Investeer niet in BDC's zonder dit eerst te lezen ... |

Als Frankenstein auteur Mary Shelley was een investeringsfanaat, ze had het idee van de Business Development Company (BDC) misschien leuk gevonden: een bedrijf uit delen van andere bedrijven modelleren en vervolgens de creatie loslaten door het publiek bekend te maken.

Natuurlijk doet de maatschappij dat niet vermijd de BDC zoals het monster van Victor von Frankenstein, en Mel Brooks heeft ook geen komische film gemaakt over de investering (hoewel dat wel cool zou zijn). In feite kunnen BDC's voorzichtige reuzen zijn.

Maar voordat u erin investeert, is het het beste om een ​​paar belangrijke termen te begrijpen, zodat u niet één nacht wakker wordt met een financieel monster dat u terug staart.

Business Development Company (BDC))

Allereerst: wat is een BDC? Het is eigenlijk een private equity- of durfkapitaalbedrijf dat openbaar wordt. Het maakt gebruik van de opbrengst van het openbare aanbod om (meestal) te beleggen in kleine of middelgrote particuliere bedrijven … maar het kan niet in slechts een bedrijf investeren.

Het doel is om te investeren in nieuwe bedrijven en begeleiding te bieden. Als zodanig moet een BDC de uitgevende instellingen beheren waarin het belegt, of het moet "belangrijke managementassistentie" bieden (wat het houden van bestuurszetels zou kunnen inhouden of eenvoudigweg het geven van advies). Dit betekent vaak dat managers en managers hun controle over hun activiteiten opgeven. Net als gewone aandelen verhandelen BDC's gewoonlijk op een van de belangrijkste Amerikaanse beurzen. In tegenstelling tot gewone aandelen vertegenwoordigen ze echter een aandeel in een gespecialiseerde portefeuille die wordt beheerd door een groep adviseurs die zich concentreren op een specifieke bedrijfstak, een bepaald land of een bepaalde sector. Om te beslissen in welke bedrijven moet worden geïnvesteerd, moeten honderden bedrijfsplannen worden gecontroleerd, bedrijfsmanagers worden ontmoet en uitgebreide due diligence met betrekking tot beleggingen worden uitgevoerd.

De wet op beleggingsmaatschappijen van 1940 en de SEC reguleren BDC's; ze kregen een boost na het passeren van de Small Business Investment Incentive Act in 1980. Deze regels hebben betrekking op alles wat de BDC kan investeren in wie er aan boord kan zijn. De meeste BDC's hebben de status van gereglementeerde beleggingsmaatschappij (RIC), wat betekent dat ze in het algemeen jaarlijks ten minste 90% van hun belastbaar inkomen aan aandeelhouders moeten uitreiken.

Deze RIC-status vereist ook dat BDC's gediversifieerd blijven: ze kunnen meestal niet meer betalen dan 5% van hun vermogen in een enkele beveiliging (en we hebben het niet alleen over aandelen); zij kunnen gewoonlijk niet meer dan 10% van de stemrechtverlenende effecten van een emittent kopen; en ze kunnen meestal niet meer dan een kwart van hun vermogen in bedrijven stoppen die ze beheren of bedrijven die zich in dezelfde sector bevinden. (Opmerking: dit is niet van toepassing op beleggingen in Amerikaanse overheidseffecten of andere geregistreerde beleggingsmaatschappijen.)

Een BDC is een onderneming en heeft een raad van bestuur. De investeringsmanagers van een BDC werken volgens een beleggingsadviesovereenkomst en ontvangen elk jaar een vergoeding - doorgaans 2% van de activa van de BDC, maar deze varieert. Ze ontvangen ook een prestatievergoeding die afhankelijk is van het bedrag aan rentebaten, dividendinkomsten en meerwaarden die de BDC verdient.

Venture Capital en Private Equity

BDC's zijn vergelijkbaar met risicokapitaal (VC) of private equity (PE) fondsen in die zin dat ze beleggers een manier bieden om te beleggen in kleine, private of andere moeilijk toegankelijke bedrijven die doorgaans minder toegang hebben tot kapitaalmarkten. VC- en PE-fondsen zijn echter vaak alleen open voor rijke, gesofisticeerde beleggers, maar ook voor investeringsbanken, schenkingen, pensioenfondsen, verzekeringsmaatschappijen, verschillende financiële instellingen en andere bedrijven. Met BDC's kunnen reguliere beleggers een weg vinden.

Dit is precies het type investeringsmogelijkheid waar mijn collega Andy Obermueller het over heeft in zijn

Game-Changing Stocks -nieuwsbrief. Meer informatie over zijn filosofie en hoe u hier kunt profiteren . BDC's bieden ook meer liquiditeit dan VC- en PE-fondsen. Beleggers hoeven niet langer te wachten totdat de beleggingsbeheerders de BDC-beleggingen in de onderliggende bedrijven liquideren; ze kunnen eenvoudig hun aandelen op de open markt verkopen. Deze functie trekt vaak snel geld naar nieuwe BDC's, waardoor BDC's een vaak snellere manier zijn om private equity en risicokapitaal voor kleine en middelgrote bedrijven te verhogen. Geregistreerde beleggingsadviseur

In het algemeen moeten BDC-vermogensbeheerders geregistreerde beleggingsadviseurs zijn bij de SEC. Geregistreerde beleggingsadviseurs geven advies over investeringen tegen een vergoeding en zijn door de meeste staten verplicht zich te registreren of een licentie te krijgen. Meestal betreft dit het doorlopen van de Series 63, 65 en / of 66 tests die door FINRA worden beheerd. Geregistreerde beleggingsadviseurs moeten regelmatig aangifte doen bij staats- en federale agentschappen, verwerkingskosten betalen, minimaal netto kapitaal aanhouden en ervoor zorgen dat hun werknemers ook over een geldige vergunning beschikken.

Oogsten

Een van de belangrijkste onderdelen van BDC beleggen is de "exit": de plannen om een ​​investering in een bedrijf te verkopen. Ook bekend als de "oogst" of "liquiditeitsgebeurtenis", vindt de exit ergens plaats van drie tot tien jaar na de initiële investering, vaak via een beursintroductie van de onderliggende onderneming of door de fusie of verkoop van de onderliggende onderneming.

Hoewel dit de fase is waarin aandeelhouders hopelijk veel geld verdienen - en het verleidelijk is om deze instroom van winst als "gierachtig gedrag" te belasten - is het belangrijk om te beseffen dat BDC's belangrijke en noodzakelijke investeringen bieden. Ze pleegschip, helpen worstelende bedrijven om het broodnodige geld te krijgen om zichzelf om te draaien, en bieden zelfs managementdeskundigheid om die doorlooptijden de beste kans te geven.

Dit is natuurlijk niet zonder enorm risico. Veel bedrijven falen of presteren slecht, daarom diversifiëren BDC's hun investeringen. Niettemin moeten BDC-beleggers bereid zijn om aanzienlijke langetermijnrisico's te nemen voor wat een zeer hoog rendement kan opleveren.

Het investeringsantwoord:

Business Development-bedrijven zijn publieke bedrijven die in andere bedrijven beleggen. Ze zijn onderworpen aan belangrijke voorschriften die van invloed kunnen zijn op wat u, de belegger, ontvangt in dividenden en rendement, en ze nemen soms aanzienlijke risico's wanneer zij beleggen in bedrijven die jong, klein, privé, problemen hebben of zich ontwikkelen. Risico is kans natuurlijk.