Hoe de beleggingsfilosofie van Endowment uw portfolio kan verbeteren

Door Robert Riedl, CPA, CFP, AWMA

Meer informatie over Robert op onze site Vraag een adviseur

The Endowment Investment Philosophy bouwt portfolio's met behulp van een methode voor activaspreiding van grote universiteiten zoals Yale en Harvard, en biedt het beste potentieel voor superieure voor risico gecorrigeerde rendementen en lagere volatiliteit tijdens alle marktcycli. Het is een goed idee om deze filosofie te leren kennen, omdat het u kan helpen een beter presterende portfolio te maken.

Deze beleggingsfilosofie breidt het aantal activaklassen en strategieën uit dat is gebruikt om een ​​portefeuille te creëren door naast traditionele aandelen en obligaties alternatieve beleggingen toe te voegen zoals hedgefondsen, private equity en reële activa. De toevoeging van alternatieve beleggingen biedt een hele reeks aan rendementverhogende en risicoverminderende strategieën.

We noemen deze derde dimensie graag het segment 'Risk Managed', waardoor onze groei- en inkomstenbakken worden uitgebreid in een algemeen kader voor activaspreiding.

Hoe verlaagt de beleggingsfilosofie van beleggingen het portefeuille risico?

Voordat we deze vraag beantwoorden, moeten we 'risico' definiëren en kwantificeren. Risico kan op de volgende verschillende manieren worden beschouwd:

1. In de traditionele statistische betekenis wordt het gekwantificeerd als een geannualiseerd volatiliteitsnummer. Hoe hoger het volatiliteitsnummer, hoe groter het risico. Er moet echter ook onderscheid worden gemaakt tussen opwaartse en neerwaartse volatiliteit, aangezien elke opwaartse volatiliteit over het algemeen als goed wordt beschouwd.
2. In een andere traditionele statistische betekenis kan het ook worden gekwantificeerd als de "maximale drawdown" of de maximale waardedaling van peak-to-trog. Hoe groter deze daling, hoe hoger de waarde van de portefeuille in break-even moet stijgen. Als een portefeuille bijvoorbeeld van top tot dal met 50% in waarde daalt, moet deze met 100% stijgen om break-even te worden. De 75% plus daling van de waarde van de Nasdaq-index sinds piek in maart 2000, vereist een stijging van ongeveer 300% tot break-even. Zelfs na 12 jaar sinds het piekte, moet het zijn eerdere hoogtepunt nog herwinnen
3. Permanent verlies van kapitaal, waarbij door fraude of het volledig verlies van de waarde van een investering, zoals bij een faillissement of herstructurering, het gehele startkapitaal is weggevaagd, zonder de mogelijkheid om waarde terug te verdienen.

Over het algemeen draagt ​​het toevoegen van lagere gecorreleerde activaklassen aan een portefeuille bij aan het verlagen van de algehele volatiliteit en maximale opnames van een portefeuille. Een tweedimensionale aandelenobligatieportefeuille daalde bijvoorbeeld van piek tot dal in de periode januari 2000 tot december 2012 met 30,8%. Houd in gedachten dat deze recente periode twee cyclische bull and bear-markten had, elk binnen de context van een algemene seculiere bearmarkt die begon nadat de aandelenmarkten hun hoogtepunt bereikten in maart 2000.

Een driedimensionale portefeuille met een risicogestuurd segment met gelijke toewijzing voor de drie activaklassen daalde met 23,2%, aanzienlijk minder dan een tweedimensionale aandelenobligatieportefeuille. Bovendien bedroeg de geannualiseerde volatiliteit van de driedimensionale portefeuille 6,5% in vergelijking met de tweedimensionale portefeuille met 9,2%.

Een andere manier om het bovenstaande risicoverminderingsconcept te illustreren, is het volgende diagram dat een efficiënte grens wordt genoemd. Zoals u ziet, draagt ​​het toevoegen van slechts één element van de door risico's beheerde bucket, namelijk hedge funds, ertoe bij de standaardafwijking op jaarbasis te verminderen en tegelijkertijd het rendement op hetzelfde niveau te houden als een portefeuille van 60-40 aandelenobligaties.

Bron: Pertrac Financial Solutions

Brengt de beleggingsfilosofie van het kapitaal de rendementen omhoog?

Hoewel de risicobeheerbak wordt gebruikt om het risico van een portefeuille voornamelijk te verkleinen, kan deze ook worden gebruikt om het rendement te verbeteren door het gebruik van private equity en reële activa. Als deze activaklassen worden geïmplementeerd via particuliere investeringspartnerships, kan dit in de eerste plaats helpen bij het vastleggen van de illiquiditeitspremie, die het rendement van liquide effecten verhoogt.

Als een voorbeeld, Harvard University's kapitaal per 30 juni 2012, werd gewaardeerd op $ 30,7 miljard, waarmee het de grootste universiteitskenschenking is. De langetermijnprestaties over de afgelopen 10 en 20 jaar, eindigend op 30 juni 2012, waren 9,49% en 12,29% per jaar in vergelijking met een tweedimensionale 60:40 aandelenportefeuille die respectievelijk 5,86% en 7,94% per jaar retourneerde..

Verhoogt het de risicogecorrigeerde rendementen?

U moet de risicogecorrigeerde rendementen meten in termen van een Sharpe-ratio. Deze ratio is ontwikkeld door Nobelprijswinnaar William F. Sharpe om de voor risico gecorrigeerde prestaties te meten. De Sharpe-ratio wordt berekend door de risicovrije rente, zoals die van de Amerikaanse Treasury T-Bill Auction Average 3 maand, af te trekken van het rendement voor een portefeuille en het resultaat te delen door de standaarddeviatie van de portefeuillereturns. De Sharpe-verhoudingsformule is:

De Sharpe-ratio geeft aan of het rendement van een portefeuille te danken is aan slimme investeringsbeslissingen of een resultaat van overmatig risico. Deze meting is zeer nuttig omdat, hoewel een portefeuille of fonds een hoger rendement kan behalen dan vergelijkbare fondsen, het slechts een goede investering is als deze hogere rendementen niet met te veel extra risico gepaard gaan. Hoe groter de Sharpe-ratio van een portefeuille, des te beter zijn de voor risico gecorrigeerde prestaties. Een negatieve Sharpe-ratio geeft aan dat een risicovol actief beter zou presteren dan de beveiliging die wordt geanalyseerd.

Aangezien het toevoegen van alternatieve beleggingen helpt het risico te verminderen en het rendement kan verhogen, impliceert dit dat voor risico gecorrigeerde rendementen of Sharpe-ratio's superieur zijn aan een tweedimensionale portefeuille met aandelenobligaties. Bijvoorbeeld, het toevoegen van hedgefondsen aan een portefeuille van aandelen en obligaties in een gelijk deel leverde een Sharpe-ratio op van 0,46 over de periode januari 2000 tot december 2012. Dit in vergelijking met de Sharpe-ratio van 0,24 voor een portefeuille die voor 60% is toegewezen aan Amerikaanse aandelen en 40% aan Amerikaanse obligaties.

Hoe verlaagt het de totale kosten van het portefeuillebeheer en verhoogt het het rendement na belastingen?

The Endowment Investment Philosophy kan helpen de totale kosten van het portefeuillebeheer te verlagen door het gebruik van liquide alternatieve beleggingen die worden belegd via de traditionele beleggingsstructuren zoals Exchange Traded Funds, Exchange Traded Notes, Closed End Funds en Mutual Funds. De kosten van deze beleggingsvehikels zijn over het algemeen lager dan de klassieke private partnerschappen die in de eerste plaats historisch zijn gebruikt door institutionele beleggers en vermogende gezinnen. Deze privé-partnerschappen hebben over het algemeen een jaarlijkse managementvergoeding van 1-2%, samen met een back-end winstdelingsvergoeding van 10-20%, met of zonder een hoog watermerk. Bovendien, als deze privé-partnerschappen fonds van fondsen zijn, zijn er nog eens 1% jaarlijkse managementvergoeding en 5-10% aanmoedigingskosten. De toename van liquide alternatieve beleggingen heeft ons in staat gesteld om enkele van de upfront management fees en de back-end fees te verlagen.

Over het algemeen hebben de niet-liquide alternatieve beleggingen die worden aangehouden via private partnerschappen, beleggingshorizons op de langere termijn die het grootste deel van hun rendement genereren via lange termijn meerwaarden, die lagere belastingtarieven hebben dan kortetermijnwinsten en / of meerwaarden. Bovendien zijn sommige van de liquide alternatieve beleggingsvehikels, zoals Exchange Traded Funds, inherent fiscaal efficiënter in de manier waarop ze worden gebouwd, wat de handelsactiviteit tot een minimum beperkt.

Wat zijn de verschillende manieren om deze filosofie te implementeren?

U kunt de Endowment Investment Philosophy gebruiken om portefeuilles op twee verschillende manieren te bouwen, samen met een derde benadering die de twee combineert:

1. De eerste implementatiestrategie maakt gebruik van illiquide alternatieve beleggingen zoals private equity, hedgefondsen en reële activa. Dit is de geprefereerde methodologie voor de grotere hogescholen zoals Harvard en Yale Universiteiten, evenals Ultra High Net Worth-klanten om hun beleggingsportefeuilles te implementeren. Hierdoor kan de belegger de aanzienlijke illiquiditeitspremie die van oudsher meer dan 5% per jaar bedroeg, voor deze investeringen opnemen. Beleggers moeten 'gecaccrediteerd' zijn om in deze portefeuilles te kunnen beleggen.
2. De tweede methodologie maakt gebruik van vloeibare alternatieve beleggingen . De recente proliferatie van Exchange Traded Products, voornamelijk met behulp van Exchange Traded Funds en Exchange Traded Notes, heeft ons in staat gesteld portefeuilles op te bouwen met behulp van liquide alternatieve beleggingen. Activumstijlen en strategieën die momenteel niet beschikbaar zijn in Exchange Traded Funds / Notes, worden geïmplementeerd met behulp van beleggingsfondsen en / of closed end-fondsen. investeerders Niet doen moeten voor deze portefeuilles 'geccrediteerd' zijn.
3. De derde methode is een hybride model dat gebruik maakt van een combinatie van illiquide en liquide alternatieve beleggingen. Beleggers moeten voor deze portefeuille zijn 'gecaccrediteerd'.

Definities:

1. Rendement op jaarbasis: geannualiseerde aangifte, of, veragegemiddeld jaarlijks rendement,, Äù beschrijft het rendement dat gemiddeld elk jaar van een meerjarige periode wordt behaald in plaats van een cumulatief rendement.
2. Standaarddeviatie op jaarbasis: risico zoals gemeten door de variabiliteit van de prestaties. Hoe hoger de standaardafwijking, hoe groter de variabiliteit (en dus het risico) van het fonds of de index.
3. De Barclays Capital US Aggregate Index is een niet-beheerde index van investment-grade, in Amerikaanse dollar luidende vastrentende effecten van binnenlandse emittenten met een looptijd van meer dan één jaar.
4. Het HFRI Fund of Funds Composite Index is een gelijk gewogen index van meer dan 650 samenstellende hedgefondsen die beleggen in een breed scala aan strategieën.
5. S & P 500: Standard & Poor's 500 Total Return Index. Perioden groter dan één jaar worden geannualiseerd. Een index die bestaat uit 500 aandelen gekozen uit marktomvang, liquiditeit en representatie door de bedrijfstakgroep, onder andere, de S & P 500 is ontworpen als een leidende indicator voor Amerikaanse aandelen, en is bedoeld om de risico / rendementskenmerken van de grote aandelen weer te geven. cap universum.
6. 60/40 Portefeuille: hypothetische investering waarbij 60% van de portefeuille is belegd in S & P 500 en 40% is belegd in de Barclays Capital Aggregate Bond Index.

Geaccrediteerde belegger: In de Verenigde Staten moet een persoon, om als een erkende belegger te worden beschouwd, een nettowaarde van ten minste één miljoen US dollar hebben, exclusief de waarde van zijn hoofdverblijfplaats of een inkomen van ten minste $ 200.000 per jaar voor de laatste twee jaar (of $ 300.000 samen met zijn of haar echtgenoot indien getrouwd) en hebben de verwachting hetzelfde bedrag dit jaar te maken.

Gegevensbronnen: Morningstar Direct en Pertrac

Disclaimer: In het verleden behaalde resultaten zijn geen indicatie voor toekomstige resultaten. Indexrendementen worden alleen ter illustratie gegeven om het gebruik van diversificatie tussen activaklassen aan te tonen met behulp van brede indexen van effecten. Retouren vertegenwoordigen geen werkelijke investering. De werkelijke beleggingsrendementen zouden variëren. Indices hebben geen kosten, vergoedingen of andere kosten die verband houden met hun prestaties. Daarom zouden de werkelijke beleggingsrendementen lager zijn. Bovendien kunnen effecten die in een index worden aangehouden mogelijk niet vergelijkbaar zijn met effecten die op een feitelijke rekening worden aangehouden.Het is niet mogelijk om rechtstreeks in een index te beleggen.