een tienjarig gemiddelde voor inkomsten, waarbij het aantal van elk jaar wordt aangepast voor inflatie. Theoretisch vermindert dit de volatiliteit in de jaar-op-jaarcijfers en legt het ten minste een volledige bedrijfscyclus van gerapporteerde inkomsten vast.

Dit is de CAPE-formule:

CAPE = marktprijs / 10-jaars gemiddelde inkomsten

Aangezien het in deze verhouding gebruikte winstcijfer een langere periode bestrijkt, heeft CAPE de neiging veel minder volatiel te zijn dan de traditionele PE-ratio. Het heeft ook een hogere correlatie met 10-jaars beleggingsrendementen dan de standaard PE.

Een van de redenen waarom zoveel mensen de Amerikaanse markt als overgewaardeerd beschouwen, is dat de huidige CAPE 26,7 is, vergeleken met een historisch gemiddelde van 16,6 (sinds 1871). Hierdoor komt de CAPE in de top 10% van de ooit gemeten waarden. Dit lijkt er zeker op te wijzen dat de Amerikaanse markt duur is.

Wat vertellen de gegevens ons?

Ik vind het leuk om brongegevens te bekijken wanneer ik artikelen over dit soort dingen lees om een ​​oordeel te vellen over de kracht van de claim. Gelukkig is Shiller zo vriendelijk om zijn gegevens online te plaatsen, zodat we de informatie zelf kunnen bekijken.

Eerst besloot ik om te kijken of verhoogde CAPE-niveaus werden gevolgd door slechte rendementen op lange termijn. Ik identificeerde elke maand waarin de CAPE hoger was dan de huidige 26.7. Toen keek ik naar het gemiddelde rendement tien jaar later. Sinds 1871 was het gemiddelde 10-jaarsrendement na een maand met een CAPE boven 26,7 negatief 14,75%, of ongeveer negatief 1,5% per jaar. Dit omvat niet de dividenden die over dat tijdsbestek zijn betaald.

Het lijkt zeker alsof de negatieve vooruitzichten voor rendementen op de lange termijn in de gegevens gerechtvaardigd zijn. Critici van het gebruik van CAPE als prognosetool wijzen echter op een paar dingen:

• De industrie in de Verenigde Staten is sinds 1871 - of zelfs 1971 - dramatisch veranderd. Vroege industrieën zoals mijnbouw, olie, spoorwegen en productie waren zwaar kapitaalintensief. In de loop van de tijd is de Amerikaanse economie verschoven naar veel minder kapitaalintensieve industrieën zoals diensten en financiën.
• Boekhoudkundige normen zijn vandaag heel anders - en veel strenger afgedwongen - dan ze decennia of een eeuw geleden waren. Als gevolg hiervan is de winstmeting niet consistent.
• Vanwege de voorgaande en andere argumenten zijn moderne bedrijven winstgevender en minder kapitaalintensief. Als zodanig zijn ze minder risicovol en verdienen ze het om te handelen tegen een hoger veelvoud van inkomsten.

Om deze theorieën te testen, heb ik de rendementen pas sinds 1985 bekeken. In dat geval is de gemiddelde CAPE 23,5. Daaropvolgende rendementen van 10 jaar voor aandelen boven onze huidige CAPE van 26,7 waren gemiddeld 9,5% of ongeveer 1% negatief per jaar. Met herinvestering van dividenden zou u waarschijnlijk een kleine winst hebben gemaakt over dat tijdsbestek.

Iets anders dat naar mij springt, is precies wat een kleine dataset dit eigenlijk is. Hoewel 144 jaar een lange tijd lijkt, geeft het ons slechts 1.733 maandelijkse gegevenspunten om naar te kijken. Sinds 1985 is dat aantal meer als 360. Ik ben er zeker van dat deze resultaten enige statistische significantie hebben, maar het is een relatief kleine dataset om conclusies aan te verbinden.

Wat betekent het allemaal?

Dit is wat ik uit deze analyse verwijder:

1. De CAPE-gegevens geven aan dat het rendement op de Amerikaanse markt historisch laag is geweest na hoogtes zoals we nu zien. Helaas geeft de geschiedenis ons geen goede gids. Deze soorten waarderingen hebben zich in het verleden opgelost met grote marktdalingen, evenals met heen en weer 'zijwaarts' markten voor langere perioden. Er zijn zelfs tijden geweest dat de rendementen van 10 jaar significant positief waren.
2. De hoeveelheid gegevens die wordt geanalyseerd, is veel kleiner dan ik zou kunnen gebruiken om goede toekomstvoorspellingen te doen.
3. Gegevens van de afgelopen 30 jaar wijzen op een veel hogere gemiddelde CAPE dan het historische langetermijngemiddelde.
4. Het is onwaarschijnlijk dat de hoeveelheid beschikbare gegevens aantoont dat CAPE permanent zal worden verhoogd vanwege structurele veranderingen in de Amerikaanse economie. Met andere woorden, we hebben niet genoeg gegevens om te concluderen dat "deze keer anders is".

Zoals je ziet, is dit een veel genuanceerder beeld dan de standaard kop van "De markt is duur - Wanneer zal het crashen?" Toch denk ik dat dit nog steeds een aantal nuttige aanwijzingen kan geven:

• Omdat de 10-jaarsrendementen historisch gezien laag waren na CAPE-niveaus zo hoog als ze nu zijn, willen we misschien onze verwachtingen terugdraaien. Het kan verstandig zijn om uw spaarquote enigszins te verhogen om te helpen compenseren.
• Dit benadrukt de behoefte aan diversificatie tussen verschillende activaklassen naast de Amerikaanse aandelen. Het goede nieuws is dat op de CAPE-maatregel veel niet-Amerikaanse markten lang niet zo duur zijn.
• Als u de laatste tijd geen aanpassingen in uw portefeuille hebt aangebracht, wilt u misschien controleren of uw toewijzing in uw verschillende activaklassen uw risicotolerantie weerspiegelt, inclusief een mogelijke daling van uw aandelen.

In plaats van te letten op de versimpelde koppen die de markt te veel of te weinig waarderen, vind ik het nuttig om in de details te duiken en mijn eigen conclusies te trekken. Ik hoop dat je dit ook waardevol hebt gevonden.

Dit bericht verscheen voor het eerst op Nasdaq.

Afbeelding via iStock.

Misschien vind je dit ook leuk:

Zullen Robo-Advisors Sink Financial Advisors zinken?

Hoe te voorkomen dat uw investeringen ondermaats blijven

Aandelen sterk? Vermijd deze ene fout

5 dingen die u moet weten voordat u aandelenopties uitoefent