Auditdefinitie & voorbeeld |

Wat het is:

In de belastingwereld verwijst een audit naar de belastingaangifte van een belastingplichtige voor nauwkeurigheid.

In de boekhoudwereld is een controle het onderzoek en de verificatie van de financiële overzichten en bescheiden van een bedrijf, en in de Verenigde Staten, het onderzoek naar de naleving van de algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP).

Hoe het werkt (voorbeeld):

Accountants, meestal Certified Public Accountants (CPA's), voeren audits uit. Deze auditors moeten onafhankelijk, onbevooroordeeld en gekwalificeerd zijn om een ​​controleverklaring (ook wel een mening genoemd) te verstrekken.

Er zijn vier belangrijke stappen in het auditproces:

- Bepaling van de voorwaarden van de opdracht tussen de auditor en de klant

- Planning van de reikwijdte en het verloop van de audit

- Opstellen van de gecontroleerde informatie

- Rapportering van de resultaten van de indexcontrole

De voorwaarden van een opdracht worden meestal uiteengezet in een opdrachtbrief die is opgesteld door de accountant en is ondertekend door de klant. De brief documenteert de rol van de auditor en behandelt specifieke problemen. Het auditplan bepaalt de reikwijdte van de audit en de belangrijkste deadlines. Heel vaak beoordeelt het auditcomité van het bedrijf (voornamelijk samengesteld uit bestuursleden) het auditplan en keurt het goed.

Een van de doelen van een financiële controle is om materiële onjuistheden te vinden en te corrigeren; dit zijn verklaringen die verkeerd zijn, ontbreken of onvolledig, hetzij opzettelijk of per ongeluk. Daarom moeten controleurs kunnen inzoomen op de bron van elk gegeven (dit wordt het controletraject genoemd). Om de nodige informatie te verzamelen, doet een auditor veel dingen. De accountant test bijvoorbeeld de transacties en rekeningsaldi waaruit de financiële overzichten bestaan, evenals het ontwerp en de werking van de systemen die deze verklaringen hebben gegenereerd. De accountants maken ook gebruik van steekproeftechnieken, waarbij zij minder dan 100% van de overzichten beoordelen. items binnen een rekening of klasse van transacties als een manier om de aard van de gehele rekening of klasse van transacties te begrijpen. Een auditor zal bijvoorbeeld gewoonlijk niet alle onkostennota's in een groot bedrijf controleren om er zeker van te zijn dat elk een ontvangstbewijs heeft. In plaats daarvan trekt de auditor een willekeurige steekproef van de rapporten, onderzoekt die en trekt conclusies over de kwaliteit van de informatie en controles met betrekking tot onkostennota's. Auditoren analyseren ook belangrijke trends of verhoudingen en ondervragen veranderingen of variaties van voorspelde bedragen. Verder onderzoeken zij de redelijkheid van de boekhoudkundige schattingen van het management van onzekere gebeurtenissen of gebeurtenissen die waarschijnlijk zullen plaatsvinden (zoals de uitkomst van een rechtszaak).

Auditors voeren hun controlewerkzaamheden uit in overeenstemming met de International Auditing and Assurance Standards Board (IAASB), dat is een commissie van de Internationale Federatie van Accountants (IFAC). De IAASB ontwikkelt normen en richtlijnen die als beste praktijken voor auditors worden beschouwd. De IFAC stelt ook ethische en onafhankelijkheidsnormen voor auditors en benadrukt in het bijzonder dat auditors onafhankelijk moeten zijn van en gezien worden zonder enige invloed die hun onafhankelijkheid in gevaar zou kunnen brengen. De SEC en andere toezichthoudende instanties bepalen welke soorten entiteiten onderworpen zijn aan audit en ook aan de soort informatie waarover de auditor moet rapporteren.

Audits kunnen enkele dagen of meerdere maanden duren, afhankelijk van de complexiteit van de financiële overzichten en de mate waarin de auditor de financiële overzichten en controles van het bedrijf inspecteert. Wanneer de audit is voltooid, publiceert de auditor de controlebevindingen in de controleverklaring, die de financiële overzichten voorafgaat aan de openbare verslagen en deponeringen van het bedrijf. Dit rapport is meestal het enige openbare document dat beschikbaar is over het controleproces, maar de accountant geeft vaak privérapporten uit aan het management- of auditcomité van het bedrijf en aan regelgevende instanties. De indexcontroleur houdt uitgebreide schriftelijke verslagen bij, werkdocumenten genoemd, die de basis en ondersteuning bieden voor elk van zijn adviezenWanneer een accountant van mening is dat de jaarrekening van een bedrijf eerlijk en juist is, geeft het een oordeel zonder voorbehoud af en doet hij dit met een standaard rapportagesjabloon (daarom lezen veel meningen hetzelfde). Een controleverslag bevat ook een verklaring dat de internationale audit werd uitgevoerd in overeenstemming met GAAP. Wanneer de auditor geen goedkeurende verklaring kan geven, geeft hij een oordeel met voorbehoud af, waarin de redenen worden vermeld voor de bezorgdheid van de accountant over de financiële overzichten en beheersingsmaatregelen van de vennootschap en de mogelijke gevolgen voor de financiële overzichten. De auditor is niet verantwoordelijk voor het controleren van transacties die plaatsvinden na de datum van het auditverslag.

Waarom het belangrijk is:

Het doel van een audit is om de accountant te helpen een oordeel te vormen over de juistheid en eerlijkheid van de financiële overzichten van een onderneming. Dit gebeurt in het belang van de aandeelhouders, regelgevende instanties, kredietverstrekkers en andere mensen die belang hebben bij de gezondheid van het bedrijf. Er is altijd een kans dat een auditor een goedkeurende verklaring aflegt, terwijl in feite de financiële overzichten zijn materieel verkeerd weergegeven. Dit wordt controlerisico genoemd en de auditor moet zijn of haar oordeel gebruiken over hoeveel aanvaardbaar is en welke fouten materieel genoeg zijn om de herwerking van de financiële gegevens te rechtvaardigen. In deze situaties wordt de definitie van het woordmateriaal vooral belangrijk, omdat aandeelhouders, geldschieters en andere belanghebbenden cruciale beslissingen nemen op basis van de kwaliteit van de informatie in de financiële overzichten van een bedrijf.

Het is erg belangrijk om begrijpen dat auditors niet verantwoordelijk zijn voor het opsporen van alle gevallen van fraude of financiële misrepresentatie. Dit is de verantwoordelijkheid van het management van het bedrijf. De auditor dient de controle echter zodanig uit te voeren dat redelijkerwijs sprake is van een afwijking van materieel belang als gevolg van fraude of fouten. In die gevallen moet de auditor het probleem onderzoeken en de audit trail volgen voor dubieuze transacties. Om deze fouten en problemen te verminderen, hebben bedrijven vaak werknemers die bekend staan ​​als interne auditors en die doorlopende auditfuncties uitvoeren. Deze interne accountants beoordelen niet alleen de financiële overzichten van het bedrijf, maar ook de controlepraktijken van het bedrijf en andere kritieke activiteiten en systemen. Interne auditors zijn vaak, maar niet altijd, accountants.