Definitie van interbancaire rente & voorbeeld |

Wat het is:

LIBOR is een van de meest gebruikte benchmarks voor kortetermijnrente en is anders dan het hoogste tarief in de Verenigde Staten, die enigszins arbitrair is gebaseerd op de kredietkosten van bepaalde banken plus een winstmarge. Leners ondersteunen in het algemeen het gebruik van LIBOR bij renteberekeningen omdat het een echte marktkoers vertegenwoordigt. Over het algemeen is de LIBOR ook lager dan de prime-rates in de VS.

Vaak is de rente op bedrijfsschuld met variabele rente gebaseerd op LIBOR plus een spread. LIBOR wordt ook vaak gebruikt als de onderliggende rentevoet voor derivatencontracten.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Interbancaire rentetarieven zijn rentetarieven op kortlopende leningen tussen banken. Banken die extra geld bij de hand hebben, kunnen een beetje geld verdienen door te lenen aan een andere bank. De rentevoet die de leningverstrekkende bank in rekening brengt, wordt de interbancaire rente genoemd. De LIBOR-tarieven worden elke werkdag om 11.00 uur Londense tijd door de British Bankers 'Association (BBA) samengesteld, hoewel de tarieven gedurende de dag veranderen. Om LIBOR-tarieven te berekenen, raadpleegt de BBA ledenbanken, middelt hun tarieven en publiceert de resultaten. Er zijn 15 verschillende LIBOR-tarieven, die elk overeenkomen met verschillende looptijden tot één jaar. De BBA berekent ook LIBOR in negen valuta's.

Waarom het belangrijk is:

Ook wel de

genoemd, de interbancaire rente is de basisrente banken brengen elkaar in rekening op de Eurocurrency-markt in Londen. LIBOR is een actuele marktrente die wordt bepaald door het aanbod en de vraag van Eurodollars op de kapitaalmarkten van Londen.