12B-1 Prijsdefinitie & voorbeeld |

Wat het is:

A 12b-1 kosten is een vergoeding die wordt beoordeeld door een beleggingsfonds aan zijn aandeelhouders. De vergoedingen dekken de marketinguitgaven van het fonds en zijn genoemd naar het deel van de Investment Company Act van 1940 dat ze wettig maakt.

Hoe het werkt (Voorbeeld):

Er zijn in het algemeen twee soorten uitgaven die worden gedekt door 12b-1 kosten: distributiekosten en kosten voor de aandeelhouders. Distributiekosten zijn de kosten van het verhandelen en verkopen van fondsaandelen, inclusief adverteren, afdrukken en mailen van prospectussen en literatuur, en compensatie voor makelaars en anderen die aandelen verkopen. Kosten voor service aan de aandeelhouders zijn de kosten van het in dienst hebben van mensen om te reageren op vragen van beleggers. Het is belangrijk op te merken dat de kosten van een 12b-1 niet altijd de kosten van de aandeelhouderskosten dekken. Sommige fondsen betalen deze uitgaven rechtstreeks uit de activa van hun fonds. Andere fondsen kunnen ook een deel van de kosten voor bewaring, wettelijke, boekhoudkundige, overdrachtsagent of andere administratieve kosten dekken met hun 12b-1 kosten.

Beleggingsfondsen moeten hun 12b-1 kosten vrijgeven in een kostentabel met het label "Aandeelhouderskosten" in hun prospectussen. Beleggingsfondsen moeten ook de kosten vermelden die door deze vergoedingen worden gedekt in het gedeelte "Jaarlijkse exploitatiekosten van het fonds" van hun prospectussen.

Zoals met alle investeringskosten, kunnen kleine verschillen in vergoedingen grote verschillen in rendement in de tijd veroorzaken. Laten we bijvoorbeeld aannemen dat u $ 1.000 investeert in het XYZ Company Mutual-fonds, dat jaarlijks 10% retourneert en jaarlijkse 12b-1-kosten van 1% heeft. Na 10 jaar zou je $ 23.457 hebben. Als de 12b-1-kosten van het fonds echter slechts 0,10% bedragen, zou u na 10 jaar $ 25.679 hebben ontvangen - meer dan $ 2.000 meer. Hoewel het belangrijk is om 12b-1 vergoedingen tussen fondsen te vergelijken, is het ook belangrijk om op de hoogte te zijn van andere fondsvergoedingen en de totale kostenratio van een fonds. Dit komt omdat sommige beleggingsfondsen zeer kleine 12b-1 kosten kunnen compenseren door hoge management-, inkoop- of andere kosten in rekening te brengen.

Voor meer informatie over hoe fondsenhonoraria van invloed kunnen zijn op het rendement van specifieke beleggingen, gaat u naar de website van de SEC Fondskostencalculator op: //www.sec.gov/investor/tools/mfcc/mfcc-int.htm

Waarom het belangrijk is:

Kosten en uitgaven verschillen van fonds tot fonds en een 12b-1 vergoeding is slechts een van de vele kosten die een beleggingsfonds mag aanrekenen. Een beleggingsfonds betaalt zijn uitgaven gewoonlijk rechtstreeks uit de activa van het fonds of door het innen van vergoedingen van aandeelhouders, zoals het geval is met 12b-1-vergoedingen.

De SEC beperkt over het algemeen de 12b-1-kosten niet, maar de nationale Association of Securities Dealers (NASD) beperkt hen tot 0,75% van het gemiddelde nettovermogen van een fonds per jaar. Hierin beperkt de NASD de vergoedingen voor aandeelhoudersdiensten tot 0,25% van het gemiddelde nettovermogen van een fonds per jaar.

Van alle soorten beleggingsfondsen zijn 12b-1-vergoedingen misschien wel de meest controversiële. Sommigen beweren dat vergoedingen van 12b-1 geschikt zijn omdat marketing van een beleggingsfonds de activagrootte zou kunnen vergroten, wat de kosten zou verlagen door ze uit te spreiden over meer beleggers. Beleggers die fondsen met 12b-1-tarieven vermijden, beweren vaak dat reclame het management afleidt en niet effectief is omdat het het rendement van het fonds niet rechtstreeks verhoogt. Ze merken ook op dat de fondsen 12b-1 kosten verzamelen, ongeacht hoe goed het of de markt presteert.

Het is belangrijk op te merken dat 12b-1-vergoedingen geen deel uitmaken van de vergoedingsstructuur die bepaalt of een fonds geclassificeerd als een fonds zonder belasting of een ladingsfonds. De NASD staat toe dat een beleggingsfonds zichzelf een 'no-load'-fonds noemt als het gecombineerde bedrag van de 12b-1-vergoedingen en de afzonderlijke vergoedingen voor aandeelhoudersvergoedingen minder dan 0,25% van het gemiddelde jaarlijkse nettovermogen van het fonds bedraagt. Dit maakt het lezen van de prospectus nog belangrijker. In sommige gevallen kunnen beleggers zelfs een beter rendement halen uit een load-fund als de 12b-1-kosten van een vergelijkbaar no-load-fonds aanzienlijk hoger zijn.