40 miljoen gegevens gestolen voor doelklanten - wat u moet weten

Target heeft onlangs bevestigd dat meer dan 40 miljoen debiteuren- en creditcardgegevens in de winkel zijn gestolen - alles van de naam van de kaarthouder tot het kaartnummer, de vervaldatum en het driecijferige nummer op de achterkant van de kaart. De datalek begon op de woensdag voor Thanksgiving en duurde tot 15 december - een periode die de grootste online winkeldag van het jaar omvat, Black Friday. We geven een opsomming van wat u moet weten over de datalek, hoe u uzelf kunt beschermen en of dit voorkomen had kunnen worden.

Wat je moet doen

Target zegt dat de schending alleen van invloed is op in-store-klanten - online shoppers zijn onaangetast. Als u deze feestdagen in Target hebt gewinkeld, controleert u meteen uw creditcard- en betaalpasinstructies om na te gaan of u ongeautoriseerde aankopen doet.

Als u er een ziet, bel dan onmiddellijk uw bank om te melden dat de kaart is gecompromitteerd. Adem dan diep in. Misschien ben je niet het hele bedrag aan de haak. Als u een bankpas hebt gebruikt, bent u niet aansprakelijk voor frauduleuze aankopen op voorwaarde dat u de kaart nog steeds in uw bezit hebt (dat wil zeggen, deze is niet verloren of gestolen) en u meldt deze binnen 60 dagen na ontvangst van uw verklaring. Als je een creditcard hebt gebruikt, ben je niet aansprakelijk voor frauduleuze transacties als je de kaart nog hebt, ongeacht wanneer deze is gerapporteerd, tenzij de bank denkt dat je schromelijk nalatig bent geweest. Daar bovenop hebben de meeste creditcards een zero-liability beleid dat je beschermt tegen het verliezen van geld voor fraude. Omdat je het probleem vroeg hebt opgemerkt, komt het goed.

Wetgevers en banken erkennen dat als een dief erin slaagt om creditcard- of bankpasgegevens te stelen tijdens een transactie op het verkooppunt (wanneer u uw kaart in een terminal weghaalt), er niet veel is dat uw gemiddelde consument eraan kan doen. Als gevolg hiervan bent u niet aansprakelijk voor zoveel als wanneer u uw kaart simpelweg bent kwijtgeraakt.

Kan de datalek met betere technologie worden voorkomen?

Je hebt misschien gehoord van EMV-chip-en-PIN of chip-en-handtekening creditcards, die een andere verificatiemethode gebruiken dan de typische Amerikaanse magneetstrip. EMV-creditcards worden op grote schaal gebruikt in Europa en frauduleuze transacties op het verkooppunt daalden drastisch. Bijvoorbeeld, face-to-face fraudecijfers in Engeland daalden met een volledige 63% tussen 2004 en 2010. Het is waarschijnlijk dat als de VS al EMV-technologie hadden ingevoerd, we lagere fraudetarieven zouden zien.

Het is redelijk om te vragen waarom maar weinig Amerikaanse kaarten EMV-chips gebruiken. Het antwoord heeft te maken met interbancaire vergoedingen: de vergoeding die een handelaar betaalt aan een kaartnetwerk, betalingsverwerker en bank telkens wanneer u plastic gebruikt. Deze kosten bedragen meestal ongeveer 2% van het totale transactiebedrag en zijn meestal hoger voor creditcards en lager voor debet. Dit wordt vergeleken met 0,5% in Australië, en in de Europese Unie, 0,2% voor debet en 0,3% voor krediet. Nominaal zijn interbancaire vergoedingen bedoeld om fraude-verliezen te compenseren. Wanneer een netwerk zoals Visa of MasterCard zijn koers wil rechtvaardigen, wijst het op de hoge incidentie van fraude. De inkomsten uit interchange overschrijden echter aanzienlijk het verlies van fraude. In 2012 betaalden Amerikaanse handelaren meer dan $ 41,2 miljard aan interbancaire vergoedingen, maar de totale Amerikaanse fraudeverliezen bedroegen slechts $ 5,33 miljard. Dit neemt de prikkel voor banken weg om te innoveren op het gebied van fraudebescherming. Dus terwijl meer banken en netwerken aan het opwarmen zijn met het idee van Amerikaanse EMV-kaarten, is het nog ver weg.