Beste uitvoering Definitie en voorbeeld |

Wat het is:

Beste uitvoering verwijst naar de noodzaak dat een makelaar, marktmaker of andere agent handelt op namens een belegger is verplicht om de bestelling van de belegger uit te voeren op een manier die het voordeligst is voor de belegger in plaats van voor de agent.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Laten we aannemen dat u een bestelling plaatst om 100 aandelen van Bedrijf XYZ-voorraad. Het huidige citaat is $ 10 per aandeel. Ongeacht of u de bestelling online of via de telefoon plaatst, de makelaar kan ervoor kiezen om de bestelling:

• naar een makelaar op de vloer van een belangrijke beurs te sturen, zoals de NYSE (als de aandelen op die beurs worden verhandeld)
• aan een makelaar op de vloer van een regionale beurs
• aan de effectenmakelaar van de aandelenmarkt (als de beurs handelt op de Nasdaq)
• aan een derde marktmaker, die transacties uitvoert tegen publiekelijk genoteerde prijzen
• aan een elektronische bank communicatienetwerk (ECN)
• naar de eigen firma van de makelaar, die u de voorraad uit zijn eigen inventaris zou kunnen verkopen

In dit voorbeeld kan uw tussenpersoon mogelijk uw bestelling verzenden naar een entiteit die momenteel $ 9,75 per delen, waardoor u $ 0,25 bespaart. Het kan echter langer duren voordat die entiteit de transactie uitvoert dan een derde marktmaker, omdat er meerdere orders voor u liggen. Het wachten kan zelfs resulteren in een slechtere prijs, vooral als de aandelen volatiel zijn. Prijzen veranderen snel in snelveranderende markten, en de tijdigheid van de uitvoering van orders is belangrijk, vooral voor daghandelaren en andere beleggers die vaak handelen.

Waarom het belangrijk is:

Omdat de omstandigheden van elke bestelling en handelsdag variëren, dus is de bepaling van wat de beste uitvoering is. Hoewel marktkrachten van nature makelaars / handelaars motiveren om te concurreren om de best mogelijke prijs en snelheid van uitvoering voor klanten, ontvangen makelaarshandelaren vaak vergoedingen van regionale beurzen, derde marktmakers of bepaalde marktmakers voor het verzenden van orders op hun manier. Wanneer een broker-dealer een transactie internaliseert, maakt het niet alleen een commissie op de handel van de klant, het maakt ook geld op de spread. Als gevolg hiervan wordt het besluit van de makelaar-dealer om een ​​bestelling te routen vaak onder druk gezet om geld te verdienen voor de klant en de makelaar-dealer.

Beleggers hebben het recht hun transacties te leiden, wat betekent dat ze hun makelaars kunnen vertellen welke exchange, market maker of ECN ze willen gebruiken door de broker (dit kan echter extra kosten). Beleggers hebben ook het recht om informatie te vragen over het beleid en de betalingen van broker-dealers voor routepraktijken.