Kapitaalmigratie op de valutamarkten

Het komt niet zo regelmatig als de jaarlijkse migratie van wilde vogels. En je kunt zeker niet voorspellen wanneer het komt door naar een kalender te kijken. Maar kapitaal kent ook een migratiecyclus en we zijn er nu getuige van op de valutamarkten.

Het verschil is dat wanneer vogels migreren naar warmer weer in de winter en ze hun nesten in de zomer kunnen bouwen, migreert het kapitaal wanneer economische seizoenen veranderen van een van waargenomen veiligheid naar een van waargenomen gevaar. Wanneer eigenaren en beheerders van kapitaal slecht weer verzamelen aan de horizon, trekken ze hun hoorns in, verkopen ze alle posities die ze niet kunnen of willen afdekken, en nemen ze hun geld en rennen.

En waar rennen ze naar toe?

Traditioneel overal, behalve in Argentinië.

Het onrustige Zuid-Amerikaanse land, dat pas sinds kort zijn wapen nog hongerig naar de Falkland-eilanden rammelt, is al jarenlang in het mondiale hondenhok.

Wat veroorzaakte de stormloop naar de hoge grond? Sommigen zeggen dat het een gemelde vertraging was in de Chinese productie. Sommigen zeggen dat het werd aangewakkerd door tegenvallende winstrapporten hier in de Verenigde Staten.

Maar in werkelijkheid hebben kapitalisten helemaal geen reden nodig. We krabben nog steeds ons hoofd en proberen Zwarte Maandag te vinden, een 25 procent correctie op de aandelenmarkt op één dag in 1987, hier in de Verenigde Staten.

Ondertussen is er echter weinig twijfel dat de tijd rijp was voor een algemene beweging naar een "risicovrije" strategie. Het rendement op lange termijnobligaties kan niet veel lager worden - en het risico daarin kan niet veel hoger worden. De Amerikaanse aandelenmarkt - de favoriete speelplaats van institutionele geldmanagers die risico's willen blootleggen met veel geld, heeft de Dow tegen een recordhoogte geklopt, ondanks aanhoudende bloedarmoede.

Wie nam het op de kin?

Nou, Argentinië, natuurlijk. Argentinië altijd neemt het op de kin. Deze keer werd de Argentijnse peso achter de schuur gesleurd en neergeschoten. Het stortte 17 procent in in een enkele dag. Wanneer de valuta-beren uitgaan om de gebruikelijke verdachten af ​​te ronden, staat a la Casablanca, Argentinië bijna altijd op de eerste plaats, dankzij een langdurige onverzoenlijkheid met staatsschulden en een bewezen bereidheid om het bij de schuldeisers te houden door hun eigen valuta te kraken. De huidige populistische regering, onder leiding van Christina Fernandez de Kirchener, was de afgelopen jaren minder dan vertrouwenwekkend. (Ze is onlangs buiten het zicht van de bevolking geplaatst vanwege een operatie in oktober om een ​​bloedstolsel in de buurt van haar hersenen te verlichten).

Ondertussen heeft Kirchener een economisch lezende economische minister, Axel Kicillof, aangesteld, die de centrale overheidscontroles wil verscherpen en die zelf de leiding heeft over de nationalisatie van een groot oliebedrijf, YPF.

Bovendien verdiende Argentinië zichzelf een censuur van het Internationaal Monetair Fonds - voor het fudderen van economische statistieken. Over het geheel genomen heeft de ineptieve leiding van het land onder Kirchener de toegang tot krediet van het IMF in gevaar gebracht. Dit zou een serieuze klap zijn, want het is bijna de enige veiligheidsklep die het land heeft verlaten. Het was afgesneden van het lenen via normale kanalen nadat het in 2001 op $ 95 miljard had gestaan.

Bovendien ondernam de Argentijnse controverslaafde, investeringsarme regering onlangs een massale inbeslagname van $ 30 miljard aan particuliere pensioenactiva.

Zet al deze factoren bij elkaar en dat is nauwelijks een formule die verdere buitenlandse investeringen zou aanmoedigen. En inderdaad, Argentinië heeft al enige tijd valutareserves aan het aftappen.

Turkije

Evenzo daalt de Turkse lira sneller dan een loopvogel uit een WKRP-helikopter. Het land heeft een lange versoepelingscyclus achter de rug om de groei te stimuleren - en zou er ook mee weg zijn gekomen, ware het niet dat die vervelende corrupte politici een graftenschandaal veroorzaken en negatieve aandacht trekken voor het land en die schichtige, neurotische mensen. obligatiehandelaren!

De moedige, beslissende reactie van Turkije op het groeiende publieke bewustzijn van een graftschandaal dat dreigt hun regering omver te werpen? Onderdruk een populaire spelshow.

Dat zal geen goed voorteken zijn voor hun poging om volwaardige leden van de Europese Unie te worden - en eigenaars van kapitaal hebben blijkbaar genoeg gehad. (De socialistische Franse première Hollande is echter leuk ermee.)

Wel, naar de eer van hun centrale bank, gingen ze door en haalden het probleem uit een baan om hun nachtsrente te verhogen, van 7,75 procent naar 12 procent in een oogwenk, in een poging om de lire te verdedigen en de bloeding van het kapitaal tegen te houden.

Het lijdt geen twijfel dat de Turkse centrale bank serieus is. Het probleem is dat wanneer er op de kapitaalmarkten een brede vlucht naar veiligheid is, het te laat is. Beleggers hebben in die omstandigheden al besloten om het risico van hun portefeuilles te lossen, en dus moeten de kalkoenen ter wereld afrekenen met een overcompensatie met hogere rentepercentages om enige interesse te krijgen in blijven zitten of investeren. De hogere percentages kunnen echter enig succes hebben en de meest risicotolerante, tegendraadse beleggers krijgen die het langdurige advies van John Templeton in opkomende markten graag volgen: Investeer wanneer er "bloed op straat loopt".

Wees gewoon blij dat je geen huis in Turkije hebt gekocht met een regelbare tariefhypotheek.

Andere worstelende valuta's zijn de Russische roebel, tot een dieptepunt van vijf jaar ten opzichte van de dollar en een historisch dieptepunt ten opzichte van de euro. Brazilië worstelt ook tegen het einde van de grondstoffenboom die tot voor kort de Latijns-Amerikaanse groei had aangewakkerd - en de Argentijnse en Venezolaanse economieën levend gehouden in de grootste illusie sinds Weekend bij Bernie's.

Ondertussen, terug in de VS

Een van de vele bijdragen aan de wereldwijde vlucht naar veiligheid waarvan we nu getuige zijn, is de verwachte terugkeer naar rationaliteit - of zich terugtrekken uit waanzin - die afkomstig is van de Federal Reserve. Het 'taperingbeleid' vertegenwoordigt een geleidelijke afwikkeling van het beleid met lage rente en zwakke dollar. Als de Federal Reserve zijn geloofwaardigheid kan vestigen in de confrontatie met de inflatoire druk op de lange termijn in de Verenigde Staten, kan de dollar zoveel aantrekkelijker worden voor beleggers die zich voorheen uitstrekten naar internationale en opkomende markten voor een paar extra basispunten van rendement. Tot dusverre heeft de Fed een sterk signaal afgegeven dat niets haar zal weerhouden om door te gaan met de geplande vermindering van de inkoop van obligaties volgens schema.

Meer lezen van Investmentmatome

• Beste aandelensectoren van 2013: gezondheidszorg en consumentengoederen met meer dan 30% voorraden

• Hoe de beste autoverzekering te vinden

• Onze site Aanbevolen makelaars voor beurshandel

Vogelafbeeldingen met dank aan Shutterstock.com