Arbitragedefinitie & voorbeeld |

Wat het is:

Arbitrage is het proces waarbij verschillen in de prijs van een actief worden benut door het tegelijkertijd te kopen en te verkopen. In dit proces neemt de arbitrage een risicovrij rendement op. Prijsverschillen treden meestal op vanwege imperfecte verspreiding van informatie.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Bijvoorbeeld, als het aandeel van het bedrijf XYZ op $ 5,00 per aandeel op de New York Stock Exchange (NYSE) en het equivalent van $ 5,05 op de London Stock Exchange (LSE), een arbitrageur zou de aandelen kopen voor $ 5 op de NYSE en deze op de LSE verkopen voor $ 5,05 - met een verschil van $ 0,05 per aandeel.

Theoretisch zouden de prijzen op beide beurzen altijd hetzelfde moeten zijn, maar arbitrage kansen doen zich voor wanneer ze dat niet zijn. In theorie is arbitrage een risicovolle activiteit omdat handelaren gewoon hetzelfde bedrag van hetzelfde actief kopen en verkopen op hetzelfde moment. Om deze reden wordt arbitrage vaak aangeduid als "risicovrije winst."

Arbitrageurs proberen ook prijsverschillen die door fusies zijn ontstaan, te exploiteren. In sommige gevallen kopen ze de aandelen in van bedrijven die het doelwit zijn van aankoopaanbiedingen, in de hoop het verschil te kunnen incasseren tussen de handelsprijs en de uiteindelijke contante betaling die het gevolg is van de fusie. Hoewel dit type strategie wordt aangeduid als 'arbitrage', is het een beetje een verkeerde benaming omdat er altijd een risico bestaat dat een fusie niet echt gebeurt. Omdat het niet zonder risico's is, is fusiearbitrage geen "arbitrage" in de meest ware zin.

Waarom het belangrijk is:

Alleen grote institutionele beleggers en hedgefondsen kunnen misbruik maken van arbitrage. Omdat ze in staat zijn om grote blokken aandelen te verhandelen, kunnen ze miljoenen winst maken in arbitrage, zelfs als de spread tussen twee beveiligingsprijzen klein is (en het zijn meestal slechts centen). Individuele investeerders daarentegen doen dit meestal niet de grote sommen geld hebben die nodig zijn om te profiteren van arbitrage-mogelijkheden, en handelingsvergoedingen zouden alle winsten opeten die een individuele arbitrageur hoopte te beveiligen. Institutionele beleggers worden niet door dezelfde beperkingen gehinderd.

Natuurlijk profiteren kleine investeerders en s elke dag van veel kleinere arbitragemogelijkheden. Als je bijvoorbeeld ooit een spotgoedkoop object hebt gekocht bij een garageverkoop of rommelmarkt en dat object vervolgens voor een hogere prijs op eBay hebt verkocht, heb je geprofiteerd van een vorm van arbitrage.

Schepper van arbitragekansen was vroeger een gebrek aan real-time communicatie over prijzen op andere markten, maar moderne technologie heeft het aantal arbitragekansen daarbuiten verminderd. De relatief weinig arbitragemogelijkheden die er zijn, zijn ongrijpbaar en duren niet lang - wanneer mensen zich realiseren dat een effect op de ene markt goedkoper is dan de andere, zal hun interesse in het benutten van de kans de prijs van de "goedkope" beveiliging opdrijven. en de prijs van de "dure" beveiliging verlagen totdat er geen prijsverschil meer is. Op deze manier doet arbitrage goed werk om een ​​evenwicht op de markten te waarborgen.