Kostenratio Definitie & voorbeeld |

Wat het is:

De kostenratio is de terugkerende beheervergoeding voor een beleggingsfonds. Een fondsmaatschappij rekent de kosten per jaar aan haar fondshouders (uitgedrukt in een percentage van de activa van het fonds). Het beleggingsfonds gebruikt deze kosten voor het betalen van beheerskosten, administratieve kosten, 12b-1 kosten en andere verschillende operationele kosten.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

De kostenratio is de terugkerende jaarlijkse vergoeding voor een fonds en moet niet worden verward met verkoopvergoedingen en commissies (deze worden alleen betaald na de aankoop of verkoop van een fonds).

De gemiddelde kostenratio voor een actief beheerd beleggingsfonds is ongeveer 1,5%. Dit betekent dat het beleggingsfonds zijn fondshouders een jaarlijkse vergoeding van 1,5% van de totale activa van het fonds in rekening brengt.

Over het algemeen worden de kostenratio's berekend met:

1) Beheerkosten - Ook beleggingsadvieskosten genoemd, deze variëren in het algemeen van 0,50% tot 1,00% van de activa van het fonds.

2) Administratieve kosten - Deze variëren gewoonlijk tussen 0,20% en 0,40% van de activa van een fonds.

3) 12b-1 kosten - Deze dekken de kosten van fondsmarketing, reclame en distributie en variëren doorgaans van 0,25% tot 1,00% van de activa van een fonds.

Waarom het belangrijk is:

Alle beleggingsfondsen brengen kosten in rekening aan hun fondshouders en degenen die actief worden beheerd of gespecialiseerd in specifieke sectoren hebben over het algemeen de hoogste vergoedingen. Indexfondsen hebben daarentegen doorgaans de laagste kostenratio's. Omdat hun doel is om de resultaten van een onderliggende index te dupliceren, zijn de beheerkosten van deze fondsen immers meestal zeer minimaal. Idealiter zouden hogere vergoedingen samenvallen met die fondsen die het grootste rendement opleveren. In de realiteit brengen echter ook de slechtst presterende fondsen van de markt extreem hoge tarieven in rekening.

In het algemeen heeft de geschiedenis aangetoond dat de meeste beleggingsfondsen slechter presteren dan de bredere markt, en dat doen ze doorgaans ongeveer evenveel als hun jaarlijkse kosten verhouding. Met andere woorden, de meeste fondsen presteren in lijn met de markt, maar hun totale rendement belandt uiteindelijk tekort vanwege stijve bestuurlijke, administratieve en andere kosten.

De huidige kostenratio's die door de meeste beleggingsfondsen worden berekend, zijn direct verkrijgbaar bij een verscheidenheid van verschillende bronnen. Deze omvatten kranten zoals de New York Times, evenals financiële websites zoals Yahoo! Financiën en Morningstar.