Bike Rage Explained: Why Drivers and Cyclists Do not Get Along

Fietsverkeer heeft de laatste jaren een enorme populariteitsstijging gekend. Sinds 2005 zijn de tarieven voor fietsreizen fors gestegen met gemiddeld 46% op nationaal niveau, met exponentieel grotere stijgingen in veel grote steden, volgens de League of American Bicyclists.

Maar met auto's en fietsen die steeds meer concurreren om dezelfde wegruimte, kunnen degenen aan beide zijden van de rijstrook een beetje nors worden. De spanning tussen chauffeurs en fietsers escaleert soms tot angstaanjagende aanvallen van woede en zelfs opzettelijke schade en verwondingen.

Een paar recente voorbeelden:

• Mei 2016: een fietser uit Florida, die reageerde op het afsnijden, volgde naar verluidt de aanstootgevende chauffeur naar huis en bedreigde hem met een mes, waarbij uiteindelijk zijn reservewiel werd gestoken en de hand van de man in een deurpost sloeg.
• Juni 2016: een San Francisco-wielrenner werd veroordeeld tot een proeftijd voor het blokkeren van de stationwagon van een vrouw tijdens een stadsbrede fietsbijeenkomst en sloeg haar raam met zijn fietsslot tegen nadat hij beweerde dat ze hem had geraakt.
• Augustus 2016: Een automobilist uit Alabama werd beschuldigd van roekeloos gedrag en crimineel onheil nadat hij met zijn auto over de fiets van een man was gerend nadat de twee ruzie hadden gemaakt over recht van overpad.

Wat vaak begint als een alledaags woon-werkverkeer of een ontspannen weekend-excursie - voor fietsers of chauffeurs - kan verstrikt raken in zowel juridische als financiële zaken.

Chauffeurs worstelen om zich te identificeren met fietsers

Een fundamenteel probleem bij dust-ups van coureurs is dat veel automobilisten geen fietsen gebruiken, zegt Steve Taylor, communicatiemanager voor de League of American Bicyclists.

Wanneer chauffeurs geïrriteerd raken met andere bestuurders, zegt hij, begrijpt de meesten dat het een geïsoleerd incident is; als chauffeurs zelf, realiseren ze zich dat het geen bewijs is dat elke automobilist hinderlijk is. Maar dat rationele denken gaat uit het raam wanneer een fietser ze afvinkt.

"Als bestuurders één fietser tegenkomen die een eikel is, nemen ze aan dat alle fietsers schokken hebben," zegt Taylor.

Veel chauffeurs denken dat ze voorrang hebben op de weg en dat fietsers indringers zijn, zegt Leon James, een auteur en professor aan de University of Hawaii, gespecialiseerd in woedepsychologie.

Terwijl de onderwijsprogramma's van automobilisten automobilisten de regels van de weg leren, geven ze geen advies over de emotionele aspecten van autorijden, meent hij. Chauffeurs worden niet geleerd dat intolerantie tegenover fietsers een vorm van vijandigheid is en kan eindigen met het idee dat ze hoger zijn dan fietsers in de pendelende volgorde.

Dit kan verklaren waarom, voor bepaalde rijders, een fietser een stopteken ziet draaien of het verkeer vertragen meer dan alleen maar vervelend wordt - het is een klap in het gezicht. Of erger nog, een brandende lont.

Fietsers gevangen in een kwetsbare toestand

Als de woede van automobilisten deels wordt aangedreven door hun waargenomen superioriteit op de weg, kan de woede van fietsers het tegenovergestelde zijn: intense kwetsbaarheid.

Het type voertuig dat mensen gebruiken, kan hun mindset in het verkeer beïnvloeden, zegt James. Fietsers worden eraan herinnerd hoe weerloos ze zijn als ze op de fiets stappen. Gezien hun precaire positie, kunnen ze uitdagend reageren als ze ervaren dat bestuurders zich op een bedreigende manier gedragen, zoals te nauw volgen of geen kussen achterlaten bij het passeren.

"We hebben geen bumpers of barrières om ons heen", zegt Taylor. "Het is cruciaal om assertief te zijn als je weet dat je voorrang hebt."

Natuurlijk is assertiviteit in geen geval een fietsslot tot een raam van een bestuurder als een strijdbijl.

Fietsers kunnen op de weg naar agressie worden geleid door het misplaatste idee dat ze in naam van alle fietsers opkomen tegen automobilisten. "Woede en zelfingenomenheid is het klassieke recept voor woede op de weg", zegt James.

Hij dringt er bij fietsers op aan nooit wraak te nemen in naam van wielrennerrechtvaardigheid. Als renners het niet eens zijn met bestuurders, kunnen ze meer voor zichzelf en hun broeders doen, zegt James, door positiviteit te behouden en niet direct provocerend te zijn.

Hoe verzekering kan helpen

Een autoverzekering is het financiële vangnet als het onderweg is. Hier leest u hoe een verzekering kan (en kan) niet worden gebruikt in woedende wegomstandigheden die zich hebben voorgedaan tussen bestuurders en fietsers.

Fietser beslaat auto met object

De fietser: Geen enkele verzekering zal betalen voor opzettelijke schade die u aan iemand anders toebrengt.

De bestuurder: Suing the cyclist is een optie. Of u kunt wenden tot uitgebreide autoverzekering, als je het hebt, die vandalisme dekt.

Auto en fiets botsen; bestuurder heeft een fout (ongeval niet opzettelijk)

De fietser: Of u nu verwondingen of fietsschade hebt, u kunt een aanspraak maken op de aansprakelijkheidsverzekering van de bestuurder.

De bestuurder: Ervan uitgaande dat de fietser een claim maakt tegen uw polis, betaalt uw aansprakelijkheidsverzekering de schadebehandeling en reparaties aan uw auto tot aan uw limiet. Als uw auto is beschadigd door het ongeval, kunt u een claim indienen op aanvaringsdekking, als u dit hebt.

Auto en fiets botsen; fietser is schuldig

De fietser:Een fietsverzekering, als je die hebt, kan helpen reparaties aan je fiets en je verwondingsbehandeling te betalen, evenals je aansprakelijkheidskosten als je het voertuig van de bestuurder beschadigt. Als u geen fietsdekking hebt, kunnen uw huiseigenaren of huurdersverzekering de persoonlijke aansprakelijkheidskosten dekken.Als u een autoverzekering hebt met een persoonlijk letsel (vaak PIP genoemd), dan kan dat helpen om voor lichamelijk letsel te betalen, of u kunt zich voor uw medische kosten wenden tot uw ziekteverzekering.

De bestuurder:U kunt een schadeclaim voor uw voertuig doen door middel van de fiets, woning- of huurverzekering van de rijder. Bij gebrek aan deze opties, moet u mogelijk juridische stappen ondernemen.

Fietser scheurt de band van de bestuurder

De bestuurder: De gesneden band wordt beschouwd als vandalisme, maar het is waarschijnlijk niet de moeite waard om een ​​claim te maken op je uitgebreide verzekering, als je die hebt. Je eigen risico zou van toepassing zijn op de claim, dus je zou waarschijnlijk netto weinig of geen geld verdienen.

Autodeur is opzettelijk gesloten op uw hand

Of u nu de fietser of de bestuurder bent, aanklagen is een optie, of u kunt een claim indienen op uw ziektekostenverzekering voor medische behandeling.

" MEER: Wat fietsers moeten weten over verzekeringen

Kijken naar verschuivingen in houding, veranderingen in het ontwerp van wegen

Rijden wordt meestal in twee hoofdstijlen ingedeeld: agressief rijden en defensief rijden. James pleit voor een derde optie: ondersteunend rijden.

Veel forenzen behandelen het verkeer als een race of een wedstrijd en willen als eerste in de rij staan, eerst via de kruising, eerst naar de bestemming. Maar, zegt James, we zouden veiliger en sneller kunnen reizen door te denken aan verkeer als een gecoördineerde activiteit waarbij we op elkaar vertrouwen.

Het benadrukken van de voertuigcommunicatie in de onderwijsprogramma's van bestuurders en het creëren van meer onderwijsprogramma's voor volwassenen die zich richten op het delen van de wegen, kunnen de sleutels zijn om deze mentaliteitsverandering aan te wakkeren.

Taylor is ook van mening dat bepaalde veranderingen in het ontwerp van de weg kunnen bijdragen tot een meer attente manier van denken. Verkeerslichten met afzonderlijke signalen voor bestuurders en fietsers, zegt hij, kunnen helpen de verkeersstroom te spreiden en ruimte te creëren op kruispunten, die Taylor noemt als bijzonder lastige plekken voor fietsers.

"Beschermde" fietsstroken, die gescheiden zijn van de hoofdrijbaan door een lage betonnen scheidingswand, palen of zelfs geparkeerde auto's, zijn een andere potentiële oplossing. Beschermde fietsstroken zijn er in 34 staten en ze verminderen de verwondingen per fietstocht met 28%, volgens de fietsende belangenorganisatie People for Bikes.

Als beschermde fietspaden geen optie zijn, suggereert Taylor een contra-intuïtieve oplossing: het verkleinen van de rijruimte, zoals door middel van het ontwerpen van gecentreerde fietspaden die langs de straatzijde van bochtstroken lopen in plaats van de kant van de stoeprand. Taylor beweert dat verkeer veiliger is als fietsers opvallender zijn, omdat automobilisten verplicht worden om verantwoordelijkheid te nemen om hen te helpen veilig te blijven en minder snel gewiegd worden in gevaarlijk gedrag, zoals te snel rijden of draaien zonder te kijken.

Rijden en rijden ondersteunend is ook in uw financiële belang, ongeacht uw voertuig naar keuze. Fietsers hoeven geen verzekering te hebben en zij die dat niet doen, moeten betalen voor letsel of schade van anderen, en mogelijk ook voor hun eigen letsel, als ze een ongeluk veroorzaken. Nogmaals, fietsers die ook een autoverzekering hebben, kunnen meestal aan rijgerelateerde verwondingen worden blootgesteld als ze letselschade hebben.

Als chauffeurs de schuld hebben, betaalt hun aansprakelijkheidsverzekering de schade en verwondingen van een fietser - zolang de crash niet opzettelijk is - maar bestuurders kunnen hierdoor als gevolg daarvan te maken krijgen met hogere autoverzekeringen.

Alex Glenn is stafchrijver bij Investmentmatome, een website voor persoonlijke financiën. E-mail: [email protected] .