Design Museum Boston: een museum als opstart |
Industrial Instruments at the Design Museum
"Hoe begin je in godsnaam een ontwerpmuseum?"
Dat was de vraag die een van mijn studenten me drie jaar geleden stelde toen ik hem stilletjes vertelde dat mijn plan om een ontwerpmuseum te starten in Boston met mijn vriend en zakenpartner, Derek Cascio. Mijn antwoord aan hem: "Ik heb geen idee."
Wat volgde was een ongelooflijke ial journey - meer als een achtbaanrit - en net als elk bezoek aan een pretpark, was het ongelooflijk uitdagend, leuk, en belonen. (Ja … ik vind achtbanen uitdagend en ijshoorntjes lonend.)
Voordat we te diep gaan, een klein beetje over mij: mijn naam is Sam Aquillano en ik ben de directeur van Design Museum Boston. Met een echte passie voor design, creativiteit en continu leren, creëer ik een langetermijnvisie voor het museum terwijl ik leiding geef aan een toegewijd team en de dagelijkse werkzaamheden beheer - in wezen ben ik een ontwerper en een. Ik geef ontwerp en verzend ik aan studenten aan het Wentworth Institute of Technology en afgestudeerde studenten aan het Babson College; en ik houd mijn hoofd / vaardigheden in het spel door af en toe een freelance ontwerpproject aan te gaan.
Derek en ik zijn in 2009 mede-oprichter van Design Museum Boston om het publiek te informeren over de rol van design in ons leven. Design is een alomtegenwoordige menselijke activiteit. Een van mijn favoriete citaten komt van de beroemde architect, William Mcdonough, die zei: "Ontwerp is het eerste teken van menselijke intentie." (Dit citaat sierde onze eerste designmuseumboston.org landingspagina gedurende vele maanden voorafgaand aan onze officiële lancering.)
Het is de alomtegenwoordigheid van het ontwerp die ons een zeer breed beeld geeft van wat design is - ons ontwerpen is eenvoudigweg een planningsproces dat gepaard gaat met een hoge mate van empathie, divergent denken en visualisatie. Dit proces is van invloed op elk aspect van ons leven en als het goed is gedaan, heeft het de kracht om ons leven comfortabeler, efficiënter, spannender, lonender, beter … te maken. Het ontwerpproces is het meest bekend voor de creatieve velden die het toepassen: reclame, architectuur, entertainment, mode, landschapsarchitectuur, stadsplanning, videogamedesign, webdesign, grafisch ontwerp, industrieel ontwerp, interactieontwerp en interieurontwerp, enz.
Ik vertel mijn studenten vaak dat ontwerp is een proces voor het zien van de toekomst: als u wilt weten hoe iets duizenden / miljoenen mensen zal beïnvloeden, raad ik u aan het eerst te ontwerpen. Als je wilt weten hoe iets eruit zal zien of hoe het door mensen zal worden ontvangen - ik raad je aan om het eerst te ontwerpen voordat je duizenden / miljoenen dollars / uur besteedt aan de productie ervan. En ik zou zeggen dat op de een of andere manier de laatste twee zinnen van toepassing zijn op elke menselijke activiteit.
Wat leidt tot het andere deel van onze missie: we willen mensen, evenals bedrijven, verenigen rond ontwerp op manieren die ons collectieve werk verrijken, bedrijven concurrerender maken en ons helpen om meer praktische problemen op te lossen. Het ontwerpproces kan worden toegepast op elk probleem of elke activiteit die we tegenkomen, het kan zowel door ontwerpers als accountants worden gebruikt.
Derek en ik delen de overtuiging dat goed ontwerp de wereld een betere plek kan maken, vooral als het wordt toegepast zo breed als ik suggereer. Dus toen het zover was dat we zeiden: "hoe kunnen we het publiek informeren over goed ontwerp en het ontwerpproces?" Het idee om een ontwerpmuseum te maken, leek een effectieve manier om meeslepende ontwerpleerervaringen voor het publiek te creëren. En we vroegen snel: "Waarom is er in Boston nog geen ontwerpmuseum?"
Het feit is dat Greater Boston een knooppunt is voor ontwerpactiviteiten. Er werken alleen al in Massachusetts meer dan 60.000 ontwerpers - de staat is ver voorbij het nationale gemiddelde als het gaat om professionele ontwerpers. Combineer dat met de verschillende professionele organisaties met een groot impactontwerp in Boston en we wisten dat we een basis hadden voor onze kleine onderneming.
We zijn dus in 2009 begonnen met het doel een brick-and-mortar-museum te creëren. Onthoud 2008/2009? Het was niet het beste moment om geld in te zamelen voor een idee, laat staan een ontwerpmuseum zonder winstoogmerk - te veel onzekerheid, beperkte budgetten en een algeheel gevoel van somberheid creëerden een slechte fondsenwervende omgeving. Het was niet dat mensen / bedrijven niet gaven: ze gaven gewoon niets aan iets nieuws. Het koppige paar dat we zijn, hebben we doorgestoten. We wisten dat we een geweldig idee hadden voor een museum, een museum dat een niche vulde in het culturele landschap van Boston; maar hoe start je in hemelsnaam een ontwerpmuseum zonder financiering of een ruimte? Terwijl ik net een jaar durende zoektocht had voltooid om zoveel mogelijk designmusea te zien - in New York, Miami, Atlanta, Londen en Essen, Duitsland - Derek was net in New York City geweest en had een aantal pop-up winkels. Pop-up retail is een geweldig model: je vindt een lege ruimte - bij voorkeur een met veel voetverkeer en waarschijnlijk een die je normaal niet zou kunnen openen - je transformeert het en je blijft een beperkte tijd openstaan terwijl je waarde creëert en vastlegt. Derek en ik merkten al in 2009 dat er veel ongebruikte winkelruimte en onderbenutte openbare ruimte was in Boston, en het raakte ons: we zouden Design Museum Boston lanceren als een pop-up museum. In plaats van een fysieke ruimte zouden we een website lanceren die de ontwerpgemeenschap en ons publiek zou verbinden met ons netwerk van tentoonstellingen en evenementen in de stad.
Nu ik terugkijk, kan ik me geen betere aanpak voorstellen. Design is overal, wij ook. In plaats van één spatie hebben we veel spaties. In plaats van mensen naar ons toe te halen, plaatsen we ontwerptentoonstellingen op plaatsen waar mensen al naartoe gaan. In plaats van al die geweldige creativiteit in één gebouw op te slaan, keren we het museum binnenstebuiten en veranderen we de hele stad in Design Museum Boston.
Het is een unieke benadering van een museum dat perfect is afgestemd op de manier waarop inhoud wordt geconsumeerd in de nieuwe economie. Inhoud wordt verspreid over apparaten, locaties en ervaringen; inhoud is mobiel, met ons waar we ook heen gaan, zowel fysiek als digitaal; en de inhoud is ongelooflijk toegankelijk. En dat is wat we zijn. Dus waarom zijn we bij MassChallenge? MassChallenge is 's werelds grootste startup-acceleratorprogramma. Finalisten ontvangen (mooie) gratis kantoorruimte, toegang tot uitstekende mentoren, speciale evenementen en een kans om de grote nieuwigheidscheck te winnen aan het einde van het programma. Het is een geweldige kans - ik ben trots en vereerd dat Design Museum Boston is gekozen om deel te nemen. We hebben om een paar redenen gevraagd: om onze blootstelling te vergroten, obstakels te overwinnen, capaciteit op te bouwen en voor een kans op wat veel benodigde investering. Zoals elke startup, gedijen we op zichtbaarheid. Telkens wanneer een nieuwe persoon kennis maakt met Design Museum Boston, biedt dit nieuwe mogelijkheden voor programma's, samenwerking en / of ondersteuning. We hebben een klein marketingbudget ($ 0), dus onze beste marketing is om zoveel mogelijk mensen te ontmoeten, online vermeldingen te verdienen, op sociale media en in traditionele media. MassChallenge biedt een platform voor veel meer mensen om te leren over het coole werk dat we doen. Zoals je je waarschijnlijk wel kunt voorstellen, moeten we veel obstakels overwinnen - enkele normale opstartuitdagingen en enkele uitdagingen die uniek zijn voor ons bedrijfsmodel en aanpak. MassChallenge identificeert, traint en brengt mentoren naar onze deur om specifieke obstakels te helpen overwinnen. We hebben uitdagingen geïdentificeerd in non-profitorganisatie, juridische activiteiten, marketing en fondsenwervende activiteiten; Ik ben blij om te melden dat we vier uitstekende mentoren hebben, één om elk gebied van nood aan te pakken. Ruimte hebben bij MassChallenge heeft ons toegestaan onze capaciteit te vergroten - we hebben deze zomer vier stagiairs en ze hebben een plek om te zitten! Dat heeft ons team van drie naar zeven verhoogd. We hebben stagiaires voor marketing, ontwerp, contentontwikkeling en fondsenwerving. Een groter team betekent dat we grotere dingen kunnen bereiken, en dat zijn we. Eindelijk is er een kans voor het geld. Het financieren van een non-profit design museum is niet eenvoudig. Veel van onze financiering is gekoppeld aan de programma's die we produceren, maar we kunnen nooit genoeg programma's produceren om duurzaam te groeien, de marges zijn er (nog) niet. Dat is waar subsidies binnenkomen. We worden momenteel gefinancierd door een subsidie van de National Endowment for the Arts die we afgelopen zomer ontvingen. Een select aantal MassChallenge-finalisten wordt gekozen om $ 50k- $ 100k te ontvangen. Voor Design Museum Boston is dat een belangrijke kans. Ik noemde ons team van drie (plus vier); slechts twee van ons worden betaald en betaald is een krachtig woord om in dit geval te gebruiken. We opereren echter alsof we een volledig betaald, full-time personeel van 20 zijn. Het is geen duurzaam model, maar mijn filosofie is dat je een vroege, versterkte aanwezigheid moet hebben om op lange termijn te slagen. Die aanwezigheid is niet goedkoop, het vereist veel tijd, zweet, hard werken en hulp. We hebben een geweldige raad van bestuur en een netwerk van vrijwilligers dat ongeëvenaard is. Het MassChallenge-prijzengeld voor ons betekent voor ons een enorme kickstart voor onze duurzame groei. Waarom zijn we dan bij MassChallenge? Simpel gezegd, we zijn hier om te winnen.
