Hoe credit card-bonussen zo groot en moeilijk te krijgen zijn geworden

Naarmate creditcards voor aanmeldingsbonussen stijgen naar nieuwe hoogten, zijn ten minste twee dingen waar:

1. Het is gemakkelijker dan ooit om waardevolle aanbiedingen te vinden.
2. Het is moeilijker dan ooit om ze te verdienen.

Ja, er zijn 100.000 punten aanmeldingsbonussen - maar misschien moet je in drie maanden $ 4000 uitgeven om er een te verdienen.

"De echt lucratieve bonussen die alle krantenkoppen halen en alle pers ontvangen, zijn over het algemeen alleen beschikbaar voor een relatief kleine niche van klanten", zegt Edward Niestat, hoofd van de vergelijkende analyse- en datacommunicatie bij Novantas, een adviesbureau voor financiële diensten.

Ondertussen zijn de kleinere, eenvoudig te verdienen deals die bloeiden in de vroege jaren 2000 verdwenen dankzij de financiële crisis van 2008. Maar met wat planning kun je nog steeds profiteren van de grotere bonussen van vandaag.

Inschrijfbonussen: voor en na

Vóór de financiële crisis waren de inschrijvingsbonussen relatief klein en gemakkelijk te verdienen. Overweeg deze drie uit 2006:

• 1.000 bonuspunten bij uw eerste kaartaankoop
• 5.000 bonusmiles na goedkeuring
• 10.000 bonusmijlen bij eerste aankoop en betaling

Vergelijk die vandaag met een steekproef van aanmeldingsbonussen op kaarten:

• 50.000 bonuspunten nadat je $ 4.000 hebt uitgegeven aan aankopen in de eerste drie maanden na het openen van je account
• 40.000 mijl als u $ 3.000 besteedt aan aankopen binnen drie maanden na goedkeuring
• $ 100 nadat u in de eerste 90 dagen na het openen van uw account minimaal $ 500 aan aankopen hebt uitgegeven

Het verschil is moeilijk te missen. Deze dramatische verandering kreeg vorm tijdens de financiële crisis. Massale kredietverliezen hadden uitgevende instellingen ertoe gebracht hun rekeningen te sluiten en de kredietlimieten te verlagen. Banken zijn mislukt. De uitgaven voor consumentencreditcards daalden.

Toen het voorbij was, concentreerden de creditcardbedrijven die overleefden zich op hetzelfde doel: kaarthouders met een goede kredietwaardigheid en hoge inkomens ervan overtuigen hun beursstroppen los te maken.

"Kaartuitgevers … moesten nieuwe accounts aanmaken om hun verloren rekeningen te compenseren die ze zelf veroorzaakten en de economie veroorzaakte", zegt Robert Hammer, CEO van R.K. Hammer, een adviesbureau voor bankkaarten.

Sign-up bonussen waren een natuurlijke en praktische manier voor uitgevende instellingen aan rechtbankconsumenten. De Creditcardwet van 2009 beperkte bepaalde lage rentetarieven, maar de beloningen bleven grotendeels ongereguleerd. Uitgevende instellingen kunnen hun eigen regels voor aanmeldingsbonussen vaststellen, inclusief de grootte en vereisten.

Bonussen - en kwalificaties - krijgen supersized

Emittenten die de financiële crisis hebben doorstaan, hadden minder concurrenten dan voorheen. Maar het terugwinnen van consumenten was nog steeds niet eenvoudig.

"Die concurrenten [die de crisis hebben overleefd] hadden relatief diepere zakken, dus de concurrentie voor klanten werd iets duurder", zegt Niestat van Novantas.

Kredietkaarten met beloningen in punten boden aanmeldingsbonussen met een gemiddelde van $ 200 in 2011, volgens Investmentmatome-gegevens. De gegevens werden gewogen met de inschrijvingspercentages van de kaarten - dat wil zeggen, bonussen van populaire creditcards hadden meer invloed dan bonussen van minder populaire kaarten. In 2015 was dat gewogen gemiddelde 75% gestegen tot ongeveer $ 350, en het aantal blijft stijgen. Aanbiedingen van 100.000 punten, ooit de heilige graal van aanmeldingsbonussen, worden steeds gebruikelijker.

Naarmate emittenten hun inschrijvingsbonus verhoogden, werden de bestedingsvereisten de norm. De kanttekeningen close-up rond 2008. Uitgevers verstrekten alleen beloningen nadat u aan de minimale bestedingsvereisten had voldaan, bijvoorbeeld door in de eerste vier maanden $ 750 aan de kaart in rekening te brengen.

Deze zijn deels ontworpen als een financiële waarborg voor banken, zegt Hammer. Ze maakten het een beetje moeilijker voor consumenten om een ​​kaart te openen, het aanmeldingsbonusgeld te nemen en te rennen.

"[Banken] zeiden, 'Oké, we zijn weer normaal' ', zegt Hammer. "'Maar onthoud wat we hebben meegemaakt toen we bijna allemaal onze baan verloren.'"

Bonussen waren vroeger meer een hangende wortel, alleen ontworpen om klanten binnen te krijgen. Maar emittenten verwachten dat de nieuwe, grotere bonussen met bestedingsvereisten dubbele rechten zullen trekken.

"Nu is de bonus niet alleen ontworpen om je aan te trekken, maar om een ​​gedragspatroon van betrokkenheid te creëren," zegt Niestat. "Het doel achter de bestedingsvereisten was om mensen de gewoonte te geven om de kaart te gebruiken, in de verwachting dat deze de top van de portefeuille zal helpen bereiken."

Tegelijkertijd houden emittenten zorgvuldig toezicht op hun portefeuilles. Het is niet ongebruikelijk dat ze bonussen aanpassen op basis van prestaties.

"Banken snappen het niet altijd goed," zegt Niestat. "Soms blijken de aanbiedingen een beetje te rijk te zijn, en dat is waarom je ziet dat banken soms hun aanbiedingen terugbellen nadat ze zijn begonnen met grote fanfare."

Uitgevende instellingen voegen nog meer beperkingen toe

Bestedingsvereisten zijn niet de enige factor waardoor inschrijvingsbonussen vandaag minder haalbaar zijn. Sommige emittenten hebben verdere beperkingen toegevoegd:

• Abonnementsbonussen alleen aan nieuwe klanten beperken. Stel dat u zich aanmeldt voor de kaart, ontvang de bonus, sluit de kaart en meld u later opnieuw aan. Bepaalde emittenten staan ​​niet langer toe dat u die bonus de tweede keer in de buurt krijgt.
• Mensen afwijzen met te veel applicaties. Stel dat je links en rechts creditcards hebt geopend om bonussen te verdienen. Die applicaties verschijnen op uw kredietrapport en te veel kunnen ervoor zorgen dat sommige banken u afwijzen voor een kaart.

Deze waarschuwingen - en hun handhaving - hebben enkele klachten geïnspireerd. Ten eerste kan het moeilijk zijn om te bepalen of u op tijd aan de bestedingsvereisten bent geraakt. Veel emittenten plaatsen uw deadline niet op hun online portals. En het is bijna onmogelijk om aanbiedingen te vergelijken zonder een handige rekenmachine. Een credit card punt of mijl kan tussen de 0.4 cent en 2.3 cent waard zijn, volgens de waarderingen van Investmentmatome.

Deze onduidelijkheden kunnen een bron van frustratie zijn voor consumenten. In een rapport uit 2015 merkte het Consumer Financial Protection Bureau op dat aanmeldbonussen de "grootste afzonderlijke aanjager van klachten bij het Bureau zijn met betrekking tot het belonen van creditcards in het algemeen."

Hoe te vinden - en te verdienen - een grote inschrijfbonus

Het verdienen van een inschrijfbonus voor een creditcard betekent bijna altijd dat je wat geld moet uitgeven. Dus wees selectief over uw applicaties en zorg ervoor dat u aan de bestedingsvereisten voldoet:

Vergelijk voordat je aan het pokeren bent. Als je een goed krediet hebt, heb je opties. Lees de aanbiedingen die uitgevers via de e-mail verzenden, die soms beter zijn dan degene die openbaar beschikbaar zijn. Gebruik onze pre-kwalificatietool om te zien of u in aanmerking kunt komen voor een meer dan gebruikelijke inschrijfbonus. Lees over de meest lucratieve beschikbare bonussen. Solliciteer niet op een aanbieding als het voldoen aan de bestedingsbehoefte betekent dat u uw budget verlaagt.

Plan uw uitgaven. Uitgevende instellingen geven u vaak drie maanden de tijd om accounts te openen om een ​​bestedingsvereiste te krijgen. Maar de klok begint te tikken wanneer u het scherm 'U bent goedgekeurd!' Ziet, niet wanneer u de kaart per post ontvangt. Door na het ontvangen van de kaart bepaalde kosten voor een groot ticket in rekening te brengen - bijvoorbeeld vliegtickets, lidmaatschapsvernieuwingen of jaarlijkse verzekeringspremies - is het eenvoudiger om de vereiste op tijd te halen.

Bel en verifieer. Als uw uitgever niet de deadline vermeldt voor het online voldoen aan de bestedingsvereisten van een kaart, kunt u altijd de telefoon opnemen en vragen. Weten is beter dan raden.

Claire Tsosie is een stafchrijver bij Investmentmatome, een personal finance-website. E-mail: [email protected]. Twitter: @ ideclaire7.