Waarom dumpen retailers hun creditcards?

Je weet hoe het gaat. U winkelt bij Macy's en de kassier vraagt ​​of u vandaag een Macy-betaalkaart wilt openen en nog eens 10% wilt besparen. De particuliere retail-creditcard is van oudsher een zegen voor detailhandelaren, omdat het mensen directe toegang tot krediet biedt, vaak tegen hogere rentetarieven en met beheersbare limieten.

Veel retailers, waaronder Target, Macy's en nu Nordstrom hebben hun creditcarddivisie echter verkocht. Wat is de reden voor de verandering en hoe beïnvloedt deze u, de consument?

Winkeliers verkopen kostbare interne kredietprogramma's om geld in te zamelen

Veel van de redenering heeft te maken met het herverdelen en herpositioneren van de kapitaal- en kapitaalpositie van elke retailer. Als een bedrijf meerdere miljarden dollars aan vorderingen heeft - dat wil zeggen geld dat is verschuldigd door klanten die aankopen hebben gedaan op de kaart - moet het misschien maanden of zelfs jaren wachten om alles te verzamelen. Als het bedrijf snel geld wil inzamelen - misschien om zijn eigen schuld af te lossen of om groei te financieren - is het een standaardpraktijk om die vorderingen met een kleine korting te verkopen om al het geld voorin te krijgen.

Er is nog een enorm voordeel voor het bedrijf. Het runnen van een creditcarddivisie is erg duur. Het vereist personeel en IT om de volledige divisie te verzekeren, te controleren, te verzamelen en te onderhouden. Bovendien onderwerpt het de winkelier aan mogelijke verliezen als er een inbreuk op de beveiliging is. De Target-doorbraak kost alleen al $ 200 miljoen om kaarten te vervangen.

Er zijn ook de kosten van oninbaarheid verbonden aan wanbetalingen, die de rentebaten compenseert die het bedrijf verdient.

>> Meer: Investmentmatomes beste winkelcreditcards

Banken fold-in retailers programma's

Wat betreft de wervende bank, het creëert een enorme kans. Om te beginnen bevindt de bank zich al in de creditcardsector, zodat deze de service van de kaarten aan de bestaande werkbelasting kan toevoegen zonder enorme inspanningen. Dit betekent dat de marges (winst) hoger zijn omdat ze geen enkele gloednieuwe divisie hoeven aan te maken om de werklast aan te kunnen.

De bank zal echter al deze kosten moeten financieren. Dus wanneer iemand iets aanrekent op de Nordstrom-creditcard (die al dan niet co-branded is met de bank), zal de bank Nordstrom het verschuldigde bedrag moeten betalen en moeten wachten om bij de klant te incasseren. Dit kost de bank wel wat eigen vermogen, maar het compenseert die kosten door de rente die het verzamelt van de consumenten die saldi dragen.

Wat het voor consumenten betekent

De consument zal helemaal geen verandering zien. Macy's heeft in 2005 haar creditcarddivisie verkocht en als u daar winkelt, weet u dat het nog steeds een Macy-betaalkaart wordt genoemd, ook al wordt deze service door Citibank onderhouden. Kredietlimieten en rentetarieven zijn ongeveer hetzelfde gebleven. Het enige verschil, en het zal niet transparant zijn voor consumenten, is dat de aankopende bank de acceptatiecriteria kan wijzigen. Het kan de normen voor kredietverstrekking aanscherpen of verzwakken. Als we de laatste twee kwartalen van de Household Survey of Consumer Debt van de Federal Reserve noteren, zijn de saldo's op de creditcard toegenomen, wat erop wijst dat het krediet over de hele linie verslapt.

Detailhandel beeld via Shutterstock