Verzekeringsclaimproces betekent mindere reparaties, sommige zeggen

Na een ongeluk kunt u ervan uitgaan dat uw voertuig zal worden gerepareerd met behulp van vervangende onderdelen van de fabrikant. Maar in veel gevallen zou je het mis hebben. Het verzekeringsclaimproces is gecompliceerder.

Werkend onder overeenkomsten met verzekeringsmaatschappijen, gebruiken autoshops soms gerecyclede of aftermarketonderdelen om de reparatie - en dus de verzekeringsvordering - goedkoper te maken. Het is een praktijk die al tientallen jaren bestaat, maar nu ligt de focus van een rechtszaak waarbij honderden reparatiebedrijven in 36 staten tegen tientallen autoverzekeringsmaatschappijen, waaronder Giants State Farm, Geico en Progressive, worden ondergebracht.

In het geschil, onlangs geconsolideerd door de federale rechtbank in Florida, beweren winkeliers dat een deel van de gerecycleerde en aftermarket-onderdelen onder de maat is en consumenten in gevaar brengt.

Ze beschuldigen ook verzekeraars zoals Allstate van illegaal "sturen" van zaken elders als de winkel geen onderdelen van de door de verzekeraar gekozen aanbieder koopt en / of het voertuig repareert zoals de verzekeraar het nodig acht, zelfs als dit niet de beste manier is om het werk te doen.

"Is er tijd voor gebruikte onderdelen? Ja, dat is er, vooral als een consument wat geld wil sparen voor een eigen reparatie, "zegt Tony Passwater, uitvoerend directeur van de Indiana Auto Body Association, een van de aanklagers in de rechtszaak. "Maar dat is niet wat er gebeurt. Het wordt elke keer door de verzekeraar gedicteerd dat "u dit moet gebruiken, of dat dit alles is dat we zullen betalen."

Dat soort interferentie, zegt Passwater, is verkeerd en overschrijdt de wettelijke grenzen.

Verzekeraars zeggen dat niets ongepast is

De verzekeraars die als verdachten worden genoemd, hebben elke vorm van ongepastheid ontkend. Ze zeggen dat ze alleen de reparatiekosten proberen terug te dringen - en de verzekeringspremies van de chauffeurs.

Michael Barry, vice-president van mediarelaties van het Insurance Information Institute, een door de industrie gefinancierde groep, zegt dat het economisch niet verstandig is om verzekeraars aan te moedigen om snel of slecht werk te repareren.

"Ik weet niet waarom een ​​verzekeraar een onveilige auto weer op de weg wil zetten", zegt hij. "Ze verzekeren nog steeds de auto en alle passagiers die ze hebben."

De autoverzekeraars worden beschuldigd van overtredingen van de antitrustwetgeving, waarbij zij zich bezighouden met autolakken met voorkeur om de prijzen laag te houden en te dicteren hoe reparaties worden uitgevoerd. Winkeleigenaars zeggen ook dat ze in sommige gevallen worden gedwongen om ondermaatse reparatiedelen te gebruiken.

Het gaat om miljarden dollars aan schade. De winkels willen ook dat verzekeringsmaatschappijen hun manier van werken veranderen, zegt een vertegenwoordiger voor John Eaves Jr., de hoofdadvocaat die de carrosseriebedrijven vertegenwoordigt.

De klacht van 92 pagina's beweert dat autoverzekeringsbedrijven met succes een 'markt'-systeem hebben ontwikkeld dat de carrosseriebedrijven beloont die hun grenzen zullen verleggen, zodat zij hun winst kunnen vergroten en lichaamswinkels kunnen straffen die de kwaliteit of veiligheid van de Amerikaanse consument niet willen schaden reparatie."

De consument in gevaar brengen?

De praktijken van de verzekeringssector hebben ook de aandacht getrokken van toezichthouders, waaronder Mississippi Attorney General Jim Hood, die zich heeft aangesloten bij de Amerikaanse senator Richard Blumenthal, D-Conn., Bij het vragen van het ministerie van Justitie voor een onderzoek naar de beschuldigingen.

In het bijzonder wil Blumenthal weten of verzekeraars een in 1963 ondertekend instemmingsverordening overtreffen, bedoeld om autoverzekeraars en reparatiewerkplaatsen te stoppen "klanten te bevestigen en misleiden".

"In tegenstelling tot wat consumenten door hun verzekeraars kunnen doen geloven, hoeven reparatiewerkplaatsen die door verzekeraars worden gekozen niet noodzakelijkerwijs gelijk te zijn aan kwaliteitsreparaties", schreef Blumenthal in maart in een brief aan procureur-generaal Eric Holder. "Het lijkt algemeen bekend te zijn onder autowerkplaatsen dat de beste manier om een ​​felbegeerde plek op de voorkeurslijst van een verzekeraar te krijgen, niet noodzakelijkerwijs is door consistente, hoogwaardige service te leveren, maar door in te stemmen met arbeidsloon onder de markt en goedkoper, geborgen gebruik te gebruiken, gebruikte of zelfs nagemaakte delen van twijfelachtige kwaliteit en veiligheid."

De procureur-generaal van Louisiana, Buddy Caldwell, die vorig jaar State Farm aanklaagde wegens soortgelijke aantijgingen in zijn land, zegt dat automobilisten gerepareerde voertuigen kunnen besturen die niet rijklaar zijn. En dat, zegt hij, zou een kwestie van leven en dood kunnen zijn.

"In sommige gevallen hebben we ontdekt dat deze onderdelen niets meer zijn dan gebruikte onderdelen voor autosloperijen. In andere landen hebben we geconcludeerd dat het om buitenlandse afkeurende delen van twijfelachtige kwaliteit gaat, "zegt Caldwell. "Autoreparatie is geen industrie waar je hoeken kunt knippen om een ​​beetje geld te besparen."

In het proces beweren advocaten voor de reparatiewerkplaatsen bijvoorbeeld dat sommige aftermarket-voorruiten dunner zijn dan de originelen en niet zijn ontworpen om in een bepaald voertuig te passen. Bij een ongeval bestaat er een groter risico dat dergelijke windschermen "versplinteren in plaats van bescherming te bieden bij een kantelbeweging of kunnen ze gewoon helemaal naar buiten springen".

In een ander voorbeeld toonden tests door Ford aan dat niet-merk vervangende onderdelen, inclusief radiatorsteunen en bumperbalken, niet bestand zijn tegen de kracht van een crash en de originele onderdelen, aldus Consumer Reports. Vervangende panelen die niet goed passen, kunnen ook de snelheid waarmee een airbag wordt opgeblazen vertragen, zegt Passwater.

"De meeste van uw geloofwaardige winkels zullen doorgaan en doen wat nodig is en zelfs niet worden betaald door de verzekeringsmaatschappijen," zegt hij. "Het zet problemen met winkels. Ze doen het en worden er niet voor betaald."

Verzekeraars verdedigen beleid

State Farm en andere in de rechtszaak genoemde verzekeraars hebben de beschuldigingen van sturing ontzegd en hebben hun "directe reparatie" -programma's voor carrosseriebedrijven verdedigd als een manier om reparatiekosten en premies onder controle te houden. De programma's, gebruikt door de meeste verzekeraars, kennen verschillende namen, maar werken op dezelfde manier. Verzekeraars ondertekenen overeenkomsten met autoshops en beloven hen aan te bevelen aan polishouders. In ruil daarvoor moeten de winkels bepaalde richtlijnen voor kosten en reparaties volgen.

Verzekeraars houden van aftermarketonderdelen voor één grote reden: ze kosten doorgaans 26% tot 50% minder dan onderdelen van de oorspronkelijke fabrikant, volgens het Insurance Information Institute. De Insurance Associations Association of America, een handelsgroep, zegt dat het gebruik ervan consumenten elk jaar naar schatting $ 1,5 miljard aan verzekeringskosten bespaart, waardoor de schadepremies voor voertuigen met ongeveer 3,6% stijgen.

"We willen ervoor zorgen dat de concurrentie behouden blijft en dat verzekeraars de mogelijkheid hebben om (aftermarket) onderdelen op te vragen," zegt Bob Passmore, PCIAA's assistent vice-president van het beleid inzake persoonlijke lijnen.

Wat de veiligheid betreft, zijn onderdelen van de aftermarket uitsluitend uitwendige onderdelen, zoals bumpers en zijpanelen, die "niets te maken hebben met de werking van het voertuig", zegt Barry. "Je krijgt geen generieke rol als je het hebt over een uitzending."

De meeste staten hebben wetten die verband houden met het gebruik van aftermarket-onderdelen. In Indiana hebben polishouders bijvoorbeeld het recht om het type onderdelen te selecteren dat ze op hun voertuig willen hebben gedurende vijf jaar na het jaar waarin het is gemaakt. Andere staten vereisen een aftermarket-verklaring voor het vrijgeven van onderdelen van carrosseriebedrijven, hoewel Passwater zegt dat het vaak "op de laatste pagina in kleine lettertjes" staat.

De aftermarket-onderdelenproblematiek is er één die al vele malen eerder is geprocedeerd - met rechtbanken die soms aan de kant van verzekeraars komen en soms kant-en-klare reparatiewinkels en / of consumenten. Het instemmingsdecreet van 1963 kwam tot stand na een rechtszaak tussen carrossiers en verzekeraars over veel van dezelfde kwesties in de huidige rechtszaak.

het komt neer op

In de laatste gewijzigde klacht ingediend in Florida erkennen advocaten voor de reparatiewerkplaatsen dat niet alle directe reparatieprogramma's slecht zijn en dat de meeste "eerlijke, hardwerkende en professionele aanvaringsreparateurs" gebruiken.

Het is de manier waarop deze programma's worden gebruikt door verzekeraars, zeggen ze, die moeten worden gewijzigd.

Geval in punt? Express Paint and Body, een reparatiewerkplaats in Lakeland, Florida. Express was jarenlang in het directe reparatieprogramma van Geico geweest, volgens de rechtszaak, maar vertrok in maart 2013. Geico begon onmiddellijk "badmouthing Express" aan huidige en potentiële klanten, beweerde dat de winkel te veel in rekening was gebracht en te lang duurde om reparaties uit te voeren, onder andere dingen, het pak vecht.

De impact was snel - en grimmig. De omzet uit reparaties voor Geico-klanten daalde van $ 205.077 in maart 2013 naar slechts $ 29.712 de volgende maand, volgens het proces. In 2014 maakte de winkel slechts $ 85,468 uit Geico-reparaties.

"De werkelijke bottomline van het geschil is dat de enige persoon die beslissingen moet nemen in overleg met de consument of voertuigeigenaar, de professionele collisiehersteller is," zegt Passwater. Verzekeringsmaatschappijen moeten volgens hem daar buiten blijven.

Uiteindelijk is het belangrijk dat consumenten weten dat ze hun voertuig naar elke gewenste winkel kunnen brengen, en niet alleen naar die in het netwerk van hun verzekeringsmaatschappij. En u hebt het recht om te vragen naar de onderdelen die worden gebruikt - en om iets anders aan te vragen, hoewel u er uiteindelijk voor kunt betalen.

Afbeelding via iStock.